Ulica Puławska w Warszawie

ulica w Warszawie

Ulica Puławska – ulica w Warszawie zaczynająca się w dzielnicy Mokotów, biegnąca następnie przez Ursynów i kończąca na granicy administracyjnej miasta, gdzie przechodzi w ulicę Puławską w Piasecznie.

Ulica Puławska w Warszawie
Śródmieście Południowe, Stary Mokotów, Wierzbno, Ksawerów, Służew, Ursynów Północny, Grabów, Stary Imielin, Pyry, Dąbrówka
Ilustracja
Ulica Puławska przy ul. J. Dąbrowskiego
Państwo

 Polska

Miejscowość

Warszawa

Długość

12,25 km

Przebieg
światła pl. Unii Lubelskiej
światła 200m ul. Waryńskiego
światła 290m ul. Goworka
światła 400m ul. Rakowiecka
500m ul. Olszewska
590m ul. Rejtana
światła 680m ul. Ludwika Narbutta
720m ul. Willowa
światła 890m ul. Madalińskiego
światła 930m ul. Dworkowa
970m ul. Olesińska
1050m ul. Grażyny
1110m ul. Różana
1150m ul. Morskie Oko
światła 1200m ul. Jarosława Dąbrowskiego
1250m ul. Belgijska
1300m ul. Odolańska
1390m ul. Wiktorska
światła 1500m ul. Racławicka, ul. Dolna
światła 1600m ul. Olkuska, ul. Dolna
1700m ul. Ursynowska
światła 1820m ul. Odyńca, ul. Okolska
światła 2110m ul. Antoniego Malczewskiego
2240m ul. Bielawska
2400m ul. Adama Naruszewicza
2410m ul. W. Żywnego
2530m al. Władysława Giżyckiego
światła 2640m ul. Jana Pawła Woronicza
2810m ul. Broniwoja
2840m ul. Zawrat
2930m ul. Ksawerów
światła 3040m ul. Ludwika Idzikowskiego
światła 3360m ul. Domaniewska
3730m ul. Grabowa
światła 3810m al. Niepodległości, al. Wilanowska
światła 4110m ul. Niedźwiedzia
światła 4530m al. Lotników, ul. Wałbrzyska
4750m ul. Smyczkowa
4840m ul. Jana Sebastiana Bacha
5060m Potok Służewiecki
5300m ul. W. Rzymowskiego, ul. Dolina Służewiecka
5450m al. Wyścigowa
6530m ul. Eugeniusza Romera
6590m ul. Galopu
światła 6820m ul. W. Pileckiego, ul. Poleczki
6930m ul. Kraski
6990m ul. Pliszki
7080m ul. Rybitwy
7170m ul. Samsonowska
światła 7420m ul. Białogońska, ul. Mysikrólika
7560m ul. Grzywaczy
7660m ul. Magury
7700m ul. Pustułeczki
światła 7850m ul. F. Płaskowickiej
8000m ul. Samby
8060m ul. Ibisa
8150m ul. Gruchacza
światła węzeł Puławska S2E30 S79
8360m DK79 bocznica kolejowa do STP Kabaty
światła 8390m DK79 ul. Żołny
8490m DK79 ul. Taneczna
8650m DK79 ul. Wędrowców
8660m DK79 ul. Kormoranów
8890m DK79 ul. Dzierzby
8910m DK79 ul. Dźwiękowa
światła 9100m DK79 ul. Ludwinowska, ul. Bogatki
światła 9400m DK79 ul. Głuszca, ul. Kajakowa
9510m DK79 ul. Akustyczna
9610m DK79 ul. Łagiewnicka
9720m DK79 ul. Maryli
9750m DK79 ul. Kostki-Napierskiego
9820m DK79 ul. Macieja Rataja
9930m DK79 ul. 6 Sierpnia
10010m DK79 ul. Klubowa
10060m DK79 ul. Rejewskiego
światła 10130m DK79 ul. Sporna, ul. Pelikanów
10290m DK79 ul. Drzemlika
10360m DK79 ul. Baletowa
10540m DK79 ul. Gajdy
10580m DK79 ul. Tukana
10740m DK79 ul. Kobzy
10970m DK79 ul. Drumli, ul. Jagielska
11060m DK79 ul. Solistów
11290m DK79 ul. Chóralna
11400m DK79 ul. Kolbaczewska
światła 11450m DK79 ul. Karczunkowska, ul. Karmazynowa
11610m DK79 ul. Jaskółcza
11770m DK79 ul. Cymbalistów
11780m DK79 ul. Bażancia
11970m DK79 ul. Katarynki
12030m DK79 ul. Kuropatwy
12290m DK79 granica Warszawy
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, na dole znajduje się punkt z opisem „Ulica Puławska w Warszawie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Ulica Puławska w Warszawie”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ulica Puławska w Warszawie”
Ziemia52°09′32,7″N 21°01′03,5″E/52,159083 21,017639

