Wikipedia

VC Maaseik

męski klub siatkarski (Maasei, Belgia)

VC Maaseik – belgijski męski klub siatkarski z siedzibą w Maaseik. Założony został w 1960 roku pod nazwą Mavoc Maaseik. Piętnastokrotny mistrz Belgii, czternastokrotny zdobywca Pucharu Belgii oraz czternastokrotny zdobywca Superpucharu Belgii. Dwukrotny srebrny medalista Pucharu Europy Mistrzów Klubowych.

siatkówka
VC Maaseik
Pełna nazwa

Volleybalclub Maaseik

Data założenia

1960

Liga

Lotto Volley League

Państwo

 Belgia

Hala sportowa

Steengoed Arena Maaseik

Prezes

Jos Franssen

Menedżer

Ivo Rutten

Trener

Paweł Woicki

Strona internetowa

W latach 1985–2018 klub nosił nazwę Noliko Maaseik. Po 33 latach klub zmienił swoją nazwę i od sezonu 2018/2019 występuje jako Greenyard Maaseik.

Historia

edytuj

Klub VC Maaseik założony został 17 marca 1960 roku pod nazwą Mavoc Maaseik przy Heilig Kruiscollege.

W sezonie 1975/1976 nazwa klubu została zmieniona na D&V Motors Maaseik. W tym sezonie klub awansował do najwyższej klasy rozgrywek klubowych w Belgii, w której występuje nieprzerwanie od sezonu 1976/1977.

Od sezonu 1977/1978 do końca sezonu 1980/1981 klub występował pod nazwą Eurosol Maaseik, a w latach 1981–1985 – pod nazwą Gouden Gids Maaseik.

W sezonie 1985/1986 głównym sponsorem klubu została firma Scana Noliko, a klub przyjął nazwę Noliko Maaseik. W tym sezonie klub zdobył wicemistrzostwo Belgii oraz Puchar Belgii. W sezonie 1986/1987 zadebiutował w europejskich pucharach - w Pucharze Europy Zdobywców Pucharów w 1/16 finału przegrał dwumecz z niemieckim SC Lipsk.

W sezonie 1990/1991 Noliko Maaseik zdobył pierwsze mistrzostwo Belgii. W sezonie 1991/1992 Noliko Maaseik po raz pierwszy wystartował w Pucharze Europy Mistrzów Klubowych. W sezonach 1996/1997 oraz 1998/1999 zdobył srebrny medal w tych rozgrywkach, natomiast w sezonie 1999/2000 - brązowy medal. Od sezonu 2001/2002 nieprzerwanie występuje w Lidze Mistrzów.

Od sezonu 2018/2019 klub nosi nazwę Greenyard Maaseik[1].

W swojej historii VC Maaseik zdobył 16 tytułów mistrza Belgii, 14 Pucharów Belgii oraz 14 Superpucharów Belgii.

Bilans sezonów

edytuj

Występy w europejskich pucharach

edytuj
Osobny artykuł: VC Maaseik w europejskich pucharach.

Sukcesy

edytuj

Europejskie puchary

edytuj

Puchar Europy Mistrzów Klubowych:

Puchar CEV:

Puchar CEV (1980-2007):

Superpuchar Europy:

  •   2. miejsce (×1): 1999

Rozgrywki krajowe

edytuj

Mistrzostwo Belgii:

  •   1. miejsce (×16): 1991, 1995, 1996, 1997, 1998, 1999, 2001, 2002, 2003, 2004, 2008, 2009, 2011, 2012, 2018, 2019
  •   2. miejsce (×15): 1986, 1987, 1988, 1994, 2000, 2005, 2006, 2007, 2010, 2013, 2016, 2017, 2021, 2023[2], 2024[3]
  •   3. miejsce (×4): 1990, 1993, 2014, 2022

Puchar Belgii:

  •   1. miejsce (×14): 1986, 1991, 1997, 1998, 1999, 2001, 2002, 2003, 2004, 2007, 2008, 2009, 2010, 2012
  •   2. miejsce (×12): 1977, 1988, 1990, 1993, 1994, 1996, 2006, 2011, 2013, 2017, 2018, 2021

Superpuchar Belgii:

