Urszulanki Unii Rzymskiej

Urszulanki Unii Rzymskiej, Unia Rzymska Zakonu Świętej Urszuli (łac. Unio Romana Ordinis Sanctae Ursulae) – międzynarodowy instytut zakonny, któremu początek dała św. Aniela Merici, zakładając w 1535 w Brescii Towarzystwo św. Urszuli. Misją zakonu jest ewangelizacja przez wychowywanie i nauczanie, przede wszystkim dzieci i młodzieży[1].

Urszulanki Unii Rzymskiej
Pełna nazwa

Unia Rzymska Zakonu Świętej Urszuli

Nazwa łacińska

Unio Romana Ordinis Sanctae Ursulae

Skrót zakonny

OSU

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Założyciel

św. Aniela Merici

Data założenia

25 listopada 1535

Przełożony

Susan Flood

Liczba członków

3011 (1999)

Strona internetowa

Początkowo było to Towarzystwo św. Urszuli, a na początku XVII wieku zostało we Francji przekształcone w zakon. Patronem jest św. Urszula – dziewica i męczennica żyjąca w IV w. Urszulanki prowadzą na całym świecie szkoły (najczęściej koedukacyjne). Zwierzchniczką Sióstr Urszulanek UR jest Matka Generalna. Od 2019 funkcję tę pełni Australijka, M. Susan Flood OSU[2]. Zakon liczy około 3000 sióstr. Najliczniejszą prowincją jest prowincja polska[3].

Urszulanki w Polsce edytuj

Na ziemie polskie urszulanki przybyły z Wrocławia w 1857 roku, zakładając szkołę dla polskich dziewcząt w Poznaniu. Podobne szkoły uruchomiły też w zaborze austriackim (Kraków, Tarnów, Lwów, Stanisławów, Kołomyja) oraz przy parafii św. Katarzyny w Petersburgu[4]. W okresie międzywojennym rozszerzyły swoją działalność na cały kraj, zakładając szkoły m.in. w Lublinie[5], Rybniku[6] i Gdyni[7]. W 1936 roku powołały do życia Unię Polską, która przyłączyła się do Unii Rzymskiej. W czasie II wojny światowej udzielały pomocy potrzebującym i biednym, w tym też Żydom, prowadząc m.in. bursę dla dziewcząt w Warszawie. 16 sióstr i 27 dziewczynek Niemcy po upadku powstania warszawskiego wywieźli do obozu w Bietigheim. Powróciły one w 1945[8]

Po wojnie urszulanki w wyniku działań władz państwowych utraciły wszystkie szkoły, z wyjątkiem liceum ogólnokształcącego we Wrocławiu. Po 1980 r. odzyskały część szkół. Obecnie polska prowincja liczy 390 sióstr i 21 wspólnot. Jej członkinie nazywane są popularnie urszulankami czarnymi, w odróżnieniu od urszulanek szarych ze Zgromadzenie Sióstr Urszulanek Serca Jezusa Konającego. Prowadzą przedszkola, szkoły, a także zajęcia na uczelniach, zajmują się katechizacją dzieci, młodzieży i dorosłych, prowadzą internaty szkolne, akademiki dla studentek i świetlicę środowiskową[9]. Podejmują również działalność misyjną w różnych krajach Ameryki Środkowej, Afryki oraz Europy Wschodniej, głównie na Ukrainie (Kijów, Stanisławów, Czerniowce, Kołomyja, Sumy)[10].

W 1999 r. siostra Maria Klemensa Staszewska, jedna z polskich urszulanek Unii Rzymskiej, została beatyfikowana przez Jana Pawła II w gronie 108 męczenników II wojny światowej[11].

W 2004 r. siostra urszulanka Ewa Jezierska, biblistka, została pierwszą w Polsce kobietą z tytułem profesora nauk teologicznych[12].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. .:ILG:. - Czytelnia: 29 stycznia - św. Aniela Merici [online], brewiarz.pl [dostęp 2023-08-31].
  2. Australian elected Prioress General of the Ursulines of the Roman Union [online], Catholic Outlook, 10 października 2019 [dostęp 2023-10-26] (ang.).
  3. Mk, Urszulanki Unii Rzymskiej [online], Zakony i zgromadzenia zakonne na świecie, 28 marca 2012 [dostęp 2023-08-31].
  4. Urszulanki Unii Rzymskiej [online], osu.pl [dostęp 2023-08-31].
  5. Historia szkoły [online], Urszulanki Lublin, 29 sierpnia 2023 [dostęp 2023-08-31] (pol.).
  6. Historia naszej szkoły [online], Liceum ogólnokształcące i szkoła podstawowa - Zespół Szkół Urszulańskich w Rybniku, 21 sierpnia 2023 [dostęp 2023-08-31] (pol.).
  7. Tablica Urszulanek [online], Oficjalny serwis internetowy miasta Gdynia [dostęp 2023-08-31] (pol.).
  8. Urszulanki Unii Rzymskiej [online], osu.pl [dostęp 2023-08-31].
  9. Urszulanki - historia, charyzmat, działalność - opis [online], eszkola.pl [dostęp 2023-08-31].
  10. Weronika Dryl, Unia Rzymska Zakonu Świętej Urszuli, w: Duchowość Klasztorów Polskich: Przekaz i Komunikacja, t. VI, 2013, s. 280-282, ISBN 978-83-7438-328-8.
  11. s. Maria Klemensa (Helena) Staszewska [online], dziedzictwo.ekai.pl [dostęp 2023-08-31].
  12. Redakcja, Zmarła s. Ewa Jezierska, pierwsza profesor teologii [online], Stacja7.pl, 1 czerwca 2018 [dostęp 2023-08-31] (pol.).

Linki zewnętrzne edytuj