USS Gerald R. Ford (CVN-78)

USS Gerald R. Ford (CVN-78)amerykański lotniskowiec z napędem atomowym, pierwsza jednostka nowego typu Gerald R. Ford. Zwodowany 11 listopada 2013 roku w stoczni Newport News w Newport News, wszedł do służby w marynarce amerykańskiej 22 lipca 2017 roku, zastępując w niej wycofany ze służby USS „Enterprise” (CVN-65).

USS Gerald R. Ford (CVN-78)
Ilustracja
USS „Gerald R. Ford”
Klasa

lotniskowiec

Typ

Gerald R. Ford

Historia
Stocznia

Newport News

Położenie stępki

14 listopada 2009

Wodowanie

11 listopada 2013

 US Navy
Wejście do służby

22 lipca 2017

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

100 000 ton

Długość

333 metry

Szerokość

41 metrów

Napęd
2 reaktory PWR A1B
Prędkość

>30 węzłów

Zasięg

nieograniczony

Uzbrojenie
RIM-162 Evolved Sea Sparrow
RIM-116 Rolling Airframe Missile
Phalanx CIWS
Wyposażenie lotnicze
Carrier Air Wing Eight: 75+
Załoga

4660

Napędzany siłownią jądrową z dwoma reaktorami A1B okręt o wyporności pełnej 100 000 ton i długości ok. 333 metrów, zdolny jest do rozwinięcia prędkości większej niż 30 węzłów. „Gerald R. Ford” jest pierwszym lotniskowcem wyposażonym w katapulty elektromagnetyczne.

W skład grupy lotniczej Carrier Air Wing Eight wchodzi nominalnie 75+ załogowych i bezzałogowych statków powietrznych, w tym eskadra załogowych samolotów uderzeniowych Strike Fighter Squadron 37 (VFA-37).

Budowa edytuj

Zgodnie z założeniami programu budowy nowego typu lotniskowców, okręty te mają zapewnić zmniejszenie kosztów eksploatacji, między innymi przez redukcję – względem starszych typów – o kilkaset osób stałej załogi jednostki, a także wiele usprawnień technicznych i operacyjno-taktycznych. Prace nad założeniami i projektami wstępnymi rozpoczęto 11 sierpnia 2005 roku, natomiast 10 września 2008 roku stocznia Northrop Grumman Newport News otrzymała wart 5,1 mld dolarów kontrakt na projekt szczegółowy USS „Gerald R. Ford”[1]. 14 listopada 2009 roku odbyła się uroczystość położenia stępki[2]. 9 listopada 2013 roku w stoczni Newport News okręt został ochrzczony, a matką chrzestną jednostki została Susan Ford Bales, córka prezydenta Stanów Zjednoczonych Geralda R. Forda. Dwa dni później jednostka została zwodowana.

31 maja 2017 roku lotniskowiec został przekazany marynarce amerykańskiej, po czym rozpoczął 18-miesieczny okres testów, zakończonych pełnym testem odporności na wstrząsy w sierpniu 2021 roku[3][4]. W czasie testów okrętu wykonano ponad 8000 startów z jednostki[4]. 22 lipca 2017 roku w bazie Norfolk z udziałem prezydenta USA Donalda Trumpa odbyła się uroczystość przyjęcia okrętu do służby[5]. Koszt budowy wyniósł ok. 12,9 miliarda dolarów[3].

Konstrukcja edytuj

Okręt o długości 333 metrów i szerokości 41 metrów i szerokości pokładu startowego 78 metrów, ma wyporność pełną 100 000 ton. Wyposażony jest w dwa reaktory wodno-ciśnieniowe (PWR) A1B w siłowniach zapewniających mu energię do napędu czterech śrub[4]. USS „Gerald R. Ford” (CVN-78) jest pierwszym lotniskowcem wyposażonym w katapulty elektromagnetyczne (EMALS), które zastąpiły używane na wcześniejszych typach katapulty parowe, co uprasza konstrukcję jednostki oraz obsługę okrętu, zwiększa także tempo prowadzonych operacji lotniczych o 33% względem wcześniejszego typu Nimitz[4]. Okręt zachował ogólny powojenny układ pokładu startowego z drugim pasem ułożonym pod kątem względem osi okrętu, i pojedynczą wyspą na sterburcie.

Służba okrętu edytuj

4 października 2022 USS „Gerald R. Ford” (CVN-78) wyszedł z Naval Station Norfolk w swój pierwszy rejs operacyjny, udając się na natowskie ćwiczenia na Atlantyku, z udziałem m.in. niemieckiej fregaty „Hessen” (F221)[6]. W skład jego grupy lotniczej weszły cztery eskadry myśliwsko-uderzeniowe: VFA-31, VFA-37, VFA-87, VFA-213 z samolotami F/A-18E/F Super Hornet, eskadra walki radioelektronicznej VAQ-142 z samolotami EA-18G Growler, eskadra wczesnego ostrzegania i kierowania VAW-124 z samolotami E-2D Hawkeye, dwie eskadry śmigłowców: HSM-70 z MH-60R Seahawk i HSC-9 z MH-60S Knighthawk i eskadra wsparcia logistycznego VRC-40 z samolotami C-2A Greyhound[7].

Przypisy edytuj

  1. Northrop Grumman Awarded Contract for Detail Design and Construction of Gerald R. Ford Aircraft Carrier. [dostęp 2009-05-11]. (ang.).
  2. Keel-laying held for Ford carrier. Washington Times. [dostęp 2009-11-15]. (ang.).
  3. a b Michał Jarocki, Lotniskowce przyszłości, „Raport - Wojsko Technika Obronność” nr 09/2017, s.80-82
  4. a b c d Aircraft Carriers - CVN. 12 listopada 2021. [dostęp 2023-08-20]. (ang.).
  5. Paweł Behrendt: USS Gerald R. Ford w służbie. konflikty.pl. [dostęp 2017-07-26]. (pol.).
  6. CVN-78 on inaugural deployment conducting training and operations along NATO allies. navy.mil. [dostęp 2023-08-20]. (ang.).
  7. Pierwsza misja USS Gerald R. Ford. „Raport – Wojsko Technika Obronność”. Nr 11/2022, s. 54. Agencja Lotnicza Altair. ISSN 1429-270x. 

Linki zewnętrzne edytuj