Viktorija Golubic
Viktorija Golubic, serb. Викторија Голубић / Viktorija Golubić (ur. 16 października 1992 w Zurychu) – szwajcarska tenisistka serbskiego pochodzenia, srebrna medalistka igrzysk olimpijskich z Tokio (2020) w grze podwójnej.
_(48521993482).jpg)
| ||||||||||
| Państwo | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
16 października 1992 | |||||||||
| Wzrost |
169 cm | |||||||||
| Gra |
praworęczna | |||||||||
| Zakończenie kariery |
aktywna | |||||||||
| Trener |
Dominik Utzinger | |||||||||
| Gra pojedyncza | ||||||||||
| Wygrane turnieje |
1 WTA, 2 WTA 125, 11 ITF | |||||||||
| Najwyżej w rankingu |
35 (28 lutego 2022) | |||||||||
| Australian Open |
1R (2016–2020, 2022, 2023) | |||||||||
| Roland Garros |
2R (2016) | |||||||||
| Wimbledon |
QF (2021) | |||||||||
| US Open |
1R (2016, 2017, 2019–2022) | |||||||||
| Gra podwójna | ||||||||||
| Wygrane turnieje |
0 WTA, 15 ITF | |||||||||
| Najwyżej w rankingu |
61 (17 kwietnia 2023) | |||||||||
| Australian Open |
3R (2017, 2018, 2023) | |||||||||
| Roland Garros |
2R (2017, 2018, 2022) | |||||||||
| Wimbledon |
2R (2019, 2021, 2022) | |||||||||
| US Open |
3R (2019) | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
| Strona internetowa | ||||||||||
Kariera tenisowa Edytuj
W zawodach cyklu WTA Tour Szwajcarka wygrała jeden turniej w grze pojedynczej z czterech rozegranych finałów, w grze podwójnej natomiast osiągnęła trzy finały. Triumfowała też w dwóch turniejach cyklu WTA 125. Na swoim koncie ma wygranych jedenaście turniejów singlowych i piętnaście deblowych rangi ITF.
W lipcu 2010 roku otrzymała dziką kartę do udziału w kwalifikacjach turnieju WTA Tour w Budapeszcie, ale nie dostała się do turnieju głównego, po przegranej z Zuzana Ondráškovą. Rok później ponownie wzięła udział w tych kwalifikacjach, lecz przegrała już w pierwszej rundzie, tym razem z Ludmyłą Kiczenok. Po raz pierwszy w turnieju głównym zagrała w lipcu 2013 roku, w Bad Gastein. Wygrała tam kwalifikacje, a w turnieju głównym dotarła do drugiej rundy, pokonując w pierwszej Kiki Bertens. W tym samym roku zagrała w kwalifikacjach do turnieju wielkoszlemowego US Open, w których dotarła do drugiej rundy.
Wspólnie z Belindą Bencic zdobyła srebrnyy medal igrzysk olimpijskich w Tokio (2020) w deblu. Pojedynek o mistrzostwo przegrały 5:7, 1:6 z Barborą Krejčíkovą i Kateřiną Siniakovą.
Historia występów wielkoszlemowych Edytuj
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczej Edytuj
| Turniej | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | Tytuły | Z–P | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | Q2 | Q1 | Q2 | 1R | 1R | 1R | 1R | 1R | Q2 | 1R | 1R | 0 / 7 | 0 – 7 | ||||||||||
| French Open | A | A | A | A | Q1 | A | 2R | 1R | 1R | 1R | Q1 | 1R | 1R | Q1 | 0 / 6 | 1 – 6 | ||||||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | Q1 | A | Q2 | 2R | 1R | 3R | NH | QF | 2R | 2R | 0 / 6 | 9 – 6 | ||||||||||
| US Open | A | A | A | A | Q1 | A | 1R | 1R | A | 1R | 1R | 1R | 1R | 0 / 6 | 0 – 6 | |||||||||||
| Ranking na koniec roku | 936 | 564 | 609 | 193 | 227 | 178 | 57 | 128 | 92 | 81 | 137 | 43 | 77 | 0 / 25 | 10 – 25 | |||||||||||
Występy w grze podwójnej Edytuj
| Turniej | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | Tytuły | Z–P | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | 3R | 3R | A | 2R | A | 1R | 3R | 0 / 5 | 7 – 5 | |||||||||||
| French Open | A | A | A | A | A | A | A | 2R | 2R | 1R | A | 1R | 2R | A | 0 / 5 | 3 – 4 | |||||||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | A | A | Q1 | 1R | 1R | 2R | NH | 2R | 2R | A | 0 / 5 | 3 – 5 | |||||||||||
| US Open | A | A | A | A | A | A | 2R | 1R | A | 3R | A | 1R | A | 0 / 4 | 3 – 4 | ||||||||||||
| Ranking na koniec roku | – | 731 | 410 | 224 | 235 | 130 | 117 | 66 | 101 | 186 | 137 | 146 | 90 | 0 / 19 | 16 – 18 | ||||||||||||
Występy w grze mieszanej Edytuj
Viktorija Golubic nigdy nie startowała w rozgrywkach gry mieszanej podczas turniejów wielkoszlemowych.
