Ulica Stara w Warszawie

ulica w Warszawie

Ulica Stara – ulica na Nowym Mieście w Warszawie.

Ulica Stara w Warszawie
Nowe Miasto
Ilustracja
Ulica Stara przy ul. Mostowej
Państwo

 Polska

Miejscowość

Warszawa

Przebieg
Rynek Nowego Miasta
ul. Mostowa
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Ulica Stara w Warszawie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Ulica Stara w Warszawie”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ulica Stara w Warszawie”
Ziemia52°15′08,5″N 21°00′36,0″E/52,252361 21,010000

Historia edytuj

Ulica stanowi relikt dwóch prostopadłych względem siebie ulic wytyczonych już podczas lokacji Nowego Miasta po roku 1408, kiedy to książę mazowiecki Janusz I Starszy nadał przywilej lokacyjny Nowej Warszawie. Odcinek wiodący od Rynku Nowego Miasta zwany był ulicą Tkaczy lub Dominikańską, i prowadził do ul. Rybaki. Odchodziła od niej ślepa uliczka zwana Zatylną lub Tylną, z racji położenia na tyłach zabudowy stojącej w pierzei Rynku Nowego Miasta, kończąca się na gruntach należących do zakonu Dominikanów z ulicy Freta.

Obecna nazwa – Stara – została nadana w roku 1701 dla obu prostopadłych względem siebie ulic, jednak połączenie do ul. Mostowej zostało przebite dopiero w roku 1910, po wcześniejszym uregulowaniu. Cała zabudowa ulicy, poza wzniesionymi w okresie powojennym budynkami Państwowego Zespołu Ognisk Wychowawczych (nr 4), jest przyporządkowana numeracji innych ulic.

W czasie powstania warszawskiego, od 12 sierpnia 1944 w budynku przy ul. Starej 6 znajdowały się stanowiska bojowe batalionu AL nr 3[1].

Ważniejsze obiekty edytuj

Przypisy edytuj

  1. Mieczysław Wieczorek, Armia Ludowa 1944-45 Działalność bojowa, 1984.

Bibliografia edytuj