Varvara Lepchenko

tenisistka amerykańska pochodzenia uzbeckiego

Varvara Lepchenko (ros.: Варвара Петровна Лепченко, Warwara Pietrowna Lepczenko, ukr.: Варвара Петрівна Лепченко, Warwara Petriwna Łepczenko; ur. 21 maja 1986 w Taszkencie) – amerykańska tenisistka pochodzenia ukraińskiego, do 2007 w narodowych barwach Uzbekistanu. Status profesjonalny posiada od 2001. Zawodniczka leworęczna z oburęcznym backhandem.

Varvara Lepchenko
Ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

21 maja 1986
Taszkent
Uzbekistan

Wzrost

180 cm

Gra

leworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

2001

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

Peter Lepchenko

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 1 WTA 125K, 13 ITF

Najwyżej w rankingu

19 (1 października 2012)

Australian Open

3R (2015)

Roland Garros

4R (2012)

Wimbledon

3R (2012)

US Open

4R (2015)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

0 WTA, 1 ITF

Najwyżej w rankingu

40 (17 czerwca 2013)

Australian Open

SF (2013)

Roland Garros

QF (2013)

Wimbledon

2R (2013)

US Open

2R (2013)

W 2022 roku została zdyskwalifikowana na cztery lata, z rozpoczęciem upływu kary datowanym na 19 sierpnia 2021 roku, za stosowanie dopingu[1]. Na początku 2023 roku dyskwalifikacja została skrócona do 21 miesięcy[2].

Kariera tenisowa edytuj

2000-2005 edytuj

Od 2000 roku Lepchenko startowała w rozgrywkach Międzynarodowej Federacji Tenisowej i próbowała swoich sił w eliminacjach do narodowej imprezy w Taszkencie. Turniejowy debiut w gronie profesjonalistek zaliczyła dopiero w sezonie 2005, kiedy to jako szczęśliwa przegrana dostała się do głównej imprezy w Los Angeles. W pierwszym zawodowym meczu wygrała z Galiną Woskobojewą 6:1, 7:6. W trzeciej rundzie przegrała z Francescą Schiavone.

2006 edytuj

Rok 2006 Lepchenko rozpoczęła od kwalifikacji w Gold Coast. Dotarła tam do trzeciej rundy, w której przegrała z Jarmilą Gajdošovą w trzech setach. Odpadła także w eliminacjach Australian Open 2006, przegrywając z Wiktoryję Azarankę. W pierwszej rundzie eliminacji do Indian Wells, Lepchenko rozgromiła Tamarine Tanasugarn, oddając jej zaledwie jednego gema. W kolejnym meczu przegrała z Chinką Yuan Meng 4:6, 6:2, 7:5. Lepchenko zagrała w turnieju głównym podczas Sony Ericsson Open. Po przejściu kwalifikacji przegrała z Zheng Jie w dwóch setach. W kwietniu Lepchenko zagrała w finale turnieju ITF w Dothan. W finale uległa jednak Julianie Fedak 6:4, 4:6, 2:6. W czerwcu Lepchenko wygrała 2 turnieje – w Allentown i College Park. Po tych turniejach Lepchenko pierwszy raz w karierze została sklasyfikowana w pierwszej setce rankingu WTA. Ranking pozwolił Lepchenko na start w turnieju głównym w Cincinnati. Tam po pokonaniu w pierwszej rundzie Natalie Grandin, przegrała w swoim drugim meczu z Wierą Zwonariową 6:0, 6:2. Lepchenko zagrała także w Montrealu. W kwalifikacjach pokonała Miho Saeki oraz Wierę Duszewinę. W turnieju głównym przegrała z Szachar Pe’er 4:6, 4:6. Lepchenko przeszła także kwalifikacje US Open 2006. W pierwszej rundzie turnieju głównego pokonała Catalinę Castano. W drugiej rundzie zaś uległa Marion Bartoli 1:6, 2:6.

2007 edytuj

Pierwszym turniejem Lepchenko w roku 2007 była impreza w Gold Coast. W pierwszej rundzie kwalifikacji pokonała ją Wiktorija Kutuzowa 6:1, 3:6, 1:6. W pierwszej rundzie Australian Open Lepchenko nie dała rady Agnieszce Radwańskiej, z którą przegrała w trzech setach. W Charleston Lepchenko po przejściu kwalifikacji przegrała w pierwszej rundzie turnieju głównego z Nicole Pratt 6:2, 2:6, 2:6. Lepchenko nie poradziła sobie także podczas French Open oraz Wimbledonu. W obu turniejach odpadła już na samym początku. Dwa tygodnie po Wimbledonie Lepchenko wygrała kolejny tytuł cyklu ITF, tym razem w Bostonie. Pokonałam w finale Kelly Liggan, która przy stanie 0:5 w trzecim secie skreczowała. W Toronto Lepchenko kolejny raz przeszła kwalifikacje, w których pokonała Angelique Kerber oraz Cipporę Obziler. W turnieju głównym uległa Lucie Šafářovej 4:6, 7:6(2), 1:6. Nie przeszła kwalifikacji US Open. W październiku Lepchenko po raz kolejny zagrała w finale imprezy ITF. Tym razem przegrała z Melindą Czink 1:6, 6:2, 4:6. Rok 2007 Lepchenko zakończyła na 141. pozycji w rankingu.

