USS Langley (CV-1)
USS Langley (CV-1) – pierwszy lotniskowiec zbudowany dla US Navy. Okręt został wodowany 1912 roku jako węglowiec pod nazwą USS „Jupiter” (AC-3). W 1920 roku rozpoczęto jego przebudowę na lotniskowiec i nazwano imieniem Samuela Pierponta Langleya. Okręt powrócił do służby jako lotniskowiec w 1922 roku. W latach międzywojennych odegrał ogromną rolę w tworzeniu sił powietrznych amerykańskiej marynarki. W 1936–1937 „Langley” został przebudowany na tender wodnosamolotów pod nowym oznaczeniem AV-3. Podczas II wojny światowej został zatopiony przez lotnictwo japońskie 27 lutego 1942 roku podczas próby dostarczenia 32 myśliwców P-40 z Australii na wyspę Jawa.
| ||
![]() USS „Langley” (czerwiec 1927) | ||
Historia | ||
Stocznia | Mare Island Naval Shipyard | |
Położenie stępki | 18 października 1911 | |
Wodowanie | 14 sierpnia 1912 | |
![]() | ||
Wejście do służby | po raz pierwszy 7 kwietnia 1913 | |
Los okrętu | zatopiony przez japońskie samoloty 27 lutego 1942 | |
Dane taktyczno-techniczne | ||
Wyporność | 19 360 ton (jako „Jupiter”) 11 500 ton (jako „Langley”) | |
Długość | 165,2 m | |
Szerokość | 19,8 m | |
Zanurzenie | 8,4 m (jako „Jupiter”) 5,8 m (jako „Langley”) | |
Prędkość | 15,5 węzłów | |
Wyposażenie lotnicze | ||
34–55 samolotów | ||
Załoga | 163 (jako „Jupiter”) 468 (jako „Langley”) |
Stępkę pod węglowiec USS „Jupiter” (AC-3) położono 18 października 1911 roku w stoczni Mare Island Naval Shipyard w Kalifornii. Okręt zwodowano 24 sierpnia 1912 roku i wprowadzono do służby 7 kwietnia 1913 roku.
Przebudowa okrętu na lotniskowiec została zatwierdzona 11 lipca 1919 roku.