Ulica ks. Piotra Skargi w Katowicach

ulica w Katowicach

Ulica księdza Piotra Skargi w Katowicach (do 1922[2] i w latach 1939–1945[3] Kurfürstenstraße[4][5]) – jedna z ważniejszych ulic w katowickiej dzielnicy Śródmieście.

ulica ks. Piotra Skargi
Śródmieście
Ilustracja
ulica Piotra Skargi (marzec 2011)
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miejscowość

Katowice

Długość

461 m[1]

Przebieg
0m ul. Sokolska
100m ul. J. Słowackiego, dworzec autobusowy
215m ul. Stawowa (pl. Synagogi)
400m plac Obrońców Katowic
461m ul. Mickiewicza, al. Korfantego (Rynek)
Położenie na mapie Katowic
Mapa konturowa Katowic, u góry znajduje się punkt z opisem „ulica ks. Piotra Skargi”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „ulica ks. Piotra Skargi”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica ks. Piotra Skargi”
Ziemia50°15′42,6″N 19°01′07,1″E/50,261826 19,018627

Opis edytuj

Ulica rozpoczyna swój bieg od katowickiego Rynku – skrzyżowania alei Wojciecha Korfantego i ul. Adama Mickiewicza. Na rogu skrzyżowania znajduje się budynek dawnego Banku Gospodarstwa Krajowego (obecnie ING Bank Śląski) wybudowanego w 1930 przy nieistniejącej już ulicy Skośnej[6], w stylu ekspresjonistycznym według projektu Stanisława Tabeńskiego i Jana Noworyty; budynek został wpisany do rejestru zabytków (nr rej.: A/1237/78 z 2 maja 1978)[7]. Następnie biegnie obok placu Obrońców Katowic z pomnikiem Harcerzy i Harcerek[8], budynku niefunkcjonującego już Hotelu Silesia[9], oddanego do użytku w 1972, wzniesionego według projektu Tadeusza Łobosa[10] (gmach wyburzono w 2019). Po lewej stronie znajduje się budynek dawnej łaźni żydowskiej (dziś oddział PZU) oraz plac Synagogi. Za skrzyżowawaniem z ulicą Stawową, po lewej usytuowane jest zabytkowe III LO im. A. Mickiewicza, po prawej – centrum handlowe (obecnie w budowie, dawniej Supersam) i przystanek autobusowy. W dalszym biegu ul. Piotra Skargi krzyżuje się z ul. J. Słowackiego. Zlokalizowany jest tu Dworzec PKS (na północ od niego leży skwer Przyjaciół z Miszkolca). Naprzeciw Dworca PKS znajduje się budynek Energożelbetu (Piotra Skargi 8), w którym Centrum Kształcenia Menedżerów ma swoją siedzibę[11]. Ulica kończy bieg przy ul. Sokolskiej.

Przy ul. ks. P. Skargi 4 (na rogu z ul. J. Słowackiego) zlokalizowana jest historyczna kamienica mieszkalna[12].

Przed I wojną światową pomiędzy skrzyżowaniem Meisterstraße (obecnie ul. F. Chopina), August-Schneiderstraße (obecnie ul. A. Mickiewicza) i Teichstraße (obecnie ul. Stawowa) a Kurfürstenstraße istniał Tiele-Winckler Platz (pol. plac Tiele-Wincklerów)[13][14].

Planowane jest wyburzenie Supersamu i wybudowanie nowego centrum handlowego[15]. Obiekt wzniesiono w latach 30. XX wieku w miejscu dawnego stawu hutniczego[16]. 30 marca 1936 został poświęcony przez ks. Emila Szramka[17].

