Ulemozaur (Ulemosaurus) – rodzaj terapsyda z podrzędu dinocefali, którego szczątki odkryto na terenie rosyjskiego Tatarstanu. Żył pod koniec permu, około 260 milionów lat temu. Materiał kopalny obejmował 3 czaszki oraz elementy szkieletu pozaczaszkowego.

Ulemozaur
Ulemosaurus
Rjabinin, 1938
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

synapsydy

Rząd

terapsydy

Podrząd

dinocefale

Rodzina

Tapinocephalidae

Rodzaj

ulemozaur

Gatunki

U. svijagensis

Szczątki ulemozaura pożerane przez tytanofona

Ulemozaur był zwierzęciem wielkości byka. Jego czaszka była dość szeroka. Rejon zaoczodołowy odznaczał się jej dużą wysokością. Otwory skroniowe były względnie duże. W okolicy czoła znajdowało się mierzące około 10 cm zgrubienie (było ono charakterystyczne dla przedstawicieli rodziny Tapinocephalidae). Miał duże siekacze i średniej wielkości kły. Przednie zęby zakłowe były większe od tylnych.

Powszechnie uważa się, że ulemozaur był roślinożercą. Jednak niektórzy badacze uważają, że był drapieżnikiem, używającym mocnych szczęk i dużych przednich zębów do odcinania mięsa. Pomimo to, zęby ulemozaura wydają się raczej przystosowane do zbierania (niekoniecznie żucia) materiału roślinnego, który następnie był trawiony w przewodzie pokarmowym zwierzęcia.

Ulemozaur bardzo przypominał moschopsa, był jednak od niego geologicznie nieznacznie starszy. W związku z tym przypuszcza się, że mógł stanowić dla niego formę wyjściową, bądź być jego bliskim krewnym.

Ulemozaury mogły stanowić łup innych dinocefali, takich jak tytanofon.

Bibliografia edytuj



← mln lat temu
Ulemozaur
←4,6 mld 541 485 443 419 359 299 252 201 145 66 23 2