Ubój – zabijanie zwierząt rzeźnych przez wykrwawienie w sposób uregulowany przepisami prawa. Można wyróżnić:

  • ubój przemysłowy, dokonywany w rzeźniach
  • ubój gospodarczy, dokonywany przez hodowcę w celu pozyskania mięsa na potrzeby własne lub jego sprzedaż
  • ubój rytualny (szechita, halal) dokonywany zgodnie z przepisami niektórych religii[1], w niektórych krajach zabroniony ze względu na zakaz sprawiania zwierzętom cierpienia.
Ubój

W Polsce sytuacja prawna uboju rytualnego jest skomplikowana. Ustawa o ochronie zwierząt z 1997 roku nakazuje ogłuszanie wszystkich zwierząt poddawanych ubojowi, jednak w 2004 roku minister rolnictwa dopuścił ubój rytualny rozporządzeniem[2], wbrew ustawie. § 8 ust. 2 tego rozporządzenia został uznany przez Trybunał Konstytucyjny za niezgodny z art. 34 ust. 1 i 6 ustawy o ochronie zwierząt, a przez to z art. 92 Konstytucji[3][4][5].

10 grudnia 2014 roku TK uchylił wyrokiem zakaz dokonywania uboju rytualnego. Zakaz ten zdaniem Trybunału naruszał wolność religii i sumienia wyrażoną w art. 53 Konstytucji[6].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Ubój rytualny zwierząt na terenie Polski.
  2. Informacja o uboju według szczególnych metod wymaganych przez obrzędy religijne. Ministerstwo Rolnictwa, 2012. [zarchiwizowane z tego adresu].
  3. Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 27 listopada 2012 r. sygn. akt U 4/12 (Dz.U. z 2012 r. poz. 1365).
  4. Stanowisko w sprawie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego. Ministerstwo Rolnictwa, 2012. [dostęp 2012-12-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
  5. Łętowska ostro o PSL: Ostentacyjnie wprowadzali w błąd. Cynizm, niekompetencja. TokFM, 2012.
  6. Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 10 grudnia 2014 r. sygn. akt K 52/13 (Dz.U. z 2014 r. poz. 1794).