Uchodźcydygresyjny, lekki[1] zbiór esejów z elementami anegdot[2] autorstwa Henryka Grynberga z 2004.

Uchodźcy
Autor

Henryk Grynberg

Typ utworu

eseje

Data powstania

2004

Wydanie oryginalne
Język

polski

Data wydania

2004

poprzednia
Monolog polsko-żydowski (2003)
następna
Janek i Maria (2006) z Janem Kostańskim

Bohaterami poszczególnych opowieści są członkowie pokolenia najpierw zdeprawowanego przez II wojnę światową, a następnie przez totalitarną szkołę czasów stalinowskich, m.in.: Elżbieta Czyżewska, Bronisław Kaper, Henryk Wars[3], Marek Hłasko, Krzysztof Komeda, Roman Polański i Leopold Tyrmand. Były to w kreacji autora osoby o duchowości uchodźców, rozbitków i wygnańców. Akcja opowiadań rozgrywa się w Polsce (m.in. w czasach studenckich Grynberga w Łodzi[3]) i Europie lat 50. i 60. XX wieku, jak również w Izraelu i USA z tamtych czasów. Autor podnosi problematykę szeroko rozumianego azylu i miejsc, gdzie go można znaleźć, w tym abstrakcyjnych (sztuka)[4]. Według publicysty Marka Radziwona książka ma wszelkie cechy łotrzykowskiej gawędy z autobiografią w tle i w dużej mierze dotyczy historii samego Grynberga-uchodźcy oraz jego matki[3]. Według krytyczkiJustyny Sobolewskiej dzieło jest przejawem zabaw konwencjami i przypomina wcześniejsze publikacje autora – Życie ideologiczne (1975) i Życie osobiste (1979)[1].

Dzieło nominowane było do Nagrody Nike w 2004.

Przypisy edytuj

  1. a b Instytut Książki, Justyna Sobolewska, Uchodźcy. Henryk Grynberg
  2. Culture.pl, Henryk Grynberg
  3. a b c [ http://wyborcza.pl/1,75517,2509846.html Marek Radziwon, Uchodźcy, Grynberg, Henryk, w Gazeta Wyborcza, 24.1.2005]
  4. Henryk Grynberg, Uchodźcy, Świat Książki, Warszawa, 2004, nota bibliograficzna, ISBN 83-7391-774-8