Ulica Tkacka w Szczecinie

ulica w Szczecinie

Tkacka – ulica o długości 414,2 metrów[1] na szczecińskim osiedlu Stare Miasto w dzielnicy Śródmieście. Jest jedną z najdłuższych ulic wspomnianego osiedla. Przebiega w przybliżeniu z północy na południe, równolegle do pobliskiej alei Niepodległości, łącząc plac Żołnierza Polskiego z ulicą Księdza Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Na całej długości obowiązuje ruch jednokierunkowy.

ulica Tkacka
Stare Miasto
Ilustracja
Widok z placu Żołnierza Polskiego
Państwo

 Polska

Miejscowość

Szczecin

Długość

414,2 m

Przebieg
pl. Żołnierza Polskiego
ul. nienazwana
ul. Szczytowa
ul. Łaziebna
ul. Zgodna / ul. Grodzka
ul. Wyszyńskiego
Położenie na mapie Starego Miasta w Szczecinie
Mapa konturowa Starego Miasta w Szczecinie, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Tkacka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Tkacka”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Tkacka”
Położenie na mapie Szczecina
Mapa konturowa Szczecina, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Tkacka”
Ziemia53°25′36,4″N 14°33′11,1″E/53,426778 14,553083
Kamienice ul. Tkackiej
Kamienica nr 2
Kamienica nr 3
Kamienica nr 4
Kamienica nr 7
Kamienica nr 8
Kamienica nr 9
Kamienica nr 11
Kamienica nr 12
Kamienica nr 68

Historia edytuj

Dzisiejsza ulica Tkacka powstała w wyniku połączenia dwóch starszych ulic o średniowiecznym rodowodzie.

platea colonorum

Najstarsza wzmianka o platea colonorum (ulicy rolników) pochodzi z 1306 r. i nawiązuje do właścicieli położonych wówczas przy tej drodze gospodarstw rolnych. Południowy odcinek współczesnej ulic Tkackiej nosił w początkach średniowiecza miano buwstrate. W drugiej połowie XVI wieku część ulicy w pobliżu Bramy Passawskiej nazywana była armen buden (biedne budy); nazwa ta prawdopodobnie powstała od położonych przy ulicy skromnych zabudowań, zamieszkanych przez osoby niezamożne. W końcu XVI w. ulica otrzymała nazwę Wullweberstraß (ulica tkaczy wełny). Około 1721 r., kiedy to miasto znalazło się pod panowaniem pruskim, nieistniejący obecnie odcinek ulicy między ul. Podgórną a ul. Wyszyńskiego otrzymał miano Kuhstraße, a część między ul. Wyszyńskiego i ul. Łaziebną nazwano Baustraße. W 1857 roku powyższe dwie ulice połączono w jedną pod nazwą Große Wollweberstraße[1].

platea lanificum

Łacińskimi nazwami platea lanificum, pannificum, lanaetextorum, textorum, platea pannificum określano w XIII w. odcinek dzisiejszej ulicy Tkackiej pomiędzy ulicą Łaziebną a placem Żołnierza Polskiego[2]. Na początku XVI wieku pojawiła się nazwa wullenwewerstrate. Po 1857 r. ulica stała się częścią Große Wollweberstraße.

Obiekty edytuj

Budynki wznoszące się przed 1945 r. przy Große Wollweberstraße zostały częściowo zniszczone m.in. w czasie bombardowania w nocy z 5 na 6 stycznia 1944 r.[3] Zniszczenia wojenne przetrwała część kamienic w pobliżu placu Żołnierza Polskiego i skrzyżowania z ulicą Łaziebną[4]. Niektóre kamienice poddano remontom, inne natomiast z powodu złego stanu technicznego musiały zostać wyburzone[5]; przykładowo kamienice nr 7, 8, 9 rozebrano, a następnie odbudowano i zrekonstruowano fasady[4][6]. W 2010 r. na pustym placu u zbiegu ulicy Tkackiej z ulicą Wyszyńskiego i aleją Niepodległości rozpoczęto budowę biurowca Brama Portowa I; prace budowlane ukończono rok później[7][8]. W latach 2016–2018 przy ulicy, w miejscu wyburzonego baru „Extra”, wzniesiono apartamentowiec „Black Pearl”[9].

Kalendarium zmian nazwy ulicy edytuj

Czas
obowiązywania
Nazwa
1857–1945 Große Wollweberstraße[1]
1945–1955 Księcia Przemysława[1]
od 1955 Tkacka

Numeracja i kody pocztowe edytuj

  • Numery parzyste: 2, 2A, 3, 3A, 4, 6, 8, 10, 12, 20, 22, 28, 50, 54–68
  • Numery nieparzyste: 3, 3A, 7–13, 19, 21, 55–59, 63, 65, 69
  • Kody pocztowe: 70-556[10]

Galeria edytuj

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c d Jan Iwańczuk: Ulica Tkacka. Internetowa Encyklopedia Szczecina. [dostęp 2018-11-11].
  2. Encyklopedia Szczecina. Szczecińskie Towarzystwo Kultury, 2015, s. 1096. ISBN 978-83-942725-0-0.
  3. Bogdan Frankiewicz: Bombardowanie miasta przez lotnictwo alianckie. W: Dzieje Szczecina. T. III: Dzieje Szczecina 1806–1945. Szczecin: Wydawnictwo „13 Muz”, 1994, s. 884. ISBN 83-901159-1-3.
  4. a b Mariusz Brzezinski: Zaniedbane elewacje kamieniczek nr 9,8 i 7. fotopolska.eu, 2012-05-01. [dostęp 2018-11-10].
  5. Justyna Machnik: Kamienice na Tkackiej do wyburzenia. radioszczecin.pl, 2007-10-05. [dostęp 2018-11-10].
  6. Tkacka 7-9. urbanity.pl. [dostęp 2018-11-10].
  7. Już wkrótce zmieni się krajobraz w centrum miasta - rusza budowa dwóch biurowców przy Bramie Portowej. Mają być gotowe do końca 2012 roku. szczecin.eu, 2010-12-08. [dostęp 2018-11-11].
  8. Brama Portowa. Nowy kompleks biurowy w centrum Szczecina. muratorplus.pl, 2012-11-07. [dostęp 2018-11-11].
  9. Agata Maksymiuk: Czarna Perła w Szczecinie już gotowa. Luksusowy apartamentowiec stanął w centrum miasta. gs24.pl, 2018-06-06. [dostęp 2018-11-11].
  10. Kody pocztowe. 00-000.pl. [dostęp 2018-11-11].

Bibliografia edytuj

  • Jan Iwańczuk: Ulica Tkacka. Internetowa Encyklopedia Szczecina. [dostęp 2018-11-11]. (treść udostępniona na licencji CC-BY-SA 3.0)
  • Encyklopedia Szczecina. Szczecińskie Towarzystwo Kultury, 2015, s. 1096. ISBN 978-83-942725-0-0.
  • Hugo Lemcke: Die älteren Stettiner Straßennamen im Rahmen der älteren Stadtentwicklung. Stettin: Leon Sauniers Buchhandlung, 1926.