Tymoloftaleina

związek chemiczny

Tymoloftaleinaorganiczny związek chemiczny stosowany głównie jako wskaźnik pH. Przy pH ok. 9,3–10,5 jest bezbarwny, zaś powyżej tej wartości staje się niebieski. Barwnik ten jest powszechnie stosowany w alkacymetrii.

Tymoloftaleina
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C28H30O4

Masa molowa

430,54 g/mol

Wygląd

biały lub żółtawobiały proszek[1]

Identyfikacja
Numer CAS

125-20-2

PubChem

31316

Podobne związki
Podobne związki

fenoloftaleina

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Tymoloftaleina[4]
pH < 9,3 pH > 10,5


Ze względu na to, że w środowisku obojętnym jest bezbarwny, można go stosować też jako atrament sympatyczny. Tymoloftaleina dobrze rozpuszcza się w etanolu, tworząc bezbarwny roztwór. Po dodaniu do tego roztworu odrobiny wodorotlenku potasu zmienia ona barwę na ciemnobłękitną. Po użyciu tego roztworu jako atramentu, napis „znika” w kontakcie z powietrzem, na skutek reakcji wodorotlenku potasu z dwutlenkiem węgla. Ponowne „wywołanie” napisu uzyskuje się przez zanurzenie papieru zawierającego ten napis w dowolnej cieczy, której pH jest większe niż 10,5.[5]

Synteza

edytuj

Tymoloftaleinę można otrzymać z tymolu i bezwodnika ftalowego w reakcji Friedla-Craftsa[6]:

 

Przypisy

edytuj
  1. a b Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4.
  2. a b c CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, s. 3-514, ISBN 978-1-4987-5429-3 (ang.).
  3. Thymolphthalein [online], karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, 27 kwietnia 2022, numer katalogowy: 89360 [dostęp 2025-04-22]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  4. Acid-Base Indicators [online], California State University, Dominguez Hills [zarchiwizowane z adresu 2018-02-28] (ang.).
  5. Krzysztof Orliński, Tymoloftaleina, [w:] Młody Technik [online] [zarchiwizowane z adresu 2015-03-19].
  6. James V. McCullagh, Kelly A. Daggett, Synthesis of Triarylmethane and Xanthene Dyes Using Electrophilic Aromatic Substitution Reactions, „Journal of Chemical Education”, 84 (11), 2007, s. 1799–1802, DOI10.1021/ed084p1799 (ang.).