Jest drugą po Wale Miedzeszyńskim najdłuższą ulicą w granicach Warszawy (12,25 km w granicach administracyjnych miasta)[1], a jej warszawska numeracja kończy się w okolicach skrzyżowania z ul. Kuropatwy. Poza granicą Warszawy Puławska biegnie dalej przez Mysiadło (z odrębną numeracją) i jest główną ulicą Piaseczna[2].

Historia edytuj

Nazwa pochodzi od miasta Puławy – ulica Puławska była bowiem tzw. wylotówką w kierunku Puław i Lublina. W czasach, gdy Puławy nosiły nazwę Nowa Aleksandria, ulica ta nazywała się Nowoaleksandryjska. Nazwę zmieniono na obecną w październiku 1916[3].

W latach 1880–1881 pod nr 13/15 (w rejonie obecnej ulicy Goworka) wzniesiono zajezdnię tramwajową „Mokotów”[4]. W 1955 zajezdnię zamknięto, przenosząc wozy tramwajowe do nowej zajezdni przy ul. J.P. Woronicza 27[5].

W 1898 uruchomiono kolejkę grójecką, której linia biegła wzdłuż ul. Puławskiej[6].

W okresie okupacji niemieckiej ulicy nadano niemiecką nazwę Feldherrnallee[7].

Od początku lat 70. XX wieku[8] aż do grudnia 1985 roku[9] ulica leżała w ciągu drogi państwowej nr 121[10].

W 1983 uruchomiono komunikację trolejbusową na trasie Dworzec Południowy-Piaseczno[11]; została ona zlikwidowana w 1995[12].

W latach 1985–2000[13] ulica na odcinku od skrzyżowania z al. Niepodległości oraz al. Wilanowską do granicy miasta nosiła oznaczenie drogi krajowej nr 723[14]. Pomimo reformy sieci drogowej fragment łączący al. Niepodległości z al. Wilanowską został pozbawiony kategorii drogi krajowej dopiero 1 stycznia 2004 roku[15].

30 września 2022 na odcinku od granicy miasta do ul. rtm. Pileckiego wyznaczono ok. 10-kilometrowe buspasy w obu kierunkach[16].

Przebieg edytuj

Jest jedną z nielicznych ulic Warszawy, której numeracja pozornie rośnie niezgodnie ze standardem numeracji (tj. przeciwnie do biegu Wisły). Początek ulicy oddala się od Wisły pod dużym kątem, co pozwala uznać ją za prostopadłą w stosunku do biegu rzeki; stąd numeracja jest prawidłowa.

Ulica Puławska zaczyna się na placu Unii Lubelskiej. Odchodzi od placu w kierunku południowo-zachodnim. Jej pierwsze metry, według podziału MSI, znajdują się na Śródmieściu Południowym. Następnie biegnie, w przybliżeniu w prostej linii, na południe, przecinając Mokotów oraz zachodnią część Ursynowa, aż do granicy Warszawy i Piaseczna. Numeracja biegnie przeciwnie do biegu Wisły, zaczyna się od placu Unii Lubelskiej i kończy na administracyjnej granicy Warszawy.

Przez większość przebiegu posiada po trzy pasy ruchu w obie strony. Liczba pasów zmienia się przy większych skrzyżowaniach (od dwóch do pięciu). Na całej długości jest dwujezdniowa, z pasem rozdzielającym. Bardzo ruchliwa, często zakorkowana w godzinach szczytu. Ze względu na długie, proste odcinki często dochodzi do wypadków spowodowanych nadmierną prędkością[17].

Na odcinku od placu Unii Lubelskiej do ul. Waryńskiego jezdnia w kierunku południowym posiada tylko jeden pas ruchu, służący jako dojazd do miejsc parkingowych przy dawnym Supersamie. Jezdnia ta kończy się na ulicy Waryńskiego i nie łączy się z dalszym przebiegiem ulicy Puławskiej w kierunku południowym. Między jezdniami znajduje się wydzielone torowisko tramwajowe.

