Tyrrell 023 – bolid zespołu Nokia Tyrrell Racing na sezon 1995, zaprojektowany przez Mike’a Gascoyne’a i Harveya Postlethwaite’a.

Tyrrell 023
Ilustracja
Mika Salo w bolidzie Tyrrell 023
Kategoria

Formuła 1

Konstruktor

Tyrrell Racing

Projektant

Mike Gascoyne
Harvey Postlethwaite

Dane techniczne
Nadwozie

monocoque z włókna węglowego o strukturze plastra miodu

Zawieszenie
przednie

Tyrrell Hydrolink

Zawieszenie
tylne

Tyrrell Hydrolink

Silnik

Yamaha OX10 3,0 V10

Skrzynia biegów

Tyrrell T, półautomatyczna, 6 biegów + wsteczny

Paliwo

Agip

Opony

Goodyear

Historia
Debiut

Grand Prix Brazylii 1995

Kierowcy

3. Ukyō Katayama
Gabriele Tarquini
4. Mika Salo

Używany

1995

Wyścigi

17

Wygrane

0

Pole position

0

Najszybsze okrążenie

0

Tyrrell 022 Tyrrell 024

Kierowcami byli Ukyō Katayama, Mika Salo oraz Gabriele Tarquini, który w Grand Prix Europy zastąpił Japończyka, kontuzjowanego podczas Grand Prix Portugalii. Bolid 023 posiadał nowe zawieszenie "Hydrolink", które testowane było przed rozpoczęciem sezonu[1]. System ten umożliwiał niezależną kontrolę amortyzacji i wychyleń nadwozia, co miało pozwolić dopasować zawieszenie do danego toru[2]. Jednostką napędową był zeszłosezonowy silnik Yamahy. Zespół zachował sponsorów - m.in. BP, Fondmetal, Mild Seven, Club Angle oraz Calbee. Przyczynił się do tego po części Mika Salo, który wniósł do zespołu 3,5 mln USD[3].

Ukyō Katayama podczas Grand Prix Wielkiej Brytanii

Po imponującym sezonie 1994, sezon 1995 był rozczarowujący dla zespołu. Podwozie było przeciętne, a innowacyjne zawieszenie "Hydrolink" – nieskuteczne. Z usterką poradzono sobie dopiero w połowie sezonu. Najlepsze wyniki osiągał Mika Salo, który w swoim pierwszym pełnym sezonie wywalczył 5 punktów. Były to jedyne punkty, jakie udało się zdobyć zespołowi w sezonie. Fin mógł uzyskać więcej punktów, gdyż podczas inauguracyjnego Grand Prix Brazylii jechał na trzeciej pozycji, lecz na skutek problemów wyścig ukończył na siódmym miejscu. W Grand Prix Argentyny Salo miał szansę na zdobycz punktową, lecz zakończył wyścig na 47. okrążeniu, gdy doszło do kolizji z Agurim Suzukim. Fin na kolejne punkty musiał czekać do Grand Prix Włoch. Z kolei Ukyō Katayama po dobrych wynikach w sezonie 1994, w sezonie 1995 spisywał się bardzo źle – z 16. wyścigów, do których Japończyk został zgłoszony ukończył zaledwie trzy (najlepszą pozycją było 7. miejsce podczas Grand Prix Niemiec). Podczas Grand Prix Portugalii Katayama miał wypadek podczas startu. Skutkiem były ciężkie obrażenia i z tego powodu nie wystartował ponownie w wyścigu oraz nie uczestniczył w Grand Prix Europy. Na ten wyścig został zastąpiony przez Gabriele Tarquiniego, który ostatni raz jeździł w Formule 1 w sezonie 1992 dla zespołu Fondmetal. Zespół z dorobkiem 5. punktów został sklasyfikowany na 9. miejscu za zespołem Footwork.

Wyniki edytuj

Źródło: Wyprzedź Mnie![4]

Sezon Zespół Silnik Opony Kierowcy 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 Pkt. Msc.
1995 Tyrrell Yamaha V10 G BRA ARG SMR ESP MON CAN FRA GBR GER HUN BEL ITA POR EUR PAC JPN AUS 5 9
  Ukyō Katayama NU 8 NU NU NU NU NU NU 7 NU NU NU NW 14 NU NU
  Gabriele Tarquini 14
  Mika Salo 7 NU NU 10 NU 7 15 8 NU NU 8 5 13 10 12 6 5

Bibliografia edytuj

  • Alan Henry: AUTOCOURSE 1994-95. Hazleton Publishing Ltd., 1994. ISBN 1-874557-36-5.

Przypisy edytuj

  1. Tyrrell tests exciting new suspension. GrandPrix, 1995-02-20. [dostęp 2007-03-17]. (ang.).
  2. Mike Gascoyne. Inżynier nad inżynierami. „F1 Racing”, s. 71, maj 2014. Łódź: Westa-Druk. ISSN 1732-7032. 
  3. Tyrrell unveils 1995 package. GrandPrix, 1995-02-13. [dostęp 2007-03-17]. (ang.).
  4. Bolidy > Tyrrell 023. f1wm.pl. [dostęp 2012-02-05]. (pol.).