Ulica Miodowa w Krakowie

ulica w Krakowie

Ulica Miodowa – ulica w Krakowie na Kazimierzu oraz na Grzegórzkach (część na wschód od przepustu drogowego).

ulica Miodowa
Stare Miasto
Ilustracja
Widok z ulicy Krakowskiej
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Kraków

Przebieg
ul. Siedleckiego
dawna ul. Podwałowa
przepust drogowylinia kolejowa nr 91
ul. Halicka
ul. Starowiślna
ul. Szeroka
ul. Brzozowa, ul. Jakuba
ul. Estery
ul. Bożego Ciała
ul. Krakowska
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „ulica Miodowa”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „ulica Miodowa”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „ulica Miodowa”
50,052995°N 19,945522°E/50,052995 19,945522

Historia edytuj

Pomiędzy murami miasta Kazimierza a Wisłą biegła w średniowieczu droga podmurna. Po wyburzeniu kazimierskich murów miejskich w początkach XIX wieku powstała ulica nazywana Podbrzeże, Podbrzezie, tak jak przedmieście między Wisłą a murami. Wytyczona około 1865 r. na podstawie planów regulacyjnych z 1828 i 1844 r.

Obecną nazwę otrzymała w 1858 roku, być może od wytwórców syconego miodu mieszkających na Kazimierzu.

Przed 1889 r. wydłużona za ulicę Starowiślną. W swojej wschodniej części ulica przebiega przez przepust drogowy pod linią kolejową nr 91.

Zabudowa edytuj

Zabudowa to głównie kamienice czynszowe z przełomu XIX i XX wieku oraz synagogi:

Bibliografia edytuj

  • Miodowa, ulica. W: Encyklopedia Krakowa. Warszawa; Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 620. ISBN 83-01-13325-2.
  • Elżbieta Supranowicz Nazwy ulic Krakowa, Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, Kraków 1995, ISBN 83-85579-48-6
  • Praca zbiorowa Zabytki Architektury i budownictwa w Polsce. Kraków, Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków Warszawa 2007, ISBN 978-83-9229-8-1