USS Point Cruz (CVE-119)

USS Point Cruz (CVE-119)lotniskowiec eskortowy typu Commencement Bay, który służył w United States Navy.

USS Point Cruz (CVE-119)
Ilustracja
Historia
Stocznia

Todd Pacific Shipyards

Położenie stępki

4 grudnia 1944

Wodowanie

18 maja 1945

 US Navy
Nazwa

USS „Trocadero Bay” (do 5 czerwca 1944)
USS „Point Cruz”

Wejście do służby

16 października 1945
26 lipca 1951
23 sierpnia 1965

Wycofanie ze służby

30 czerwca 1947
31 sierpnia 1956
16 października 1969

Los okrętu

złomowany w 1971

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

10 900 ton

Długość

169,8 m

Szerokość

22,9 m

Zanurzenie

9,4 m

Napęd
16 000 shp, turbiny parowe Allis-Chambers, 2 śruby
Prędkość

19 węzłów

Uzbrojenie
2 x 127 mm
36 x 40 mm
18 x 20 mm
Wyposażenie lotnicze
33 samoloty
Załoga

1 170 oficerów i marynarzy

Do 5 czerwca 1944 nosił nazwę "Trocadero Bay". Stępkę okrętu położono 4 grudnia 1944 w stoczni Todd Pacific Shipyards Incorporated w Tacoma w stanie Waszyngton. Lotniskowiec zwodowano 18 maja 1945, matką chrzestną była pani Earl R. DeLong. Jednostkę włączono do służby 16 października 1945, z komandorem D. T. Dayem jako dowódcą.

Po dziewiczym rejsie i ostatecznym przeglądzie rozpoczął szkolenie pilotów w pobliżu Zachodniego Wybrzeża USA od października 1945 do marca 1946. Następnie przewoził samoloty do wysuniętych baz na zachodnim Pacyfiku. Wrócił do stoczni Puget Sound Naval Shipyard 3 marca 1947 na dezaktywację. Został wycofany ze służby 30 czerwca 1947 i przeniesiony do Rezerwy Floty Pacyfiku (ang. Pacific Reserve Fleet) w Bremerton.

Po rozpoczęciu walk w Korei okręt został reaktywowany i ponownie włączony do służby 26 lipca 1951 z komandorem Horacem Butterfieldem jako dowódcą. "Point Cruz" opuścił kontynentalne Stany Zjednoczone 4 stycznia 1953 po operacjach przybrzeżnych i dużym remoncie dostosowującym go do nowych zadań – wojny przeciwpodwodnej w ramach myśliwskich grup lotniskowców.

Bazując w Sasebo, okręt patrolował wybrzeża koreańskie wiosną 1953. Po podpisaniu rozejmu dywizjon helikopterów bazujący na "Point Cruz" wziął udział w operacji Platforma, przenosząc drogą powietrzną żołnierzy indyjskich do strefy buforowej w Panmundżom do nadzorowania procesu wymiany jeńców wojennych.

Lotniskowiec wrócił do San Diego pod koniec grudnia 1953 i po treningu i przeglądzie wrócił ponownie na Zachodni Pacyfik w kwietniu 1954, pod dowództwem komandora Johna T. Haywarda. Komandor Frederick J. Brush został dowódcą okrętu w maju 1954. Na Dalekim Wschodzie "Point Cruz" służył jako okręt flagowy kontradmirała Jamesa S. Russella – dowódcy 15 Dywizji Lotniskowców.

Okręt wrócił do San Diego w listopadzie 1954 i wyruszył znowu na misję 24 sierpnia 1955. Podczas operacji na Pacyfiku operował jako okręt flagowy 15 Dywizji Lotniskowców, będącej częścią składową 7 Floty. "Point Cruz" opuścił Yokosukę 31 stycznia 1956 i dotarł do Long Beach w Kalifornii na początku lutego w celu dezaktywacji w Puget Sound Naval Shipyard. Wycofany ze służby 31 sierpnia 1956, CVE-119 został umieszczony w Bremertońskiej Grupie Rezerwy Floty Pacyfiku. Gdy znajdował się w rezerwie, 17 maja 1957 został przeklasyfikowany na transportowiec samolotów i otrzymał oznaczenie AKV-19.

"Point Cruz" został reaktywowany 23 sierpnia 1965 i przekazany pod dowództwo Military Sea Transportation Service jako USNS "Point Cruz" (T-AKV-19) we wrześniu 1965. Służył jako transportowiec samolotów dla MSTS i zapewniał wsparcie logistyczne amerykańskim siłom wojskowym w południowo-wschodniej Azji. Został wycofany ze służby 16 października 1969. Skreślony z listy floty 15 września 1970. Sprzedany na złom i złomowany w 1971.

Bibliografia edytuj

Ten artykuł zawiera treści udostępnione w ramach domeny publicznej przez Dictionary of American Naval Fighting Ships.

Linki zewnętrzne edytuj