Ukshin Hoti (ur. 1943 w Krushë e Madhe, zm. prawdopodobnie 1999) – kosowski działacz niepodległościowy i demokratyczny, wykładowca Wydziału Filozofii na Uniwersytecie w Prisztinie. Jest uznany za zaginionego[1][2][3].

Ukshin Hoti
Ilustracja
Graffiti w Prisztinie przedstawiające wizerunek Ukshina Hotiego i hasło: Republiko! Gdzie jest Ukshin Hoti?
Państwo działania

 Jugosławia

Data i miejsce urodzenia

1943
Krushë e Madhe

Data śmierci

1999 (prawdopodobnie)

Specjalność: filozofia
Alma Mater

Uniwersytet w Zagrzebiu

Życiorys edytuj

Naukę podstawową i średnią ukończył w Prizrenie i w Prisztinie[4]. W 1964 roku zapisał się na Wydział Medycyny Uniwersytetu w Zagrzebiu, jednak za namową profesorów zmienił kierunek na studia polityczne[1][2][3]. Będąc studentem na tym uniwersytecie, organizował protesty przeciwko wojnie wietnamskiej[1][2][3]. W 1968 roku wyjechał do Belgradu, gdzie następnie ukończył studia podyplomowe na Uniwersytecie w Belgradzie w zakresie stosunków międzynarodowych[4]. Jako student pełnił w Belgradzie służbę wojskową[1][2][3]. Następnie specjalizował się na Uniwersytecie Harvarda, na Uniwersytecie w Chicago i na Uniwersytecie Jerzego Waszyngtona[4][1][2][3][5].

W latach 1972-1977 był sekretarzem jugosłowiańskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych[1][2][3].

19 listopada 1981 roku został skazany na 9 lat więzienia za publiczne bronienie studentów domagających się niepodległości Kosowa[6], jednak wyrok został skrócony do 3.5 roku[4]. Po zwolnieniu z więzienia wrócił do Orahovaca[4].

W 1990 roku pracował w Lublanie jako redaktor w albańskojęzycznych czasopismach Alternativa, Republika i Demokracia Autentike - DEA, które już w następnym roku zostały zamknięte[4]. Wrócił do Prisztiny, gdzie przez pewien czas ponownie pracował na Uniwersytecie w Prisztinie[4].

W 1993 roku opuścił Demokratyczną Ligę Kosowa[4].

17 maja 1994 r. został skazany na 5 lat więzienia za udział w ruchu na rzecz Republiki Kosowa[7][5].

W 1998 roku był nominowany do Nagrody Sacharowa[7].

Zaginięcie edytuj

Ze względu na pełne odbycie wyroku, 16 maja 1999 roku zwolniony z więzienia w Lipljanie[7][4]. Rodzina Hotiego nie została powiadomiona o zakończeniu jego wyroku[7]. Został po tym uznany za zaginionego[5], prawdopodobnie został uprowadzony przez władze jugosłowiańskie[7]. Ostatni raz był widziany w dniu uwolnienia przez trzech byłych współwiężniów[8].

Publikacje[9] edytuj

  • Filozofia politike e çështjes shqiptare
  • Od politike hladnog rata do detanta (1976)
  • The political philosophy of Albanian question (1998)
  • Bisedë përmes hekurash (2000 - wydanie prawdopodobnie pośmiertne)

Życie prywatne edytuj

Był najstarszym z sześciorga dzieci Fatimy i Nazifa (Ukshim miał trzech braci: Ragipiego, Hidajeta, Afrima oraz dwie siostry: Myrveten i Resmiję)[1][2]. Fatima była gospodynią domową, a Nazif prowadził kiosk z gazetami przed szkołą we wsi Krushë e Madhe[1][2].

Miał córkę Erletę[1][2].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h i UKSHIN HOTI: Pjesa 1, fillimet. gazetaora.com, 2014-11-15. [dostęp 2015-10-17]. (alb.).
  2. a b c d e f g h i Ukshin Hoti – nga Edon Duraku – Pjesa I dhe II. vetvendosje.org, 2014-11-09. [dostęp 2019-10-12]. (alb.).
  3. a b c d e f Edon Duraku: UKSHIN HOTI. unikomb.org, 2014-11-07. [dostęp 2016-01-18]. (alb.).
  4. a b c d e f g h i 16 vjet nga zhdukja e mistershme e Ukshin Hotit. telegrafi.com, 2015-05-16. [dostęp 2015-05-18]. (alb.).
  5. a b c Robert Elsie: Historical Dictionary of Kosova. 2004, s. 78. ISBN 978-0-8108-5309-6.
  6. Balázs Trencsenyi: A History of Modern Political Thought in East Central Europe: Volume II, Part II: Negotiating Modernity in the 'Short Twentieth Century' (1968 and Beyond). 2018, s. 248. ISBN 978-0-19-882960-7.
  7. a b c d e Official Journal of the European Communities: Official Journal of the European Communities. eur-lex.europa.eu, 2000-10-03. (ang.).
  8. Fred Abrahams: Under Orders: War Crimes in Kosovo. 2001, s. 245. ISBN 1-56432-264-5.
  9. Ukshin Hoti. openlibrary.org. (ang.).

Bibliografia edytuj