Przy ulicy Piotra Skargi przystanek autobusowy mają linie ZTM.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Urząd Miasta Katowice: Plan zimowego utrzymania dróg na sezon 2009/2010. www.bip.um.katowice.pl. [dostęp 2011-06-27]. (pol.).
  2. J. Lipońska-Sajdak, Katowice wczoraj. Kattowiz gestern, Gliwice 1995, s. 5.
  3. Plan Katowic z 1942 roku. grytzka-genealogie.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-19)]. www.grytzka-genealogie.de [dostęp 2013-07-02].
  4. Alle Straßen bzw. Straßennamen von Kattowitz Deutsch – Polnisch. www.grytzka-genealogie.de. [dostęp 2013-07-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-19)]. (niem.).
  5. Straßenverzeichnis aller Straßen von Kattowitz. www.grytzka-genealogie.de. [dostęp 2013-07-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-12)]. (niem.).
  6. Sztuka Górnego Śląska od średniowiecza do końca XX wieku, red. Ewa Chojecka, wydawca: Muzeum Śląskie, Katowice 2004, ISBN 83-87455-77-6, s. 329.
  7. Śląski Wojewódzki Konserwator Zabytków w Katowicach: Rejestr zabytków w Katowicach. www.wkz.katowice.pl. [dostęp 2011-03-26]. (pol.).
  8. Sztuka Górnego Śląska od średniowiecza do końca XX wieku, red. Ewa Chojecka, wydawca: Muzeum Śląskie, Katowice 2004, ISBN 83-87455-77-6, s. 508.
  9. Michał Bulsa, Barbara Szmatloch, Katowice, których nie ma, Łódź: Księży Młyn Dom Wydawniczy, 2019, s. 121, 122, ISBN 978-83-7729-502-1.
  10. Jerzy Moskal: ... Bogucice, Załęże et nova villa Katowice – Rozwój w czasie i przestrzeni. Katowice: Wydawnictwo Śląsk, 1993, s. 58. ISBN 83-85831-35-5.
  11. CKM Katowice: Centrum Kształcenia Menedżerów w Katowicach – szkoły policealne. www.ckm-szkola.edu.pl. (pol.).
  12. Urząd Miasta Katowice: Wartości dziedzictwa kulturowego (załącznik 1.9). www.bip.um.katowice.pl. [dostęp 2011-06-27]. (pol.).
  13. Red. Ewa Chojecka: Sztuka Górnego Śląska od średniowiecza do końca XX wieku. Katowice: Muzeum Śląskie, 2004, s. 193. ISBN 83-87455-77-6.
  14. Archiwum Map Wojskowego Instytutu Geograficznego: Floetzkarte des Oberschlesischen S. No 26 Sect. Kattowitz. www.mapywig.org. [dostęp 2011-06-27]. (niem.).
  15. W Katowicach przy ul. Piotra Skargi powstanie nowe centrum handlowe. www.portalspozywczy.pl. [dostęp 2011-06-27]. (pol.).
  16. Wojciech Janota: Katowice między wojnami. Miasto i jego sprawy 1922-1939. Łódź: Księży Młyn, 2010, s. 82. ISBN 978-83-7729-021-7.
  17. Najstarsza galeria handlowa jest w Katowicach. Supersam powstał w latach 30. (pol.) www.katowice.naszemiasto.pl [dostęp 2011-06-27].

Bibliografia edytuj

  • E. Wieczorek; Spacery po Katowicach, Urząd Miasta Katowice: Wydział Promocji i Współpracy z Zagranicą, Katowice Grudzień 2003, ISBN 83-918152-5-0.
  • Nie bójmy się historii i zabytków Katowic. Górnośląskie Dziedzictwo. [dostęp 2011-06-27]. (pol.).
  • Katowice – Informator, red. S. Adamczyk, wyd. Urząd Miasta w Katowicach, Katowice 1993, s. 26.
  • K. Szaraniec, L. Szaraniec, K. Szarowski, Katowice i Górnośląski Okręg Przemysłowy, Katowickie Towarzystwo Społeczno-Kulturalne, Katowice 1980, s. 29, 42.
  • Lech Szaraniec, Górny Śląsk – Przewodnik, wyd. Muza, Warszawa 1997, ISBN 83-7079-875-6, s. 56, 60.
  • Katowice – Plan miasta, wyd. Demart SA, Warszawa 2009/2010.

Linki zewnętrzne edytuj