Po połączeniu się z ulicą Waryńskiego do skrzyżowania z aleją Wilanowską ulica Puławska posiada po 3 pasy ruchu w każdą stronę oraz wydzielone torowisko tramwajowe znajdujące się między jezdniami. Na tym odcinku, w stosunkowo niewielkich odstępach, znajdują się skrzyżowania z sygnalizacją świetlną, co powoduje spowolnienie ruchu oraz korki. Dodatkowo korki potęgują ciągi ulic RakowieckaGoworka oraz OdyńcaDolna, które wymagają przejechania przez krótki fragment Puławskiej.

Między skrzyżowaniem z aleją Wilanowską, a bezkolizyjnym skrzyżowaniem z ulicami Rzymowskiego/Dolina Służewiecka, Puławska posiada dwie wydzielone jezdnie w obie strony oraz torowisko tramwajowe znajdujące się po zachodniej stronie. Trasa tramwajowa kończy się w tym miejscu, na pętli Wyścigi.

Od skrzyżowania z aleją Lotników/ulicą Wałbrzyską do skrzyżowania z ulicami Poleczki/Pileckiego znajduje się najdłuższy, ponad dwukilometrowy, odcinek bez sygnalizacji świetlnej.

Od skrzyżowania z ulicami Rzymowskiego/Dolina Służewiecka do węzła Puławska z Południową Obwodnicą Warszawy w latach 2013–2021 tworzyła wspólny odcinek z drogą krajową nr 2 i trasą europejską E30. Od węzła POW do granicy miasta Puławska pokrywa się z przebiegiem drogi krajowej nr 79, stając się ciągiem trasy dojazdowej do obszarów podmiejskich. Liczne skrzyżowania jednopoziomowe wpływają na przekroczenie przepustowości, powodując znaczne zatory w płynności ruchu w godzinach szczytu.

Ważniejsze obiekty edytuj

Obiekty nieistniejące edytuj

Galeria edytuj

Przypisy edytuj

  1. Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 712. ISBN 83-01-08836-2.
  2. Joanna Ferlian: Niebawem ruszy przebudowa ul. Puławskiej. 2021-05-18.
  3. Adam Szczypiorski: Od Piotra Drzewickiego do Stefana Starzyńskiego. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1968, s. 65.
  4. Warszawskie tramwaje elektryczne. Tom IV. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 2008, s. 36. ISBN 978-83-923702-0-8.
  5. Warszawskie tramwaje elektryczne. Tom IV. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 2008, s. 51. ISBN 978-83-923702-0-8.
  6. Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 343. ISBN 83-01-08836-2.
  7. Tomasz Szarota: Okupowanej Warszawy dzień powszedni. Studium historyczne. Warszawa: Czytelnik, 2010, s. 49. ISBN 978-83-07-03239-9.
  8. Mapa samochodowa Polski 1:1 000 000, wyd. dziesiąte, Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1971.
  9. Uchwała nr 192 Rady Ministrów z dnia 2 grudnia 1985 r. w sprawie zaliczenia dróg do kategorii dróg krajowych (M.P. z 1986 r. nr 3, poz. 16)
  10. Samochodowy atlas Polski 1:500 000. Wyd. V. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1979. ISBN 83-7000-017-7.
  11. Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 901. ISBN 83-01-08836-2.
  12. Encyklopedia Warszawy. Suplement '96. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1996, s. 43. ISBN 83-01-12057-6.
  13. Zarządzenie nr 6 Generalnego Dyrektora Dróg Publicznych z dnia 9 maja 2000 r. w sprawie nowych numerów dróg krajowych, Rzeczpospolita, 4 lipca 2000.
  14. Warszawa: atlas aglomeracji 1:20 000. Wyd. pierwsze. Warszawa: Polskie Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1996. ISBN 83-7000-086-X.
  15. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2002 r. w sprawie pozbawienia dróg kategorii dróg krajowych (Dz.U. z 2002 r. nr 215, poz. 1819)
  16. Buspas na Puławskiej gotowy!, [w:] ztm.waw.pl [online], 3 października 2022 [dostęp 2022-10-06] (pol.).
  17. m.in. 27 lutego 2008 doszło tu do poważnego wypadku, w którym ciężko poszkodowany został red. Maciej Zientarski, a zginął red. Jarosław Zabiega; prowadzone przez Zientarskiego Ferrari Modena spłonęło doszczętnie