Ursynów-Centrum

obszar MSI w dzielnicy Ursynów w Warszawie, zespół dwóch osiedli: Imielin i Na Skraju

Ursynów-Centrum (lub Ursynów Południowy) – obszar Miejskiego Systemu Informacji dzielnicy Ursynów w Warszawie, zespół dwóch osiedli: Imielin i Na Skraju.

Ursynów-Centrum
Ursynów Południowy
obszar MSI Warszawy
Ilustracja
Zabudowa mieszkaniowa z różnych okresów przy ul. Cynamonowej
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miasto

Warszawa

W granicach Warszawy

14 maja 1951

Położenie na mapie dzielnicy
Położenie na mapie
52°09′10″N 21°02′44″E/52,152778 21,045556

Położenie i charakterystyka edytuj

Ursynów-Centrum to obszar MSI położony na stołecznym Ursynowie[1][2]. Obszar obejmuje teren ograniczony przez ulice rtm. Witolda Pileckiego na zachodzie, Filipiny Płaskowickiej i jej przedłużenie do granicy dzielnicy na południu, granicę dzielnicy na wschodzie oraz Jana Ciszewskiego wraz z przedłużeniem do granicy dzielnicy na północy[3]. Identyczne granice posiadał zespół dwóch osiedli, Imielin i Na Skraju, budowany od 1977 roku o nazwie Ursynów Południowy[4]. Były one opisane jako ciąg Ciszewskiego (nazwa zmodyfikowana z Józefa Feliksa Ciszewskiego na Jana Ciszewskiego[5]) – Findera (nazwa zmieniona na Pileckiego) – Płaskowickiej – linia skarpy warszawskiej[4].

Według państwowego rejestru nazw geograficznych Ursynów-Centrum i Ursynów Południowy to części miasta o identyfikatorach 201872 i 143142[6].

Ursynów-Centrum w ramach dzielnicy graniczy z obszarami MSI Natolin, Stary Imielin, Ursynów Północny i Stary Służew[7]. Zewnętrznie graniczy z obszarem MSI Wilanowa Błonia Wilanowskie[2]. MSI Ursynów-Centrum obejmuje części miasta Imielin, Na Skraju i Wolicę[8]. Przez jego teren przebiegają m.in. aleja Komisji Edukacji Narodowej, ulice: Dereniowa, Cynamonowa, Jana Rosoła, Nowoursynowska, Zbigniewa Kiedacza, Nugat i Indiry Gandhi[2]. Zlokalizowano tu stację warszawskiego metra Imielin[2].

Ursynów Południowy to teren o przewadze zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej[9].

Historia edytuj

W dniu 14 maja 1951 rozporządzeniem Rady Ministrów obszar późniejszego Ursynowa-Centrum został włączony w granice administracyjne Warszawy wraz z resztą ówczesnej gminy Wilanów[10].

Od 1977 budowano tu zespół osiedli o nazwie Ursynów Południowy o łącznej powierzchni 213,5 hektara[4]. Pasmo dzieliło się na dwa osiedla przedzielone aleją Komisji Edukacji Narodowej: Imielin (na zachodzie) i Na Skraju (na wschodzie)[4][11]. Całość zaplanowano na 10,2 tys. mieszkań i ok. 35,7 tys. mieszkańców[4] (według innego źródła: 10167 mieszkań, 150 domów jednorodzinnych i 36 tys. mieszkańców[11]). Powierzchnia użytkowa mieszkań miała wynieść ok. 552 tys. m²[11], przy średniej powierzchni mieszkania ok. 52–53 m² i 100–110 m² w przypadku domów[11]. Projektantami zespołu wybranymi w drodze konkursu byli A. Fabierkiewicz (główny projektant), P. Jankowski, E. Sander-Krysiak i S. Stefanowicz[4] ze Stołecznej Dyrekcji Inwestycji Spółdzielczych[11].

Według projektów budynki mieszkalne miały mieć od 4 do 16 kondygnacji i powstawać w technologii wielkiej płyty w systemie „Ż”[4]. Lokale miały być wykończone (malowanie, podłogi, sanitariaty, drzwi), a w ramach części wspólnych zaplanowano sauny i pralnie[11]. Na osiedlu Na Skraju przewidziano dodatkowo budowę 150 budynków jednorodzinnych[11]. Powstać miało także 13 pawilonów handlowych, 7 szkół elementarnych, 3 szkoły powszechne, 2 przychodnie, 4 żłobki, dom emeryta, dom dziecka, dwie stacje paliw, budynki spółdzielni mieszkaniowych osiedli, ośrodek jeździecki oraz centrum zarządzania pasmem Ursynów-Natolin[11]. Zaprojektowano zieleń miejską oraz tereny sportowe[11]. Główna zasada urbanistyczna przyjęta podczas planowania była zbliżona do tej stosowanej podczas wznoszenia Ursynowa Północnego, a więc obudowa obiektami mieszkalnym i usługowymi ciągów pieszych[4]. Główną osią miała być aleja Komisji Edukacji Narodowej, pod którą miała przebiegać linia szybkiej kolei miejskiej (metra)[11]. Inwestorem naczelnym był Stołeczny Związek Budownictwa Mieszkaniowego[11]. Inwestycja miała być realizowania w podstawowym zakresie w latach 1976–1981[11].

