USS Tench (SS-417)

Okręt podwodny typu Tench

USS Tench (SS-417)amerykański okręt podwodny o wyporności podwodnej 2455 ton, jednostka wiodąca typu Tench z czasów drugiej wojny światowej i początkowego okresu zimnej wojny.

USS Tench (SS-417)
Ilustracja
Klasa

okręt podwodny

Typ

Tench

Projekt

GOVT

Historia
Stocznia

Portsmouth Naval Shipyard

Położenie stępki

1 kwietnia 1944

Wodowanie

7 lipca 1944

 US Navy
Wejście do służby

6 października 1944

Wycofanie ze służby

8 maja 1970

Los okrętu

sprzedany do Peru

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
• na powierzchni
• w zanurzeniu


1595 ton
2455 ton

Długość

95 metrów

Szerokość

8,3 metra

Zanurzenie testowe

122 metrów

Napęd
4 generatory Diesla, 2 silniki elektryczne
2 wały napędowe, 2 śruby
Prędkość
• na powierzchni
• w zanurzeniu


20,25 węzła
10 węzłów

Uzbrojenie
28 torped, 1 działo 127 mm/25
2 działa 40 mm, 4 karabiny maszynowe
Wyrzutnie torpedowe

dziób: 6 × 533 mm
rufa: 4 x 533 mm

Załoga

81 oficerów i marynarzy

Stępkę pod okręt położono 1 kwietnia 1944 roku w stoczni Portsmouth Naval Shipyard, gdzie zwodowano go 7 lipca 1944 roku. 6 października 1944 roku okręt wszedł do służby marynarce amerykańskiej. Po przeprowadzeniu początkowych treningów w styczniu 1945 roku USS „Tench” (SS-417) dotarł do Pearl Harbor, gdzie wszedł w skład Floty Pacyfiku. Do zakończenia działań bojowych w wojnie na Pacyfiku zatopił trzy statki handlowe i jeden zbiornikowiec o łącznej pojemności 5069 ton.

Po zakończeniu działań podwodnych w wojnie z Japonią okręt powrócił na Atlantyk, gdzie prowadził rutynową działalność szkoleniową na wschodnim wybrzeżu, w latach 50. służył także na Morzu Śródziemnym działając w ramach VI Floty. Pod koniec lat 60. złożył wizyty w portach w Wielkiej Brytanii, Niemiec i Portugalii. 1 października 1969 roku został przeklasyfikowany na okręt pomocniczy z oznaczeniem AGSS-417. 8 maja 1970 zakończył czynną służbę w US Navy i został przeniesiony do rezerwy, zaś 15 sierpnia 1973 roku został skreślony rejestru okrętów, po czym 16 września 1976 roku został sprzedany na części do Peru.

Bibliografia edytuj