2008 edytuj

Z powodu kontuzji Lepchenko opuściła początek sezonu, w tym Australian Open. Zagrała dopiero w turnieju ITF w Mildura, gdzie w pierwszej rundzie przegrała z Anastasiją Piwowarową 2:6, 2:6. Podczas turnieju w Memphis Lepchenko odpadła w drugiej rundzie kwalifikacji. W deblu zaś, w parze z Jewgieniją Rodiną dotarły do półfinału. Amerykanka ponownie awansowała do turnieju głównego w Charleston. Tam w pierwszej rundzie przegrała z Jill Craybas 2:6, 2:6. Lepchenko ponownie zaliczyła finał w Dothan. Po pokonaniu Samanthy Stosur, przegrała w finale z Bethanie Mattek-Sands 2:6, 6:7(3). Lepchenko grała w turnieju głównym w Barcelonie. W drugiej rundzie odpadła po meczu z Sarą Errani 4:6, 5:7. Lepchenko nie przeszła kwalifikacji do Wimbledonu i US Open. Pod koniec września Lepchenko wygrała turniej w Ashland. Tam w finale pokonała Carly Gullickson 5:7, 6:0, 6:2. Dwa tygodnie później zagrała w kolejnym finale turnieju ITF. W Pittsburghu przegrała z Melindą Czink 2:6, 6:3, 1:6. Lepchenko awansowała także do turnieju głównego imprezy w Québec. W pierwszym meczu pokonała Rossane de los Ríos, zaś w kolejnym spotkaniu przegrała z Nadieżdą Pietrową 2:6, 4:6. Na koniec 2008 roku Lepchenko została sklasyfikowana na pozycji numer 125.

2009 edytuj

Rok 2009 Amerykanka rozpoczęła od turnieju w Sydney. Tam w pierwszej rundzie kwalifikacji przegrała z Karin Knapp. Po raz kolejny Lepchenko nie awansowała do turnieju głównego Australian Open. W ostatniej rundzie eliminacji przegrała z Sesił Karatanczewą 4:6, 0:6. Lepchenko awansowała do turnieju głównego w Indian Wells. Tam przegrała w pierwszej rundzie. W Ponte Vedra Beach po przejściu kwalifikacji dotarła do drugiej rundy. W pierwszym meczu turnieju głównego pokonała Patty Schnyder 6:2, 6:0. W kolejnym meczu przegrała z Tamirą Paszek 3:6, 6:3, 6:4. Tydzień później zagrała w Family Circle Cup. Pokonała tam Galinę Woskobojewą 6:1, 6:3, oraz Shenay Perry 6:2, 6:3, po czym przegrała w trzeciej rundzie z Jeleną Diemientjewą 1:6, 1:6. Amerykanka doszła do drugiej rundy turnieju w Madrycie. W pierwszej rundzie French Open Lepchenko przegrała z Ałłą Kudriawcewą 3:6, 3:6. W lipcu Lepchenko zagrała w finale w Cueno. Tam przegrała z Poloną Hercog. Na sam koniec 2009 roku Lepchenko wygrała turniej w Phoenix. W finale pokonała Sachę Jones 0:6, 0:6.

2010 edytuj

Pierwszym turniejem Lepchenko w 2010 roku był wielkoszlemowy Australian Open. Tam w pierwszej rundzie Amerykanka przegrała z Albertą Brianti. W Ponte Vedra Beach Lepchenko obroniła punkty z zeszłego roku i awansowała do ćwierćfinału. Tam uległa Oldze Goworcowej. Podczas French Open Lepchenko w pierwszej rundzie pokonała Christinę McHale 7:5, 6:3. Amerykanka odpadła w kolejnym meczu. W czerwcu Lepchenko wygrała swój peirwszy mecz w turnieju głównym na Wimbledonie. W drugiej rudnzie przegrała z Aloną Bondarenko.

Zmiana obywatelstwa edytuj

We wrześniu 2007, za przyzwoleniem organizacji WTA, Lepchenko zaczęła reprezentować Stany Zjednoczone w międzynarodowych rozgrywkach. Tenisistka i jej rodzina otrzymali azyl polityczny w USA, gdyż ze względu na rosyjskoukraińskie pochodzenie byli obiektem prześladowań. 22 września 2011 otrzymała oficjalnie obywatelstwo amerykańskie.

