Urobekkopalina pozyskana poprzez robotę górniczą, niezależnie od frakcji[1] i zawartości skały płonnej[2].

Wózek z urobkiem ciągnięty przez psa, fot. 1915, Illinois, USA

Oddzielenie kopaliny od skały płonnej

edytuj

W przypadku kopalin węgla, zanieczyszczenia skalne mogą stanowić od 30 do 40% wywożonego na powierzchnię urobku.

Kopalinę od skały płonnej rozdziela się na powierzchni, w zakładzie wzbogacania. W Polsce najczęściej stosowana metoda wzbogacania węgla to metoda wodna, w której wykorzystuje się siłę grawitacji i różnice w gęstości węgla i skał. Skała jest cięższa od węgla, więc w wodzie opada szybciej niż węgiel. Skała opada na dno a węgiel jest zbierany z góry. Wykorzystuje się do tego osadzarki pulsacyjne.

Przypisy

edytuj
  1. Obróbka kamienia i materiały kamienne. W: Mirosława Popek, Bożenna Wapińska: Podstawy budownictwa. Warszawa: WSiP, s. 86. ISBN 978-83-02-10750-4.
  2. Stanisław Gisman: Słownik górniczy. Hasło: urobek. Katowice: Instytut Węglowy, 1949, s. 310.

Bibliografia

edytuj

Zobacz też

edytuj