Ulica Zygmunta Słomińskiego w Warszawie
Ulica Zygmunta Słomińskiego – ulica w śródmieściu w Warszawie łącząca most Gdański z rondem Zgrupowania AK „Radosław”.
| Muranów, Nowe Miasto | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 Ulica Słomińskiego, widok z wiaduktu ul. gen. Władysława Andersa | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Długość |
1,7 km | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Przebieg | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Warszawy  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 52°15′25,5″N 20°59′26,3″E/52,257083 20,990639
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
HistoriaEdytuj
Ulicę wytyczono w 1958 podczas budowy Trasy Mostowej im. Stefana Starzyńskiego, praktycznie wchłonęła ona istniejące wcześniej po jej śladzie ulice Szymanowską i Kłopot. Została oddana do użytku wraz z całą Trasą Mostową 21 lipca 1959[1].
W lipcu 1959 ulicą pojechały pierwsze tramwaje. Do 1961 roku odcinek pomiędzy ulicą Błońską a dworcem kolejowym Warszawa Gdańska był jednojezdniowy.
PrzebiegEdytuj
Ulica rozpoczyna się na zjeździe z mostu Gdańskiego, następnie biegnie wiaduktem nad ulicą Zakroczymską. Dalej krzyżuje się z ulicami: Szymanowską, Międzyparkową, Bonifraterską, Andersa, Dawidowskiego, Pamiętajcie o Ogrodach. Kończy się na rondzie Zgrupowania AK "Radosław". Droga jest w całości dwujezdniowa, w pasie między jezdniami znajduje się torowisko tramwajowe. Od ronda Zgrupowania „AK Radosław” do ul. gen. Władysława Andersa wzdłuż ulicy prowadzi ścieżka rowerowa.
Droga jest fragmentem obwodnicy śródmiejskiej i dróg wojewódzkich 634 i 637
NazwaEdytuj
W PRL ulica nosiła imię działacza komunistycznego Mariana Buczka.
Obecna nazwa ulicy, upamiętniająca prezydenta Warszawy w latach 1927–1934 Zygmunta Słomińskiego, została nadana w listopadzie 1989[2] (według innego źródła – w 1991[3]).
Na początku lat 90. rozważano nadanie tej ulicy jeszcze innej nazwy – ul. Zgrupowania „Żmija”, ukazał się nawet plan miasta z takim opisem[4].
Ważniejsze obiektyEdytuj
- Dawny budynek szkolny z 1936, proj. Romuald Gutt i Józef Jankowski (nr 1)
- Park im. Romualda Traugutta
- Fort Traugutta Cytadeli Warszawskiej
- Stacja metra Dworzec Gdański
- Stacja PKP Warszawa Gdańska (nr 6)
- Synagoga chasydów z Chabad-Lubavitch (nr 19)
- Skwer Batalionu AK „Czata 49” z kamieniem pamiątkowym (u zbiegu ulic Słomińskiego i A. Dawidowskiego)
- Tablica pamiątkowa Tchorka (przy wiadukcie ul. gen. W. Andersa)
- Centrum handlowe Westfield Arkadia (al. Jana Pawła II 82)
PrzypisyEdytuj
- ↑ Dobrosław Kobielski, Józef Zięba: Kronika lat 1944–1986 [w:] Kalendarz Warszawski'88. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1987, s. 31. ISBN 83-03-01684-9.
- ↑ Kwiryna Handke: Słownik nazewnictwa Warszawy. Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, 1998, s. 403. ISBN 83-86619-97X.
- ↑ Andrzej Sołtan (red. prowadz.): Śladami nazw miejskich Warszawy. Z prac Zespołu Nazewnictwa Miejskiego Warszawy. Warszawa: Muzeum Historyczne m.st. Warszawy, 2012, s. 365. ISBN 978-83-62189-21-2.
- ↑ Warsaw Street Map. Warszawa: Rotom, 1991.