Tyśmienica (dopływ Bystrzycy)

Tyśmienica[1] (ukr. Тисмениця Tysmenycia) – rzeka na Ukrainie, prawy dopływ Bystrzycy Tyśmienickiej, dopływu Dniestru.

Tyśmienica
ilustracja
Kontynent

Europa

Państwo

 Ukraina

Rzeka
Długość 49 km
Powierzchnia zlewni

650 km²

Źródło
Współrzędne

49°13′52″N 23°25′16″E/49,231000 23,421000

Ujście
Recypient Bystrzyca Tyśmienicka
Współrzędne

49°29′56″N 23°44′24″E/49,498889 23,740000

Położenie na mapie obwodu lwowskiego
Mapa konturowa obwodu lwowskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „ujście”

Długość rzeki wynosi 49 km, powierzchnia dorzecza – 650 km².


Notka z r. 1892 (Słownik geograficzny Królestwa Polskiego):

Tyśmienica, rzeczka dopł. Bystrzycy a z nią Dniestru, wypływa pod Ciuchowym Działem (942 m n.p.m.), na granicy powiatu stryjskiego i drohobyckiego, płynie zrazu na płn.-zach. między Wielkim i Małym Karłowem (774 m n.p.m.) a działem Werch (780 m n.p.m.), po czym zmienia kierunek na płn.-wsch. i zatrzymując go mniej więcej stale aż do swego ujścia, płynie przez Mrażnicę, Borysław, Hubicze, Młynki (Siwkowe i Szkolnikowe), Drohobycz, Poczajowice, Michałowice, Lipowiec, Wróblewice, po pod Litynią i Hrudami ku Bystrzycy. Brzegi T. począwszy od Drohobycza są podmokłe i moczarowate a poniżej Wróblowic wchodzi T. w obszar wielkich moczarów naddniestrzańskich, jak np. błota Horeckie, przez które przepływa. Z dopływów ważniejsze są: z prawego brzegu Łoszeny potok, płynący przez Tustanowice a uchodzący do Tyśmienicy w Hubiczach, Wisznica z Żółtym pot. z lewego brzegu, wpadająca poniżej Hubicz, pot. Słonica od Bolechowic i liczne mniejsze; z lew. brzegu: pot. Ratoczyna, uchodzący w Młynkach, pot. Bar w Michałowcach i pot. Trudnica, płynący od Dobrowlan przez Litynię. Długość biegu 44 km.

Przypisy edytuj

  1. Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2013, s. 349. ISBN 978-83-254-1988-2.