Ulrikke Eikeri
Ulrikke Pia Eikeri (ur. 16 grudnia 1992) – norweska tenisistka, reprezentantka Norwegii w Pucharze Federacji, finalistka French Open 2022 w grze mieszanej, półfinalistka juniorskiego Australian Open w grze podwójnej dziewcząt.
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
16 grudnia 1992 |
| Gra |
praworęczna, oburęczny backhand |
| Status profesjonalny |
2007 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
0 WTA, 11 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
206 (16 kwietnia 2018) |
| Wimbledon |
1Q (2021, 2022) |
| US Open |
1Q (2014, 2015, 2019) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
1 WTA, 1 WTA 125, 31 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
40 (12 września 2022) |
| Australian Open |
3R (2022) |
| Roland Garros |
2R (2022) |
| Wimbledon |
1R (2022) |
| US Open |
2R (2021, 2022) |
Kariera tenisowaEdytuj
Karierę tenisową rozpoczęła w maju 2007 roku, biorąc udział w turnieju ITF w Oslo. Zagrała tam w grze pojedynczej dzięki dzikiej karcie i dotarła do drugiej rundy, natomiast w grze podwójnej odpadła w ćwierćfinale. W czerwcu 2008 roku dotarła do finału singla na turnieju w Gausdal, a w listopadzie wygrała (w parze z Helene Auensen) turniej deblowy w Sztokholmie. W 2010 roku wygrała swój pierwszy turniej singlowy, w fińskim Savitaipale, a w sumie wygrała jedenaście turniejów singlowych i trzydzieści deblowych rangi ITF.
W kwietniu 2008 roku zagrała w Pucharze Federacji i wygrała wszystkie swoje mecze – cztery w singlu i dwa w deblu. Począwszy od tego wydarzenia regularnie reprezentuje swój kraj w tych rozgrywkach.
W sezonie 2021 osiągnęła finał zawodów w Lozannie. Razem z Walendini Gramatikopulu uległy Susan Bandecchi i Simonie Waltert 3:6, 7:6(3), 5–10. W październiku wspólnie z Ellen Perez odniosły zwycięstwo w turnieju na Teneryfie, gdzie pokonały w finale 6:3, 6:3 Ludmyłę Kiczenok i Martę Kostiuk.
W 2022 roku podczas French Open osiągnęła finał miksta. Razem z Joranem Vliegenem przegrali w meczu mistrzowskim 6:7(5), 2:6 z Eną Shibaharą i Wesleyem Koolhofem. W lipcu w grze podwójnej zwyciężyła w zawodach cyklu WTA 125 w Contrexéville oraz osiągnęła finał rozgrywek kategorii WTA 250 w Lozannie.
W rankingu WTA sklasyfikowana najwyżej na 206. miejscu w grze pojedynczej (16 kwietnia 2018), a w grze podwójnej na 40. pozycji (12 września 2022).
Finały turniejów WTAEdytuj
| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| od 2021 |
|
| WTA 1000 (obowiązkowe) | |
| WTA 1000 (nieobowiązkowe) | |
| WTA 500 | |
| WTA 250 | |
| WTA 125 | |
Gra podwójna 3 (1–2)Edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 18 lipca 2021 | Lozanna | Ceglana |  Walendini Gramatikopulu
|
 Susan Bandecchi Simona Waltert
|
3:6, 7:6(3), 5–10 |
| Zwyciężczyni | 1. | 24 października 2021 | Teneryfa | Twarda |  Ellen Perez
|
 Ludmyła Kiczenok Marta Kostiuk
|
6:3, 6:3 |
| Finalistka | 2. | 16 lipca 2022 | Lozanna | Ceglana |  Tamara Zidanšek
|
 Olga Danilović Kristina Mladenovic
|
walkower |
Gra mieszana 1 (0–1)Edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 2 czerwca 2022 | French Open | Ceglana |  Joran Vliegen
|
 Ena Shibahara Wesley Koolhof
|
6:7(5), 2:6 |
Finały turniejów WTA 125Edytuj
Gra podwójna 1 (1–0)Edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 10 lipca 2022 | Contrexéville | Ceglana |  Tereza Mihalíková
|
 Han Xinyun Aleksandra Panowa
|
7:6(8), 6:2 |
Wygrane turnieje rangi ITFEdytuj
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 80 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 60 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedynczaEdytuj
| Data | Turniej | Kat. | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
| 1. | 08/08/2010 |  Savitaipale
|
ITF | 10 000 | ziemna | Piia Suomalainen
|
7:5, 6:4 |
| 2. | 10/10/2010 |  Espinho
|
ITF | 10 000 | ziemna | Alice Tisset
|
6:0, 6:0 |
| 3. | 07/08/2011 |  Iława
|
ITF | 10 000 | ziemna |  Tereza Smitková
|
6:3, 6:2 |
| 4. | 28/08/2011 |  Bagnatica
|
ITF | 10 000 | ziemna |  Ani Amiraghian
|
6:4, 6:4 |
| 5. | 29/01/2012 | Coimbra
|
ITF | 10 000 | twarda | Justyna Jegiołka
|
2:6, 7:5, 6:3 |
| 6. | 22/12/2013 |  Bertioga
|
ITF | 25 000 | twarda | Cindy Burger
|
6:4, 2:6, 6:4 |
| 7. | 06/04/2014 |  Jackson
|
ITF | 25 000 | ziemna | Anhelina Kalinina
|
6:2, 6:4 |
| 8. | 09/08/2015 | Fort Worth
|
ITF | 10 000 | twarda | Frances Altick
|
6:3, 6:1 |
| 9. | 15/04/2017 | Pelham
|
ITF | 25 000 | ceglana | Usue Maitane Arconada
|
7:5, 6:2 |
| 10. | 24/06/2017 |  Baja
|
ITF | 25 000 | ceglana | Chantal Škamlová
|
7:6(4), 6:2 |
| 11. | 08/10/2017 | Hilton Head Island
|
ITF | 15 000 | ceglana | Bianca Turati
|
6:4, 6:1 |
Gra podwójnaEdytuj
BibliografiaEdytuj
- Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2015-08-31] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2015-08-31] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King, Billie Jean King Cup [dostęp 2015-08-31] (ang.).