Uich'ŏm Inak (ur. 1746, zm. 1796) – koreański mistrz doktryny (kyo).

Uich'ŏm Inak
Data i miejsce urodzenia

1746
Talsŏng

Data śmierci

1796

Zakon

hwaŏm

Życiorys edytuj

Pochodził z Talsŏng. Już w dzieciństwie był bardzo dobrze zaznajomiony z konfucjanizmem, co widoczne było w jego późniejszych ideach. Został mnichem w klasztorze Yongyŏn w rodzinnej miejscowości Talsŏng w wieku 18 lat.

Studiował Diamentowa sutrę i Śurangama sutrę pod kierunkiem mistrza Pyŏkbonga. Następnie pod kierunkiem mistrza Sangŏna studiował Sutrę hwaŏm, który był uważany za największego jej znawcę.

W wieku 23 lat zorganizował własną szkołę i nauczał wielu uczniów. Działał głównie na południowym wschodzie, gdy Yŏndam Yu'il działał głównie na południowym zachodzie.

Zmarł w 1796 roku[1].

Prace literackie i charakterystyka nauk edytuj

  • Inakjip (Zbiór Inaka)
  • Wongakgyŏngsagi (Prywatne zapiski o Sutrze doskonałego oświecenia)
  • Hwaŏmgyŏngsagi (Prywatne zapiski o Sutrze hwaŏm)
  • Nŭngŏmgyŏngsagi (Prywatne zapiski o Sutrze Śurnagama)
  • Sŏnmunyŏmsongsagi (Prywatne zapiski o Oświeconych wersach sŏnu)
  • Sŏjangsagi (Prywatne zapiski o listach)

Idee Inaka wykrystalizowały się w okresie permanentnego zagrożenia buddyzmu przez konfucjańskie państwo. Inak był bez wątpienia zafascynowany tekstami konfucjańskimi i nigdy nie rozstrzygnął zdecydowanie czy jest buddystą, czy też konfucjanistą. Utrzymywał nawet, że konfucjanizm jest bardzo podobny do sŏnu. Wierzył w tożsamość buddyzmu i konfucjanizmu. Jego buddyjskie poglądy wyprowadzone zostały głównie z Sutry hwaŏm[2].

Linia przekazu Dharmy edytuj

Pierwsza liczba to kolejność pokoleń od Mahakaśjapy. (1)

Druga liczba, to pokolenie od 1 Patriarchy Chin – Bodhidharmy (28/1)

Trzecia liczba, to pokolenia mistrzów koreańskich.

Przypisy edytuj

  1. Chung Byung-jo. History of Korean Buddhism. Str. 196
  2. Chung Byung-jo. History of Korean Buddhism. Str. 201, 202

Bibliografia edytuj