U-68 (1940)
U-68 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu IX C z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1941.
| |
| Typ |
IX C |
|---|---|
| Historia | |
| Stocznia |
AG Weser Bremen |
| Początek budowy |
7 sierpnia 1939 |
| Położenie stępki |
20 sierpnia 1939 |
| Wodowanie |
22 października 1940 |
 Kriegsmarine
| |
| Wejście do służby |
11 lutego 1941 |
| Los okrętu |
zatopiony przez samoloty 10 kwietnia 1944 roku na zachód od Madery |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
na powierzchni: 769 ton |
| Długość |
67,10 m |
| Szerokość |
6,20 m |
| Zanurzenie |
4,74 m |
| Zanurzenie testowe |
220 m |
| Prędkość |
17,7 w na powierzchni, 7,6 w zanurzeniu |
| Zasięg |
15 700 km |
| Uzbrojenie | |
| działo 88 mm | |
| Wyrzutnie torpedowe |
5 533 mm |
Jeden z najbardziej skutecznych U-bootów; w ciągu trzech lat służby zatopił 33 jednostek o łącznej pojemności 197 998 BRT. Był uczestnikiem jednej z najbardziej spektakularnych akcji ratunkowych podczas II wojny światowej[1]
Historia edytuj
Okręt został wcielony do 2 flotylli celem zgrania załogi i treningu (udział w patrolu od 11 lutego 1941 do 31 maja 1941). W okresie od 11 lutego 1941 do 21 stycznia 1943 dowódcą okrętu był Karl-Friedrich Merten. W tym czasie okręt wziął udział w pięciu patrolach podczas których zatopił łącznie 27 jednostek o pojemności 170 151 BRT.
Od 21 lutego 1943 do 16 czerwca kwietnia 1943 oraz od 30 lipca 1943 do 10 kwietnia 1944 dowódcą okrętu był Albert Lauzemis. W tym okresie U-68 brał udział w pięciu patrolach, podczas których zatopił 6 jednostek o łącznej pojemności 27 847 BRT.
W dniu 1 grudnia 1941 U-68 wraz z U-A zostały zaskoczone podczas pobierania paliwa z niemieckiego statku zaopatrzeniowego „Python" przez brytyjski ciężki krążownik HMS „Dorsetshire". Oba okręty podwodne zdążyły się zanurzyć i próbowały (bezskutecznie) zaatakować krążownik. Po odpłynięciu krążownika oba okręty podwodne udział w ratowaniu rozbitków z zatopionego zaopatrzeniowca (414 osób). Każdy z U-Bootów wziął na pokład po 105 marynarzy[2], pozostałych rozbitków zgromadzono w 10 łodziach ratunkowych, które holowano do odległej o prawie 5000 mil Francji. W dniu 3 grudnia 1941 do akcji ratunkowej włączył się U-129 a 5 grudnia 1941 dołączył U-124[2], które podjęły część rozbitków na swoje pokłady. Między 14 a 18 grudnia do armady dołączyły 4 włoskie okręty podwodne, które dostarczyły zaopatrzenie U-Bootom i przejęły pozostałych rozbitków. U-68 dopłynął do bazy w dniu 24 grudnia 1941. Akcja ratownicza zakończyła się wielkim sukcesem – nie zginął żaden z 414 rozbitków.
Okręt został zatopiony przez samoloty bazujące na lotniskowcu „Guadalcanal" w dniu 10 kwietnia 1944 na zachód od Madery. Z 59 członków załogi tylko jeden został uratowany.
Zatopione jednostki edytuj
| Data | Nazwa | BRT | Bandera |
|---|---|---|---|
| 22 września 1941 | Silverbelle | 5 302 |  Wielka Brytania
|
| 22 października 1941 | Darkdale | 8 145 | Wielka Brytania
|
| 28 października 1941 | Hazelside | 5 297 | Wielka Brytania
|
| 1 listopada 1941 | Bradford City | 4 953 | Wielka Brytania
|
| 3 marca 1942 | Helenus | 7 366 | Wielka Brytania
|
| 8 marca 1942 | Baluchistan | 6 992 | Wielka Brytania
|
| 16 marca 1942 | Baron Newlands | 3 386 | Wielka Brytania
|
| 17 marca 1942 | Ile de Batz | 5 755 | Wielka Brytania
|
| 17 marca 1942 | Scottish Prince | 4 917 | Wielka Brytania
|
| 17 marca 1942 | Allende | 5 081 | Wielka Brytania
|
| 30 marca 1942 | Muncaster Castle | 5 853 | Wielka Brytania
|
| 5 czerwca 1942 | L.J.Drake | 6 693 | Wielka Brytania
|
| 6 czerwca 1942 | C.O.Stillman | 13 006 |  Panama
|
| 10 czerwca 1942 | Surrey | 8 581 | Wielka Brytania
|
| 10 czerwca 1942 | Ardenvohr | 5 025 | Wielka Brytania
|
| 10 czerwca 1942 | Port Montreal | 5 882 | Wielka Brytania
|
| 15 czerwca 1942 | Frimaire | 9 242 |  Francja
|
| 23 czerwca 1942 | Arriaga | 2 345 | Panama
|
| 12 września 1942 | Trevilley | 5 296 | Wielka Brytania
|
| 15 września 1942 | Breedijk | 6 861 |  Holandia
|
| 8 października 1942 | Koumoundouros | 3 598 |  Grecja
|
| 8 października 1942 | Gaasterkerk | 8 679 | Holandia
|
| 8 października 1942 | Swiftsure | 8 207 |  Stany Zjednoczone
|
| 8 października 1942 | Sarthe | 5 271 | Wielka Brytania
|
| 9 października 1942 | Exmelia | 4 981 | Stany Zjednoczone
|
| 9 października 1942 | Belgian Fighter | 5 403 |  Belgia
|
| 6 listopada 1942 | City of Cairo | 8 034 | Wielka Brytania
|
| 13 marca 1943 | Cities Service Missouri | 7 506 | Stany Zjednoczone
|
| 13 marca 1943 | Ceres | 2 680 | Holandia
|
| 21 października 1943 | HMS Orfasy (T-204) | 545 | Wielka Brytania
|
| 22 października 1943 | Litiopa | 5 356 |  Norwegia
|
| 31 października 1943 | New Columbia | 6 574 | Wielka Brytania
|
| 30 listopada 1943 | Fort de Vaux | 5 186 | Francja
|
Przypisy edytuj
- ↑ Timothy Mulligan: Karl-Friedrich Merten i pruska tradycja. W: Cisi myśliwi. Wyd. I. Gdańsk: Oficyna Wydawnicza Finna, 2003, s. 62. ISBN 83-917883-3-4. (pol.).
- ↑ a b Mulligan ↓, s. 62.
Bibliografia edytuj
- www.uboat.net: U-68. [dostęp 2015-05-06]. (ang.).
- www.2wojna.pl: U 68 okręt podwodny. [dostęp 2015-05-06]. (pol.).
- Timothy Mulligan: Karl-Friedrich Merten i pruska tradycja. W: Cisi myśliwi. Wyd. I. Gdańsk: Oficyna Wydawnicza Finna, 2003, s. 62. ISBN 83-917883-3-4. (pol.).