Viktor Krupa

słowacki językoznawca

Viktor Krupa (ur. 23 grudnia 1936 w Nowym Mieście nad Wagiem[1], zm. 14 lutego 2021 w Bratysławie[2]) – słowacki językoznawca. Zajmował się językoznawstwem ogólnym, orientalistyką, typologią języków, folklorystyką i japonistyką. Tłumacz literatury orientalnej[1][3].

Viktor Krupa
Data i miejsce urodzenia

23 grudnia 1936
Nowe Miasto nad Wagiem

Data i miejsce śmierci

14 lutego 2021
Bratysława

Zawód, zajęcie

językoznawca, tłumacz

Narodowość

słowacka

Alma Mater

Uniwersytet Komeńskiego w Bratysławie

Życiorys

edytuj

W latach 1954–1959 studiował języki rosyjski i słowacki na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Komeńskiego w Bratysławie. W 1965 r. uzyskał stopień kandydata nauk, w 1981 r. zaś stopień doktora nauk[1]. W latach 1965–1966 odbył pobyt badawczy na Uniwersytecie w Auckland[1][4]. W 1969 r. ukończył półroczny pobyt studyjny na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley. Był też czynny na Uniwersytecie Hawajskim w Honolulu, gdzie prowadził m.in. badania nad pismem rongorongo. Dzięki stypendium Fundacji Humboldta w latach 1970–1971 przebywał na uczelniach w Münster i Tybindze[4].

Był zatrudniony na Uniwersytecie Komeńskiego, Uniwersytecie Mateja Bela w Bańskiej Bystrzycy oraz na Uniwersytecie Świętych Cyryla i Metodego w Trnawie. W latach 1990–2002 był prezesem Kabinetu Orientalistyki Słowackiej Akademii Nauk, przewodniczącym Kolegium Naukowego Słowackiej Akademii Nauk ds. Językoznawstwa i Literaturoznawstwa. W 2003 r. został członkiem zwyczajnym Towarzystwa Naukowego Słowackiej Akademii Nauk. Za swoją działalność akademicką otrzymał Złoty Medal Słowackiej Akademii Nauk[5].

Redaktor naczelny czasopism „Asian and African Studies” i „Human Affairs”[4]. Członek rady redakcyjnej oraz jeden z głównych autorów czasopisma „Jazykovedný časopis”. Tłumacz mitologii i literatury ustnej ludów Australii i Oceanii. Przełożył książkę popularnonaukową Words and Rules: The Ingredients of Language(inne języki) na język słowacki (Slová a pravidlá: zložky jazyka). Autor monografii nt. języków polinezyjskich i języka maoryskiego[5].

Publikacje

edytuj
  • Morpheme and Word in Maori (London–Paris 1966)
  • Jazyk maori (Moskwa 1967)
  • Polynesian Languages (Paris 1973)
  • Polinezijskije jazyki (Moskwa 1975)
  • Gavajskij jazyk (Moskwa 1969)
  • Jednota a variabilita jazyka (Bratysława 1980)
  • The Polynesian Languages (London 1982)
  • Jazyky sveta (współautorstwo, 1983)

Przypisy

edytuj
  1. a b c d Jozef Mistrík, Encyklopédia jazykovedy, Bratislava: Obzor, 1993, s. 251, ISBN 80-215-0250-9, OCLC 29200758 (słow.).
  2. Zomrel orientalista, jazykovedec či prekladateľ V. Krupa [online], Teraz.sk, 16 lutego 2021 [dostęp 2024-03-10] (słow.).
  3. hasło „Krupa, v.”, [w:] Jozef Piaček, Miloš Kravčík, Otvorená filozofická encyklopédia, wersja 3.0, 1999 (słow.).
  4. a b c Slavomír Ondrejovič, Viktor Krupa, ako som ho poznal, „Jazykovedný časopis”, 67 (3), 2016, s. 185–193, DOI10.1515/jazcas-2017-0006, ISSN 1338-4287 (słow.).
  5. a b Ján Bosák, Jubilant Viktor Krupa. Od interdisciplinarity k excelentnosti, „Jazykovedný časopis”, 57 (2), 2006, s. 155–158 (słow.).