Od marca 1994 roku obszar osiedla Ursynów Południowy znajduje się w granicach dzielnicy Ursynów[12]. W 1998 roku utworzono tu obszar MSI Imielin, który swoim zasięgiem objął także tereny należące obecnie do Starego Imielina[1][2]. W 2000 wyodrębniono teren obszaru w obecnych jego granicach i nadano mu nazwę Ursynów-Centrum[3].

Przyroda i geologia edytuj

Na terenie MSI Ursynów-Centrum znajduje się utworzony w 2020 roku park Polskich Wynalazców[2][13].

Gleby Ursynowa Północnego to w większości gliny zwałowe zlodowacenia Warty[14].

Ochroną objętych jest sześć pomników przyrody. Wszystkie to głazy narzutowe, w tym cztery nazwane: Aleksandra, Ludwika Sawickiego, Straży Ochrony Przyrody i im. Stanisława Zwierza[15]. Północno-wschodnie krańce osiedla Na Skraju znajdują się w zasięgu otuliny rezerwatu przyrody Skarpa Ursynowska[16].

Galeria edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b Rada Gminy Warszawa-Ursynów, Uchwała Nr 563 Rady Gminy Warszawa-Ursynów z dnia 18 czerwca 1998r. z późniejszymi zmianami z dnia 18 czerwca 1998 r. w sprawie wprowadzenia Miejskiego Systemu Informacji w Gminie Warszawa-Ursynów [online].
  2. a b c d e f Główny Urząd Geodezji i Kartografii: Geoportal krajowy. geoportal.gov.pl. [dostęp 2021-01-22].
  3. a b Rada Gminy Warszawa-Ursynów, Uchwała Nr 366 Zarządu Gminy Warszawa-Ursynów z dnia 9 lutego 2000r. w sprawie uzupełnienia i skorygowania Miejskiego Systemu Informacji w Gminie Warszawa-Ursynów [online].
  4. a b c d e f g h Barbara Petrozolin-Skowrońska (red.), Encyklopedia Warszawy, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 920–921, ISBN 83-01-08836-2.
  5. Rada Dzielnicy Ursynów m.st. Warszawy, Uchwała nr LIV/1364/2017 z 31-08-2017 [online], 19 września 2017 [dostęp 2021-01-24].
  6. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2023, identyfikator PRNG: 143142, 201872
  7. Dzielnica Ursynów – Zarząd Dróg Miejskich w Warszawie [online] [dostęp 2020-01-22].
  8. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2023, identyfikator PRNG: 85150, 150471
  9. Rada m.st. Warszawy, Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta stołecznego Warszawy ze zmianami [online], 1 marca 2018, s. 10 [dostęp 2020-01-22].
  10. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 5 maja 1951 r. w sprawie zmiany granic miasta stołecznego Warszawy (Dz.U. z 1951 r. nr 27, poz. 199).
  11. a b c d e f g h i j k l Spółdzielnia Budownictwa Mieszkaniowego Ursynów, Ursynów Południowy. Osiedla Imielin i Na Skraju, Prospekt, 1977.
  12. Ustawa z dnia 25 marca 1994 r. o ustroju miasta stołecznego Warszawy. (Dz.U. z 1994 r. nr 48, poz. 195).
  13. Rada m.st. Warszawy, Uchwała nr XXX/901/2020 Rady miasta stołecznego Warszawy z dnia 14 maja 2020 r. w sprawie utworzenia parku miejskiego na terenie Dzielnicy Ursynów m.st. Warszawy i nadania mu nazwy [online], 14 maja 2020.
  14. Rada m.st. Warszawy, Załącznik graficzny do Programu Ochrony Środowiska dla miasta stołecznego Warszawy na lata 2009–2012 z uwzględnieniem perspektywy do 2016 r. [online], 3.4.1 Mapa gruntów w cięciu na głębokości 0,5 m ppt oraz 3.4.2 Mapa gruntów w cięciu na głębokości 2,0 m ppt [dostęp 2021-01-23] [zarchiwizowane z adresu 2021-01-17].
  15. Makarewicz Andrzej, Pomniki przyrody na terenie m.st. Warszawy, pomniki przyrody na terenie dzielnicy Ursynów [online], bip.warszawa.pl [dostęp 2021-01-23].
  16. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska, Rezerwat przyrody Skarpa Ursynowska [online] [dostęp 2021-01-21].