Ulica Kaliska w Turku

Ulica Kaliska – jedna z najważniejszych i najdłuższych arterii komunikacyjnych Turku. Ciągnie się od granicy miasta aż do Placu Wojska Polskiego. Ma blisko 2 km długości.

ulica Kaliska
Państwo

 Polska

Miejscowość

Turek

Długość

2 km

Przebieg
0km 470
0,5km ul. Południowa
0,62km ul. Konopcnikiej
0,85km Rondo Romana Dmowskiego
ul. Konińska/ul. Łąkowa
0,98km ul. Młodych
1,16km ul. Młodych
1,31km ul. Sportowa
1,46km ul. Szkolna
1,69km ul. Mickiewicza/ul. Gorzelniana
1,85km ul. Szeroka
1,88km ul. Wąska
ok.1,95km Plac Wojska Polskiego
Położenie na mapie Turku
Mapa konturowa Turku, po lewej znajduje się punkt z opisem „ulica Kaliska”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica Kaliska”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „ulica Kaliska”
Położenie na mapie powiatu tureckiego
Mapa konturowa powiatu tureckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica Kaliska”
52,013929°N 18,487900°E/52,013929 18,487900

Przebieg edytuj

Aleja Wojska Polskiego zaczyna się na granicy miasta w ciągu drogi wojewódzkiej nr 470, biegnąc w kierunku północno-wschodnim. Na Rondzie Romana Dmowskiego zmienia kierunek na wschodni. Na odcinku od skrzyżowania z ulicami Mickiewicza i Gorzelnianą jest wyłączona z ruchu samochodów. Kończy się na Placu Wojska Polskiego.

Historia edytuj

Pierwszy szlak łączący Kalisz z nowo powstałym ośrodkiem miejskim w Kole pojawił się w XIV wieku, przyczyniając się wydatnie do wytworzenia się w Turku ośrodka protomiejskiego - zapewne szlak ów można uznać za początek historii ulicy Kaliskiej. Jednakże w wiekach kolejnych szlak ów stracił na ważności i pełnił raczej funkcję drogi lokalnej.

W 1867 roku, w związku z utworzeniem guberni kaliskiej i powołaniem powiatu tureckiego, miasto Turek zapoczątkowało swój rozwój ekonomiczno-gospodarczy, co pociągnęło za sobą wzrost znaczenia tzw. Traktu Kaliskiego, który z Kalisza kierował się na północny wschód i w pobliżu Koła (w Kościelcu) łączył się z następną ważna arterią ekonomiczną i strategiczną, jaką był Trakt Główny (nazywany również Traktem Poznańskim), przebiegającym z Warszawy do Poznania.

W okresie okupacji hitlerowskiej ulica nosiła nazwę Straße des 13. September[1].

Na miejscu dawnej fabryki Millera powstały tu w latach 50. ubiegłego stulecia Zakłady Przemysłu Jedwabniczego – pierwsza z dużych inwestycji PRL-u w Turku. W sąsiedztwie dawnych fabryk wznosi się masywna bryła magistratu, którego budowę, rozpoczętą w 1939 finalizowali podczas wojny Niemcy.

Do lat 70. XX wieku zasadniczy odcinek Traktu Kaliskiego w mieście Turek przebiegał przez centrum (ulicą Kaliską do rynku, ulicą Kolską i Kolską Szosą do Szadowa Pańskiego i dalej w kierunku Koła). Dopiero powstała we wspomnianym dziesięcioleciu Obwodnica Północna przejęła znaczną część funkcji komunikacyjnych w zakresie tranzytu przez miasto, stając się później odcinkiem DW 470.

Obiekty edytuj

 
Urząd Miasta przy ul. Kaliskiej 59, 2014r.
  • Urząd Miejski
  • Starostwo Powiatowe
  •  
    Dom tkaczy przy ul. Kaliskiej 40
    zabytkowe domy tkaczy z XIX wieku
  • Cech Rzemiosł Różnych
  • Turecka Izba Gospodarcza

Święto Ulicy Kaliskiej edytuj

Święto Ulicy Kaliskiej to jednodniowa impreza odbywająca się w drugiej połowie maja. Główne atrakcje tej imprezy mają miejsce na najsławniejszej ulicy miasta – ulicy Kaliskiej, a dokładniej na jej wyłączonym z ruchu samochodowego odcinku zwanym „deptakiem”. Podczas festynu oglądać można występy lokalnych wokalistów i zespołów, okoliczni artyści-plastycy posiadają swoje własne stoiska, na których wystawiają swoje prace itp. Wieczorem uwagę zgromadzonych przykuwają występy zaproszonych gwiazd[2].

Przypisy edytuj

  1. Plan Turku z 1942 roku, AtlasTurek.internetdsl.pl. [dostęp 2012-01-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  2. Święto ulicy Kaliskiej - PoznajTurek.pl. [dostęp 2012-01-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-27)].

Bibliografia edytuj

  • Dzieje Turku, Edmund Makowski (red.), Czesław Łuczak (red.), Jan Grzelczyk, Poznań: Wydawnictwo WBP, 2002, ISBN 83-85811-81-8, OCLC 68665113.