Ulica Szwoleżerów w Warszawie

ulica w Warszawie

Ulica Szwoleżerów – ulica w śródmieściu Warszawy.

Ulica Szwoleżerów w Warszawie
Ujazdów
Ilustracja
Ulica Szwoleżerów przy skrzyżowaniu z ulicą 29 Listopada
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miejscowość

Warszawa

Przebieg
światła ul. Czerniakowska
ul. Dragonów
ul. Kawalerii
ul. 29 Listopada
ul. Kawalerii
ul. Agrykola, ul. Myśliwiecka
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Ulica Szwoleżerów w Warszawie”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ulica Szwoleżerów w Warszawie”
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ulica Szwoleżerów w Warszawie”
Ziemia52°12′59,0″N 21°02′32,4″E/52,216389 21,042333

Ulica rozpoczyna swój bieg od skrzyżowania z ulicą Czerniakowską, biegnie następnie na zachód, krzyżując się z ulicami: Dragonów, Kawalerii, 29 Listopada, ponownie Kawalerii i Myśliwiecką, gdzie znajduje się jej przedłużenie – ulica Agrykola.

Historia

edytuj

Dawna droga narolna wsi Solec. Została uregulowana w końcu XVIII wieku jako przedłużenie ul. Agrykoli[1]. W 1818 zbudowano tam koszary dla rosyjskiego Lejbgwardyjskiego Pułku Ułanów. W 1901 droga stała się ulicą i otrzymała nazwę Ułańskiej[2]. W 1919 ulicy przywrócono nazwę Agrykola[3]

W 1907 przy ulicy wzniesiono cerkiew błogosławionego Martyniana według projektu Leontija Benois. W okresie międzywojennym świątynia stała się rzymskokatolickim kościołem polowym 1 Pułku Szwoleżerów Józefa Piłsudskiego, który przejął dawne rosyjskie koszary ułanów. W 1935, w nawiązaniu do nazwy stacjonującej jednostki, ulicą Szwoleżerów nazwano odcinek ulicy Myśliwieckiej od Agrykoli do ul. Łazienkowskiej[4].

W czasie okupacji niemieckiej koszary 1 Pułku Szwolożerów były wykorzystywane jako punkt zborny osób zatrzymywanych w czasie łapanek[5]. W 1944 większość budynków koszar została zniszczona.

W 1945 roku przy ulicy, w pobliżu Łazienek, powstała niezachowana kolonia 160 domków fińskich przekazanych w darze przez Związek Radziecki[6].

Około 1952 ulicą Szwoleżerów nazwano odcinek ul. Agrykola od ul. Myśliwieckiej do ul. Czerniakowskiej[4].

W latach 1972–1974 między ulicami Szwoleżerów, Czerniakowską i Kanałem Piaseczyńskim wzniesiono osiedle Szwoleżerów według projektu Haliny Skibniewskiej z zespołem, nagrodzony w konkursie „Mister Warszawy“ na najlepszy obiekt oddany do użytku w stolicy w 1974[7][2].

Ważniejsze obiekty

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Eugeniusz Szwankowski: Ulice i place Warszawy. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1970, s. 14.
  2. a b Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 850. ISBN 83-01-08836-2.
  3. Eugeniusz Szwankowski: Ulice i place Warszawy. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1970, s. 207.
  4. a b Eugeniusz Szwankowski: Ulice i place Warszawy. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1970, s. 208.
  5. Stanisław Jankowski: Z fałszywym ausweisem w prawdziwej Warszawie. Tom 2. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1985, s. 45. ISBN 83-06-00140-0.
  6. Grzegorz Piątek: Najlepsze miasto świata. Warszawa w odbudowie 1944−1949. Warszawa: Wydawnictwo W.A.B, 2020, s. 151. ISBN 978-83-280-3725-0.
  7. Juliusz A. Chrościcki, Andrzej Rottermund: Atlas architektury Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 1977, s. 198.

Bibliografia

edytuj