Udehejczycy, także: Udehejcy, Udegejczycy i Udegejcy (nazwa własna: udee, uddee, udehe) – autochtoniczna tunguska grupa etniczna ze wschodniej Syberii (Rosja).

Rodzina Udehejczyków

Populacja Udehejczyków liczy 1496 osób (rosyjski spis powszechny z 2010 r.)[1]; zamieszkują oni głównie północny wschód Kraju Nadmorskiego i południowy wschód Kraju Chabarowskiego – w górach Sichote-Aliń i w pobliżu prawych dopływów Ussuri i Amuru. Największym skupiskiem Udehejców jest wieś Agzu.

Używają języka udehejskiego, należącego do języków tungusko-mandżurskich, choć w ostatnich latach jest on szybko wypierany przez rosyjski i obecnie posługuje się nim około 100 osób (7% populacji).

Zmiany populacji Udehejczyków

Rok Liczba Udehejczyków
(według danych spisowych)
1897[2] 2407
1926 1357
1959 1444
1970 1469
1979 1551
1989 2011
2002 1657
2010 1496

Tradycyjnymi zajęciami tego ludu są myślistwo i rybołówstwo oraz zbieractwo. W ostatnich latach dość istotną rolę dla gospodarczego bytu przedstawicieli tego ludu odgrywa zbieranie żeń-szenia.

Tradycyjną religią Udehejczyków był szamanizm, obecnie zachowały się tylko jego przeżytki, a formalnie naród ten w większości wyznaje prawosławie.

Przypisy edytuj

  1. Том 4. Национальный состав и владение языками, гражданство, www.gks.ru [dostęp 2021-06-30].
  2. Razem z Oroczanami, liczba samych Udehejczyków jest nieznana.

Linki zewnętrzne edytuj