Ulica Wybrzeże Gdańskie w Warszawie
Ulica Wybrzeże Gdańskie – ulica biegnąca wzdłuż lewego brzegu Wisły w warszawskiej dzielnicy Śródmieście. Jest częścią Wisłostrady.
| Stare Miasto, Nowe Miasto | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 Wybrzeże Gdańskie widziane z wiaduktu mostu Śląsko-Dąbrowskiego | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Przebieg | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Warszawy  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 52°15′14,5″N 21°00′45,1″E/52,254028 21,012528
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Historia edytuj
Ulicę wybudowano na terenie dawnego koryta Wisły. W XVIII na tym terenie powstawały tamy na których osadzał się wydobywany tu piasek; wiązało się to z zamulaniem się koryta rzeki i odsuwaniem się linii brzegowej. Po roku 1770 na wysokości ul. Bugaj utworzono port, wraz z basenami portowymi i chroniącym całość falochronem. Port ów używany był do początków XIX wieku, kiedy to w związku z jego zamuleniem i silnym spłyceniem został zlikwidowany. W podobnym czasie przy końcowym odcinku ulicy na rzece stało kilkanaście pływających młynów wodnych zwanych pływakami, jednak zwałka śmieci i gruzu odsunęła w tym czasie rzekę od Nowego Miasta.
Początkowy odcinek ulicy, przy moście Kierbedzia zwano wówczas ulicą Nadbrzeżną; dalszy, końcowy odcinek przy moście przy Cytadeli – ul. Brzegową. Wspólną dla obu odcinków obecną nazwę nadano w roku 1919. W roku 1920 przy moście Kierbedzia umocniono brzegi, zaś po tym czasie podobne prace zmierzające do zwężenia rzeki i wzmocnienia brzegu prowadzono za linią ulicy Boleść. Dzięki tym pracom przy brzegu wkrótce zaczęły cumować liczne barki i łodzie; statki pasażerskie i towarowe.
Około roku 1928 wzdłuż ulicy położono tory kolejowe biegnące od dworca Warszawa Gdańska do wybudowanej w roku 1902 Elektrowni Powiśle, uruchomionej w roku 1904 jako Elektrownia Miejska.
W latach 1935-1939 z inicjatywy komisarycznego prezydenta Warszawy Stefana Starzyńskiego nad brzegiem Wisły wybudowano długi na 500 metrów bulwar, biegnący na północ od mostu Kierbedzia do mostu przy Cytadeli. Wraz z początkiem budowy bulwaru ulica Wybrzeże Gdańskie otrzymała asfaltową nawierzchnię, co uczyniło ją dogodną drogą dojazdową do nowej dzielnicy Żoliborz.
W okresie okupacji niemieckiej ulicy nadano niemiecką nazwę Gotenhafener Ufer[1].
W latach 1972–1975 ulica stała się częścią Wisłostrady[2].
Od 1985 roku do drugiej połowy lat 90. stanowiła fragment ówczesnej drogi krajowej nr 724[3], następnie drogi wojewódzkiej nr 724[4]. Do stycznia 2014 roku stanowiła fragment drogi krajowej nr 7[5].
Ważniejsze obiekty edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Tomasz Szarota: Okupowanej Warszawy dzień powszedni. Studium historyczne. Warszawa: Czytelnik, 2010, s. 49. ISBN 978-83-07-03239-9.
- ↑ Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 961. ISBN 83-01-08836-2.
- ↑ Warszawa: atlas aglomeracji 1:20 000. Wyd. pierwsze. Warszawa: Polskie Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1996. ISBN 83-7000-086-X.
- ↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustalenia wykazu dróg krajowych i wojewódzkich (Dz.U. z 1998 r. nr 160, poz. 1071)
- ↑ Rozporządzenie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 27 września 2013 r. w sprawie pozbawienia dróg kategorii dróg krajowych (Dz.U. z 2013 r. poz. 1153)
Bibliografia edytuj
- Eugeniusz Szwankowski: Ulice i place Warszawy. Wydawnictwo Naukowe PWN, 1963, s. 263.
- Karol Mórawski, Wiesław Głębocki: Bedeker Warszawski. Iskry, 1996, s. 292.