Ulica Juliusza Lea w Krakowie
Ulica Juliusza Lea – ulica w Krakowie, w dzielnicach Krowodrza i Bronowice, biegnąca od placu Inwalidów w kierunku zachodnim do zakrętu ul. Armii Krajowej.
Krowodrza, Bronowice | |
Widok od skrzyżowania z ul. Urzędniczą na zachód | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Długość |
2,6 km |
Przebieg | |
Położenie na mapie Krakowa | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
50°04′20,1″N 19°54′20,6″E/50,072252 19,905714 |
Wytyczona została około 1890 roku na trasie od placu Inwalidów do ul. Misjonarskiej. Około 1910 przedłużono ją do ul. Piastowskiej, zaś w 1919[1] dalej do okolic obecnej ul. Przybyszewskiego. Aktualny kształt ulica uzyskała w latach 70. XX wieku[2].
W części wschodniej zabudowa mieszkaniowa zwarta, głównie wielorodzinna z okresu międzywojennego (m.in. nr 10 – willa Rosenchaucha z 1925), a także powojennego. Przy ulicy znajduje się kościół Najświętszej Maryi Panny z Lourdes i powstały po II wojnie światowej park im. Wincentego á Paulo oraz znajdowały się, obecnie nieistniejące: Okręgowy Szpital Kolejowy i kino „Maskotka” (Lea 55, wcześniej od 1926 kino „Charitas”). W części zachodniej (za ul. Piastowską) pozostały nieliczne relikty dawnej zabudowy podmiejskiej z lat 1900-1950 oraz wolno stojące budynki biurowe i mieszkaniowe z okresu powojennego (m.in. nr 234-244 z lat 1993-95). Pod nr 5 mieści się „Kino Mikro”.
Do 1912 ulica nosiła nazwę Kościelna, w latach 1912-1925 Królewska, 1925-1952 Juliusza Lea, w 1952 przemianowana na Feliksa Dzierżyńskiego. Do obecnej nazwy powrócono w 1990 roku. Ulica nosi imię Juliusza Lea prezydenta Krakowa w latach 1904-1918.
Galeria edytuj
-
Narożna kamienica nr 12, modernizm
-
Kamienice nr 15 i 17, modernizm
-
Portal przy Lea 17, proj. Zygmunt Gawlik, 1928-29, modernizm
-
ul. Juliusza Lea 21a
Kamienica (1937) -
ul. Juliusza Lea 21b
Kamienica (proj. Antoni Dostal, 1932) -
ul. Juliusza Lea 39
Kamienica (1937)
Zobacz też edytuj
- ulica Królewska
- Jerzy Broszkiewicz, który mieszkał przy tej ulicy