Victory Boogie Woogie
Victory Boogie Woogie – nieukończony obraz olejny Pieta Mondriana, namalowany w latach 1942–1944, znajdujący się w zbiorach Kunstmuseum w Hadze[1].
| |
| Autor | |
|---|---|
| Data powstania |
1942–1944 |
| Medium |
olej na płótnie, taśma, papier, węgiel i ołówek |
| Wymiary |
126 × 126 cm (przekątna 178,4 cm) |
| Miejsce przechowywania | |
| Miejscowość | |
| Lokalizacja | |
Opis obrazu edytuj
Dzieło było odzwierciedleniem wiary Mondriana w zwycięstwo aliantów – stąd nazwa Victory[1]. Jednocześnie miało oddawać charakter Nowego Jorku[1]. Kolorowe kwadraciki oddają rytm pulsującego życiem miasta – wizji pokoju[2].
Obraz jest kwadratem o wymiarach 126 × 126 cm (przekątna 178,4 cm), eksponowanym w pozycji diagonalnej[1][3].
Historia edytuj
Po bombardowaniu Londynu w 1940 roku Mondrian wyjechał do Stanów Zjednoczonych[4]. Został przyjęty w Nowym Jorku m.in. przez amerykańskiego abstrakcjonistę Harry’ego Holtzmana (1912–1987), którego poznał w 1934 roku[4], Peggy Guggenheim (1898–1979) i Jamesa Johnsona Sweeneya (1900–1986)[4].
Pod wpływem pulsującego życiem miasta i muzyki amerykańskiej odszedł od czarnych linii, zastępując je najpierw kolorowymi pasami, a później liniami składającymi się z kolorowych kwadracików[4]. Wówczas powstały New York City I (1941) i Broadway Boogie Woogie (1942)[4]. Mondrian miał nie być do końca zadowolony z obrazu i zaczął pracę nad Victory Boogie Woogie[5].
Obrazu nie udało mu się ukończyć[4] – zmarł na zapalenie płuc 1 lutego 1944 roku[6]. Na krótko przed śmiercią zmienił wiele elementów obrazu – liczne kolorowe kwadraciki pozaklejał taśmą w innym kolorze, a część zamalował[1].
Po śmierci artysty okazało się, że obraz należał do Francisa Valentine’a Dudensinga – marszanda, który sprzedał wcześniejszy obraz, nie pobierając prowizji, a Mondrian w zamian obiecał mu kolejne dzieło[1]. Dudensing sprzedał obraz Emily Tremaine – amerykańskiej kolekcjonerce sztuki[1].
W 1998 roku obraz nabyła holenderska fundacja sztuki, dzięki funduszom udostępnionym przez bank centralny Holandii – De Nederlandsche Bank – który w ten sposób chciał upamiętnić odejście od guldena po decyzji o wprowadzeniu euro[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h Piet Mondriaan (1872-1944) Victory Boogie Woogie. [w:] kunstmuseum.nl [on-line]. [dostęp 2021-11-26]. (niderl.).
- ↑ Peter Russell, Delphi Complete Works of Piet Mondrian, Delphi Classics, 2018, ISBN 978-1-78656-517-4 [dostęp 2021-11-02] (ang.).
- ↑ Piet Mondriaan. ''Victory boogie woogie'' (unfinished), 1942-1944 [online], RKD – Netherlands Institute for Art History [dostęp 2023-08-24] (ang. • niderl.).
- ↑ a b c d e f Piet Mondrian, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2021-11-25] (ang.).
- ↑ Peter J. Silvester, The Story of Boogie-Woogie: A Left Hand Like God, Scarecrow Press, 2009, s. 180, ISBN 978-0-8108-6933-2 [dostęp 2021-11-25] (ang.).
- ↑ B.H. Spaanstra-Polak, Mondriaan, Pieter Cornelis (1872–1944), [w:] Biografisch Woordenboek van Nederland, 12 listopada 2013 [dostęp 2021-11-26] (ang.).
Linki zewnętrzne edytuj
- Victory Boogie-Woogie, 1944 by Piet Mondrian. [w:] www.piet-mondrian.org [on-line]. [dostęp 2021-11-26]. (ang.).
- Michael Sciam: Piet Mondrian Victory Boogie Woogie 1942–44. [w:] pietmondrian.info [on-line]. [dostęp 2021-11-26]. (ang.).