USRC Crawford (1830)
United States Revenue Cutter "Crawford" był jednym z 13 kutrów celnych (ang. revenue cutter) typu Morris-Taney będących w służbie w pierwszej połowie XIX wieku.
| Historia | |
| Stocznia |
Webb and Allen, New York |
|---|---|
 US Coast Guard
| |
| Wejście do służby |
styczeń 1830 |
| Wycofanie ze służby |
1835 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
112 ton |
| Długość |
22,4 m |
| Szerokość |
6,3 m |
| Zanurzenie |
3,0 m |
| Napęd | |
| żaglowy szkuner | |
| Uzbrojenie | |
| 4 działa 6-9 funtowych | |
| Załoga |
20-24 |
Kutry tego typu były kręgosłupem służby celnej przez ponad dekadę. Projekt Samuela Humphreya zakładał, że kutry będą pełniły role jednostek zwalczających piratów, korsarzy, uzbrojonych szmuglerów oraz by mogły operować w ramach sił morskich. Okręty zostały zaprojektowane jako szkunery. Miały kształty kliprów baltimorskich. Okręty zbudowane przez firmę Webb and Allen zostały przeprojektowane przez Isaaca Webba[1].
"Crawford", nazwany od sekretarza skarbu Crawforda, został przydzielony do komory celnej (ang. Collector of Customs) w Norfolk. W czerwcu 1831 wypłynął pełnić służbę w Savannah, gdzie dotarł 1 lipca 1835. Został sprzedany w 1835 za 2300 dolarów.
Jego okręt siostrzany, początkowo nazwany USRC "Jefferson'", który wszedł do służby w 1832, został przemianowany na "Crawford" w 1839.
Przypisy edytuj
- ↑ Crawford, 1830. United States Coast Guard.
Bibliografia edytuj
- Crawford, 1830. [dostęp 2010-11-11].