Verna Johnston, po mężu McIntosh (ur. 18 marca 1930, zm. 4 kwietnia 2010 w Casterton) – australijska lekkoatletka.

Verna Johnston
Data urodzenia

18 marca 1930

Data i miejsce śmierci

4 kwietnia 2010
Casterton

Trener

Jack Mackey

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Australia
Igrzyska Imperium Brytyjskiego
złoto Auckland 1950 lekkoatletyka
(sztafeta 110-220-110 j)
złoto Auckland 1950 lekkoatletyka
(sztafeta 220-110-220-110 j)
brąz Auckland 1950 lekkoatletyka
(bieg na 100 j)

Kariera edytuj

Początki edytuj

Lekkoatletykę uprawiała od 1946 roku[1].

Szczytowe lata edytuj

W 1948 została wicemistrzynią Australii w skoku w dal z wynikiem 5,59 m[2] przegrywając o 2 centymetry prawo do wyjazdu na igrzyska olimpijskie w Londynie[3][4]. Podczas tych mistrzostw wywalczyła także brąz w sztafecie 4 × 100 metrów[3]. Na mistrzostwach kraju w 1950 zdobyła srebrne medale w skoku w dal (z wynikiem 5,24 m[2]) oraz w sztafecie 4 × 100 metrów[5], zajęła także 3. miejsce w biegu na 100 jardów z czasem 10,9 s[2]. W tym samym roku wywalczyła także trzy medale na igrzyskach Imperium Brytyjskiego: złote w sztafetach na 440 (110–220–110) i 660 (220–110–220–110) jardów oraz brązowy w biegu na 100 jardów z czasem 11,1 s[2]. Była także 4. w skoku w dal z wynikiem 5,54 m i 5. w biegu na 220 jardów z czasem 25,3 s[2]. 13 lutego 1950 biegła na trzeciej zmianie sztafety 4 × 110 jardów, która wyrównała wynikiem 47,7 rekord Australii w tej konkurencji[6]. W 1952 została mistrzynią Australii w skoku w dal z wynikiem 5,46 m[7]. Zajęła również 3. miejsce na 220 jardów z czasem 25,5 s. 5 lipca 1952 podczas testowych zawodów w Londynie australijska sztafeta 4 × 110 jardów z Johnston na drugiej zmianie wyrównała wynikiem 46,9 rekord świata na tym dystansie[8]. Dzięki funduszom zebranym przez Western Australian Athletic Association Johnston[9] pojechała na igrzyska olimpijskie 1952, na których wystartowała w sztafecie 4 × 100 m i skoku w dal. Sztafeta z nią w składzie[10] w pierwszej rundzie pobiła rekord świata na tym dystansie, uzyskując czas 46,1 s[11]. W finale Australijki upuściły pałeczkę na ostatniej zmianie[2] i zajęły 5. miejsce z czasem 46,6 s[12]. W kwalifikacjach skoku w dal Johnston zajęła 10. miejsce z wynikiem 5,58 m i zakwalifikowała się do finału[13], w którym uplasowała się na 8. pozycji z wynikiem 5,74 m[14]. 4 sierpnia 1952 w Londynie, podczas meczu lekkoatletycznego imperium brytyjskieStany Zjednoczone australijska sztafeta 4 × 110 jardów w składzie: Shirley Strickland, Verna Johnston, Winsome Cripps i Marjorie Jackson ustanowiła wynikiem 46,3 rekord świata w tej konkurencji[8].

Schyłek edytuj

W 1953 wykryto u niej mononukleozę zakaźną, która uniemożliwiała jej treningi[1][15]. Po konsultacjach z trenerem Jackiem Mackeyem 12 stycznia 1954 ogłosiła zakończenie kariery[1].

Rekordy życiowe edytuj

Życie prywatne edytuj

W kwietniu 1954 chłopak zawodniczki, Duncan McIntosh, oświadczył się jej[16]. Ślub odbył się 14 grudnia tegoż roku w kościele metodystów w Claremont[17]. Para poznała się na wakacjach[17].

Przypisy edytuj

  1. a b c Verna Johnston Says Goodbye To Athletics. „The West Australian”, s. 18, 1954-01-13. (ang.). 
  2. a b c d e f Paul Jenes, Peter Hamilton, David Tarbotton, Fletcher McEwen: Verna JOHNSTON (WA). athhistory.imgstg.com. [dostęp 2014-03-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-07)]. (ang.).
  3. a b Australian Women's Track & Field Championships 1947-48 / University Oval, Sydney, NSW, 24-26 January 1948 [online], athhistory.imgstg.com [dostęp 2014-04-01] [zarchiwizowane z adresu 2014-04-07] (ang.).
  4. Verna Johnston Bio, Stats, and Results [online], Sports-Reference.com [dostęp 2014-04-01] [zarchiwizowane z adresu 2012-01-30] (ang.).
  5. Australian Women's Track & Field Championships 1949-50 / Norwood Oval, Adelaide, South Australia, 4 and 7 January 1950 [online], athhistory.imgstg.com [dostęp 2014-04-01] [zarchiwizowane z adresu 2014-04-07] (ang.).
  6. Janusz Waśko, John Brant, György Csiki, Andrzej Socha: National Records Evolution 1912 – 2012. Zamość: 2013, s. 356. ISBN 978-83-62033-30-0.
  7. Australian Championships (Women). gbrathletics.com. [dostęp 2014-03-19]. (ang.).
  8. a b World Records Set in Britain [online], gbrathletics [dostęp 2014-04-02] (ang.).
  9. Kapyla Club. olympics.com.au. [dostęp 2014-03-19]. (ang.).
  10. Australia Athletics at the 1952 Helsinki Summer Games. sports-reference.com. [dostęp 2014-03-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-18)]. (ang.).
  11. Athletics at the 1952 Helsinki Summer Games: Women's 4 × 100 metres Relay Round One. sports-reference.com. [dostęp 2014-03-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-31)]. (ang.).
  12. Athletics at the 1952 Helsinki Summer Games: Women's 4 × 100 metres Relay Final. sports-reference.com. [dostęp 2014-03-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-30)]. (ang.).
  13. Athletics at the 1952 Helsinki Summer Games: Women's Long Jump Qualifying Round. sports-reference.com. [dostęp 2014-03-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-12)]. (ang.).
  14. Athletics at the 1952 Helsinki Summer Games: Women's Long Jump Final Round. sports-reference.com. [dostęp 2014-03-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-20)]. (ang.).
  15. Verna Johnston will retire. „News”, s. 22, 1954-01-13. (ang.). 
  16. Family Notices. „The Argus”, s. 6, 1954-04-27. (ang.). 
  17. a b W.A. Olympic Runner Is Married. „The West Australian”, s. 22, 1954-12-16. (ang.). 

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj

  • Nikki Henningham: Johnston, Verna. womenaustralia.info, 2007-03-11. [dostęp 2014-03-19]. (ang.).