  •   1. miejsce (×14): 1995, 1996, 1997, 1998, 1999, 2001, 2002, 2003, 2006, 2008, 2009, 2011, 2012, 2016
  •   2. miejsce (×5): 2004, 2007, 2010, 2013, 2018

Trenerzy

edytuj

Polacy w klubie

edytuj
Lata Imię i nazwisko
1984-1985 Andrzej Dulski (trener)
1984-1993 Dariusz Kurek
1985-1988 Sławomir Kurek
1987-1988 Zbigniew Lubiejewski (trener)
2016-2017 Nikodem Wolański
2024- Dawid Pawlun

Kadra

edytuj

Sezon 2024/2025

edytuj
Nr Imię i nazwisko Data ur. Wzrost Pozycja
2   Sam Fafchamps 2001 201 środkowy
4   Renet Vanker 1998 195 rozgrywający
5   Cody Kessel 1991 197 przyjmujący
6   Francisco Iribarne 1998 199 przyjmujący
8   Thomas Neyens 2007 183 libero
9   Andris Sirjakovs 2000 198 atakujący
10   Jolan Cox 1991 194 atakujący
11   Landon Currie 1999 174 libero
12   Dawid Pawlun 2001 198 rozgrywający
13   Tijmen Bus 2006 201 przyjmujący
14   Miguel Ángel Fornés 1993 202 środkowy
18   Alex Saaremaa 2000 210 środkowy
19   Pierre Perin 2004 191 przyjmujący

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Zaskakująca decyzja klubu z Maaseik. Zmiana nazwy po 33 latach [online], sportowefakty.wp.pl (pol.).
  2. ↑ Knack Roeselare po raz trzeci z rzędu mistrzem Belgii. siatka.org. (pol.).
  3. ↑ Knack Roeselare po raz piętnasty został mistrzem Belgii. siatka.org. (pol.).
  4. ↑ Een Blik op het Verleden. vcgreenyardmaaseik.be. Cytat: Sedert 1996 spelen we Europabeker voor landskampioenen: met coach Anders Kristiansson werden volgende Europese behaald (niderl.).
  5. ↑ Kim są kandydaci na selekcjonera polskich siatkarzy?. sport.tvp.pl. Cytat: Przebieg kariery trenerskiej: Noliko Maaseik (2006-2012) (pol.).
  6. ↑ Assistent Brecht Van Kerckhove nieuwe hoofdtrainer Noliko Maaseik. standaard.be. (niderl.).
  7. ↑ Vincenzo Di Pinto nieuwe coach van Maaseik. tvl.be. (niderl.).
  8. ↑ BEL M: Noliko Maaseik and Vincenzo Di Pinto parted ways. worldofvolley.com. Cytat: Club officials stated that Verstraten knows the players better than anyone else and wished him luck in future period (ang.).
  9. ↑ Maaseik stopt samenwerking met coach Verstraten. sporza.be. (niderl.).
  10. ↑ Daniel Castellani został trenerem Noliko Maaseik. przegladsportowy.onet.pl. (pol.).
  11. ↑ Joel Banks is nieuwe hoofdcoach van NOLIKO Maaseik. grenslandactueel.com. (niderl.).
  12. ↑ Fulvio Bertini è il nuovo allenatore del Greenyard Maaseik. volleynews.it. (wł.).
  13. ↑ Mistrz olimpijski trenerem Greenyard Maaseik. siatka.org. (pol.).
  14. ↑ Maaseik kiest voor oude bekende Claudio Gewehr als nieuwe coach: "Hij kent het huis". sporza.be. (niderl.).
  15. ↑ Pawel Woicki wordt nieuwe coach Greenyard Maaseik. tvl.be. (niderl.).
  16. ↑ CEV Volleyball Cup 2024 Men Greenyard MAASEIK Team Roster [online], www-old.cev.eu (ang.).
  17. ↑ CEV Volleyball Cup 2023 Men Greenyard MAASEIK Team Roster [online], www-old.cev.eu (ang.).
  18. ↑ a b TEAM 2019-2020 [online], vcgreenyardmaaseik.be (niderl.).

Bibliografia

edytuj
  • Historia klubu [online], vcgreenyardmaaseik.be [dostęp 2018-09-09] (niderl.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=VC_Maaseik&oldid=76840302”