Valérie Benguigui (ur. 6 listopada 1965 r.[1] w Oran[2][3][4][5] w północno-zachodniej Algierii, zm. 2 września 2013 r.[6] w Paryżu) – francuska aktorka filmowa i telewizyjna, reżyserka teatralna.

Valérie Benguigui
Ilustracja
Valérie Benguigui w 2013 roku na 38. ceremonii wręczenia Cezarów
Data i miejsce urodzenia

6 listopada 1965
Oran, Francja

Data i miejsce śmierci

2 września 2013
Paryż, Francja

Zawód

aktorka, reżyser

Współmałżonek

Eric Wapler (do 2013)

Lata aktywności

1986-2013

W 1984 roku uczęszczała na Cours Florent, a także brała udział w kursie aktorskim w Théâtre national de Chaillot[7][8]. Na dużym ekranie debiutowała w roku 1986 w komedii Francisa Hustera Skradziony Charlie Spencer (On a volé Charlie Spencer) z Béatrice Dalle i Isabelle Nanty, a w telewizji wystąpiła w dwóch odcinkach serialu Pałac (Palace, 1988). W serialu France 2 Prawnicy i współpracownicy (Avocats et associés, 2001-2005) grała postać prawniczki Nadii Botkin.

W 1992 r. debiutowała w sztuce Księżniczka Elis Moliera, wyreżyserowała także kilka spektakli Valérie Lemercier i one-woman-show Charlotte de Turckheim[9][10][11].

Za rolę Élisabeth w komediodramacie Imię (Le prénom, 2012) została uhonorowana nagrodą Cezara w kategorii najlepsza aktorka drugoplanowa[12][13].

Była żoną Erica Waplera, aktora i dyrektora restauracji, którego poznała na Cours Florent. Mają dwóch synów: Césara i Abrahama[14].

2 września 2013 zmarła na raka piersi w wieku 47 lat. Pogrzeb odbył się 6 września 2013 r. na Cmentarzu Montparnasse, w obecności wielu osobistości filmowych[15].

Wybrana filmografia edytuj

Filmy fabularne edytuj

  • 1986: Skradziony Charlie Spencer (On a volé Charlie Spencer) jako kochanka
  • 1997: Prawo w ścianie (Droit dans le mur)
  • 1997: Czy ja mógłbym cię okłamać? (La vérité si je mens!)
  • 1998: Podróż do Paryża (Le voyage à Paris)
  • 2000: Wielki świat (Jet Set) jako Baronowa
  • 2004: Wielka rola (Le grand rôle) jako Viviane
  • 2004: Rola życia (Le rôle de sa vie) jako Hélène, przyjaciółka Claire
  • 2005: Zostańmy przyjaciółmi (Je préfere qu'on reste amis) jako Eva
  • 2006: Jesteś taka piękna (Comme t'y es belle!) jako Alice
  • 2006: Selon Charlie jako Matka Charliego
  • 2007: Życie artysty (La Vie d'artiste) jako Solange, żona Bertranda
  • 2007: Dwa życia plus jedno (Deux vies plus une) jako Valentine
  • 2008: Baby Blues jako France Laud
  • 2009: Safari jako Magalie
  • 2010: Włoskie (L'Italien) jako Helene
  • 2011: Rodzina Tuche (Les Tuche) jako Claudia
  • 2012: Imię jako Elisabeth

Seriale TV edytuj

  • 1988: Pałac (Palace) jako Dziewica / Klientka / Louise
  • 2000: Scenarios sur la drogue
  • 2005: Kaamelott jako Prisca, wróżka / Pytia
  • 2001-2005: Prawnicy i współpracownicy (Avocats et associés) jako Nadia Botkine

Przypisy edytuj

  1. Valérie Benguigui. MYmovies. [dostęp 2015-01-18]. (wł.).
  2. Valérie Benguigui. Les gens du cinema. [dostęp 2015-01-18]. (fr.).
  3. Valérie Benguigui (1961-2013). Association des Amis et Passionnés du Père-Lachaise. [dostęp 2015-01-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-23)]. (fr.).
  4. Valérie Benguigui. CinéArtistes.com. [dostęp 2015-01-18]. (fr.).
  5. Valérie Benguigui. A voir à lire. [dostęp 2015-01-18]. (fr.).
  6. Valérie Benguigui. cyclopaedia.net. [dostęp 2015-01-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-18)]. (fr.).
  7. Valérie Benguigui: Biographie. AlloCiné. [dostęp 2015-01-18]. (fr.).
  8. Mort Valérie Benguigui: Le fondateur du Cours Florent. Staragora.com. [dostęp 2015-01-18]. (fr.).
  9. Valérie Benguigui comme t'y étais belle!. Tribune Juive. [dostęp 2015-01-18]. (fr.).
  10. Valérie Benguigui – La disparition d'un sourire. Paris Match. [dostęp 2015-01-18]. (fr.).
  11. Valérie Benguigui est décédée. Closermag.fr. [dostęp 2015-01-18]. (fr.).
  12. Ceremony – Cesar Film Awards 2013. Zimbio Entertainment. [dostęp 2015-01-18]. (ang.).
  13. César 2013: Valérie Benguigui est la Meilleure actrice. Premiere.fr. [dostęp 2015-01-18]. (fr.).
  14. Une journée avec Valérie Benguigui. Elle. [dostęp 2015-01-18]. (fr.).
  15. French film actress Valérie Benguigui dies aged 47. Radio France Internationale. [dostęp 2015-01-18]. (fr.).

Bibliografia edytuj