Usza Wielka

wieś w województwie podlaskim

Usza Wielkawieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie wysokomazowieckim, w gminie Klukowo[5][6].

Usza Wielka
wieś
Ilustracja
Przydrożna kapliczka z 1907 r.
Państwo

 Polska

Województwo

 podlaskie

Powiat

wysokomazowiecki

Gmina

Klukowo

Wysokość

125 m n.p.m.

Liczba ludności (2011)

102[2][3]

Strefa numeracyjna

86

Kod pocztowy

18-214[4]

Tablice rejestracyjne

BWM

SIMC

0398818[5]

Położenie na mapie gminy Klukowo
Mapa konturowa gminy Klukowo, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Usza Wielka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Usza Wielka”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Usza Wielka”
Położenie na mapie powiatu wysokomazowieckiego
Mapa konturowa powiatu wysokomazowieckiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Usza Wielka”
Ziemia52°43′16″N 22°27′55″E/52,721111 22,465278[1]
Południowa część miejscowości

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa łomżyńskiego.

Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Zmartwychwstania Pańskiego w Kuczynie[7].

Historia edytuj

  • 1518 – wzmiankowany Mroczko de Usza[8].
  • 1550 – w aktach drohickich zapisano: Paulus olim Nicolai in Vssa haeredes, districtus Drohicensis, co oznacza Paweł syn Mikołaja dziedzic Uszy w ziemi drohickiej
  • 1569 – pod aktem przysięgi królowi polskiemu wymieniony Maciej, syn Falka z Uszy wielkiej, co sugeruje, że w tym czasie istniała również Usza Mała

Miejscowa szlachta przyjęła nazwisko Uszyńskich herbu Lubicz[9].

Przez wieki Usza Wielka była typowa wsią zamieszkałą przez drobną szlachtę. Budownictwo szlacheckie było głównie drewniane, poszyte słomą. Jednak obszernością i wyposażeniem wyróżniało się od chat chłopskich. W środku zazwyczaj była sień, a po bokach dwie izby, z których jedna była alkierzem. Wyposażenie w sprzęty było ubogie. Całość ogrodzona była płotem z chrustu lub żerdzi. W pobliżu dworu były zazwyczaj chałupy o czterech izbach, zwane czworakami. Mieszkali tam poddani chłopi i służba.

Tak opisuje chaty ubogiej szlachty XVIII-wieczny pamiętnikarz J. Kitowicz: Małej szlachty mieszkania nie różniły się od chłopskich chałup, snopkami częstokroć poszywane. W tym tylko różnica była, iż przed szlacheckim dworkiem musiały być koniecznie wrota wysokie, choć podwórze całe było płotem chruścianym ogrodzone, i druga, że dworek szlachcica miał dwie izby po rogach a sień w środku, gdy przeciwnie u chałupy chłopskiej sień jest z czoła a za nią izba, a w tyle komora[9].

W I Rzeczypospolitej wieś w ziemi drohickiej w województwie podlaskim.

  • W roku 1827 wieś liczyła 19 domów i 149 mieszkańców[10].
  • W roku 1891 odnotowano 20 gospodarstw drobnoszlacheckich o łącznej powierzchni 107 ha. Przeciętne gospodarstwo liczyło około 5 ha.
  • W roku 1921 naliczono 24 domy z 142 mieszkańcami, w tym 5 prawosławnych Rosjan[9].

Pod koniec XIX w. miejscowość drobnoszlachecka. Wymienione są: Usza Wielka, Usza Mała i Usza Szczuki[10].

Pierwszą, nieudaną próbę scalenia gruntów podjęto we wsi w roku 1900. W 1912 r. skuteczną komasację wykonała rada w składzie: ksiądz Aleksander Dołęgowski - proboszcz kuczyński, Wł. Zambrzycki, J. Maruszewki, K. Skolimowski, Fr. Murawski oraz dwaj mierniczy: Jan Aleksander i Józef Wolterowie[11].

Decyzją z dnia 9 kwietnia 1929 r. poz. 958 wojewoda białostocki zatwierdził Statut dla Kółka Rolniczego we wsi Usza Wielka. [12]

Obiekty zabytkowe edytuj

Współcześnie edytuj

Wieś typowo rolnicza. Produkcja roślinna podporządkowana przede wszystkim hodowli krów mlecznych. Miejscowość jest zaopatrywana w wodę z wodociągu "Zawisty-Dworaki" z sąsiedniej gminy Boguty-Pianki[13]

Od południa Usza Wielka sąsiaduje z miastem i gminą Ciechanowiec, od północy ze wsią Usza Mała, od wschodu znajdują się wsie: Malinowo i Wiktorzyn, a od zachodu wieś graniczy z województwem mazowieckim.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 143309
  2. Wieś Usza Wielka w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2021-02-05], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1316 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. Opis parafii na stronie diecezji
  8. Usza, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 675.
  9. a b c Klukowo – Gminny Portal Internetowy – Usza Wielka.
  10. a b Usza Szczuki i U. Wielka (1), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 849.
  11. Gazeta Świąteczna, Nr 1625 z 1912 r.
  12. Białostocki Dziennik Urzędowy Nr 9, Białystok 15 maja 1929 r.
  13. Uchwała Nr VII/40/11 Rady Gminy Klukowo z dnia 28 IX 2011 r. w sprawie zmiany studium uwarunkowań zagospodarowania przestrzennego gminy Klukowo