Ulica Poselska w Krakowie

ulica w Krakowie

Ulica Poselska – ulica w Krakowie, w dzielnicy I, na Starym Mieście.

ulica Poselska
Stare Miasto
Ilustracja
Widok ze skrzyżowania z ul. Grodzką na zachód. Po lewej Dom Wita Stwosza, po prawej kamienica Pipanowska.
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Kraków

Plan
Plan przebiegu ulicy
Przebieg
ul. Dominikańska
ul. Grodzka
ul. Senacka
Planty
ul. F.Straszewskiego
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „ulica Poselska”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „ulica Poselska”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „ulica Poselska”
Ziemia50°03′28,8″N 19°56′12,5″E/50,058000 19,936806

Położona jest na terenie dawnej osady Okół. Ulica pochodzi z XIII wieku. W średniowieczu nazywana była Zaułkiem Grodzkim, a na początku XIX wieku ulicą św. Józefa. Była też nazywana ulicą Legacką[1]. W 1882 roku otrzymała obecną nazwę.

W miejscu, gdzie obecnie wznosi się trzypiętrowe skrzydło Magistratu (ul. Poselska 8 – 14), stały niegdyś trzy zabytkowe domy mieszkalne (dawniej ul. Poselska 12 i 14). W niskim, długim jednopiętrowym domu z balkonem, od swojego właściciela nazywanym Rydzowszczyzna, mieszkał w l. 1869 – 1874 Józef Konrad Korzeniowski. Wymienione domy zostały zburzone w drugiej połowie 1908 r. i na początku 1909 r. wraz z prawym ryzalitem tzw. Estreicherówki (ul. Poselska 8–10) o boniowanej elewacji. Zniszczenie zabytkowych kamienic dokonało się wbrew opinii znacznej części krakowian. Na miejscu zburzonych domów wzniesiono w latach 1910 – 1912 nowe skrzydło Magistratu, w którego elewację wmurowano tablicę upamiętniającą dziecięce lata Conrada[2].

Zabudowa edytuj

Przypisy edytuj

  1. Jerzy Kossowski, Leszek Ludwikowski, Ulicami Krakowa, Kraków: Wydawnictwo Artystyczno-Graficzne, 1968, s. 79.
  2. MŻK (Marek Żukow-Karczewski), Nie istniejące budowle Krakowa. Rydzowszczyzna, "Echo Krakowa", 230 (13793) 1992.

Źródła edytuj

  • Praca zbiorowa Zabytki Architektury i budownictwa w Polsce. Kraków Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków Warszawa 2007, ISBN 978-83-922906-8-1
  • Encyklopedia Krakowa red. Antoni Henryk Stachowski, PWN 2000, ISBN 83-01-13325-2
  • Elżbieta Supranowicz Nazwy ulic Krakowa, Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, Kraków 1995, ISBN 83-85579-48-6