Historia występów wielkoszlemowych edytuj

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej edytuj

Turniej 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A Q2 1R A Q3 1R 1R 1R 2R 2R 3R 3R 2R 1R 1R Q2 Q3 A A 0 / 11 7 – 11
French Open A A A A A A A 1R Q1 1R 2R 2R 4R 3R 2R 1R 1R 2R 1R 1R 1R 2R A A 0 / 14 10 – 14
Wimbledon A A A A A A A 1R Q1 Q2 2R 1R 3R 1R 2R 1R 2R 2R 1R Q2 NH Q3 A A 0 / 10 6 – 10
US Open A A A A A Q1 2R Q2 Q2 1R Q2 1R 3R 1R 3R 4R 3R 1R A 1R A A A 0 / 10 10 – 10
Ranking na koniec roku [a] [a] 606 517 230 131 93 141 125 114 79 110 21 53 36 46 87 62 129 170 181 125 0 / 45 33 – 45

Występy w grze podwójnej edytuj

Turniej 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A 1R A A A 1R A SF 2R 1R 2R A 2R A A A A A 0 / 7 7 – 7
French Open A A A A A A A A A A A 1R 1R QF 1R 2R 1R 1R A A A A A A 0 / 7 4 – 7
Wimbledon A A A A A A A A A A A 1R 2R 2R 1R 1R 1R 1R A A NH A A A 0 / 7 2 – 7
US Open A A A A A A A A A A A 1R 1R 2R 2R 1R 1R 1R 1R A A A A 0 / 8 2 – 8
Ranking na koniec roku [a] [a] 931 275 412 377 149 196 227 426 829 418 161 43 151 322 333 296 403 1410 823 788 0 / 29 15 – 29

Występy w grze mieszanej edytuj

Turniej 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A A A A A A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
French Open A A A A A A A A A A A A A A A A A A A A NH A A A 0 / 0 0 – 0
Wimbledon A A A A A A A A A A A A 1R A A A A A A A NH A A A 0 / 1 0 – 1
US Open A A A A A A A A A A A A 2R A A A A A A A NH A A 0 / 1 1 – 1
0 / 2 1 – 2

Finały turniejów WTA edytuj

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra pojedyncza 1 (0–1) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 21 września 2014 Seul Twarda   Karolína Plíšková 3:6, 7:6(5), 2:6

Finały turniejów WTA 125 edytuj

Gra pojedyncza 1 (1–0) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 1 sierpnia 2021 Charleston Ceglana   Jamie Loeb 7:6(4), 4:6, 6:4

Wygrane turnieje rangi ITF edytuj

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75/80 000 $
turnieje z pulą nagród 50/60 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza edytuj

Data Turniej Kat. ($) Naw. Finalistka Wynik
1. 17/04/2005   Jackson ITF 25 000 ziemna   Asha Rolle 6:3, 6:2
2. 12/06/2005   Allentown ITF 25 000 twarda   Lindsay Lee-Waters 7:6, 6:4
3. 18/06/2006   Allentown ITF 25 000 twarda   Carly Gullickson 6:1, 6:4
4. 09/07/2006   College Park ITF 75 000 twarda   Camille Pin 6:3, 7:5
5. 15/07/2007   Boston ITF 50 000 twarda   Kelly Liggan 6:3, 5:7, 5:0 krecz
6. 28/09/2008   Ashland ITF 50 000 twarda   Carly Gullickson 5:7, 6:0, 6:2
7. 15/11/2009   Phoenix ITF 50 000 twarda   Sacha Jones 6:0, 6:0
8. 03/10/2010   Las Vegas ITF 50 000 twarda   Sorana Cîrstea 6:2, 6:2
9. 07/11/2010   Grapevine ITF 50 000 twarda   Jamie Hampton 7:6, 6:4
10. 14/11/2010   Phoenix ITF 75 000 twarda   Melanie Oudin 6:3, 7:6
11. 09/10/2011   Kansas City ITF 50 000 twarda   Romina Oprandi 6:4, 6:1
12. 28/10/2018   Macon ITF 80 000 twarda   Verónica Cepede Royg 6:4, 6:4
13. 28/02/2021   Boca Raton ITF 25 000 twarda   Claire Liu 3:6, 6:4, 6:0

Gra podwójna edytuj

Data Turniej Kat. ($) Naw. Partnerka Finalistki Wynik
1. 31/05/2004   Hilton Head Island ITF 10 000 twarda   Cory-Ann Avants   Tanner Cochran
  Jaslyn Hewitt
6:2, 3:6, 6:3

Uwagi edytuj

  1. a b c d Wystąpiła w rozgrywkach, ale przez zbyt małą liczbę punktów nie została sklasyfikowana w rankingu WTA.

Przypisy edytuj

  1. Associated Press: Varvara Lepchenko handed down four-year doping suspension by ITF. Tennis.com, 2022-03-04. [dostęp 2022-05-02]. (ang.).
  2. EMIL RIISBERG: VARVARA LEPCHENKO MOŻE WRÓCIĆ DO GRY W MAJU. TENISISTCE SKRÓCONO OKRES DYSKWALIFIKACJI. eurosport.tvn24.pl, 2023-02-04. [dostęp 2023-08-02]. (pol.).

Bibliografia edytuj