Finały turniejów WTA Edytuj
Gra pojedyncza 4 (1–3) Edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 17 lipca 2016 | Gstaad | Ceglana |  Kiki Bertens
|
4:6, 6:3, 6:4 |
| Finalistka | 1. | 16 października 2016 | Linz | Twarda (hala) |  Dominika Cibulková
|
3:6, 5:7 |
| Finalistka | 2. | 7 marca 2021 | Lyon | Twarda (hala) |  Clara Tauson
|
3:6, 1:6 |
| Finalistka | 3. | 21 marca 2021 | Monterrey | Twarda |  Leylah Annie Fernandez
|
1:6, 4:6 |
Gra podwójna 3 (0–3) Edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 23 lipca 2017 | Gstaad | Ceglana |  Nina Stojanović
|
Kiki Bertens Johanna Larsson
|
6:7(4), 6:4, 7–10 |
| Finalistka | 2. | 1 sierpnia 2021 | Tokio | Twarda |  Belinda Bencic
|
 Barbora Krejčíková Kateřina Siniaková
|
5:7, 1:6 |
| Finalistka | 3. | 14 stycznia 2023 | Hobart | Twarda |  Panna Udvardy
|
 Kirsten Flipkens Laura Siegemund
|
4:6, 5:7 |
Finały turniejów WTA 125 Edytuj
Gra pojedyncza 2 (2–0) Edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 3 marca 2019 | Indian Wells | Twarda |  Jennifer Brady
|
3:6, 7:5, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 2. | 9 maja 2021 | Saint-Malo | Ceglana |  Jasmine Paolini
|
6:1, 6:3 |
Wygrane turnieje rangi ITF Edytuj
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 75/80 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 50/60 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza Edytuj
| Data | Turniej | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
| 1. | 22/05/2011 |  Santa Coloma de Farners
|
10 000 | ziemna | Inés Ferrer Suárez
|
6:3, 6:3 |
| 2. | 18/09/2011 | Lleida
|
10 000 | ziemna | Lucia Cervera-Vazquez
|
6:1, 7:6(5) |
| 3. | 07/04/2013 |  Antalya
|
10 000 | twarda | Ellen Allgurin
|
6:4, 6:2 |
| 4. | 14/04/2013 | Antalya
|
10 000 | twarda |  Katharina Lehnert
|
6:2, 6:3 |
| 5. | 08/06/2013 | Brescia
|
25 000 | ziemna | Anastasia Grymalska
|
6:4, 6:4 |
| 6. | 29/08/2015 |  Woking
|
25 000 | twarda | Katy Dunne
|
6:4, 6:4 |
| 7. | 08/11/2015 | Waco
|
50 000 | twarda | Nicole Gibbs
|
6:2, 6:1 |
| 8. | 09/01/2016 |  Hongkong
|
25 000 | twarda |  Risa Ozaki
|
6:3, 6:3 |
| 9. | 28/10/2018 |  Poitiers
|
80 000 | twarda |  Natalja Wichlancewa
|
3:6, 6:1, 7:5 |
| 10. | 14/02/2021 | Grenoble
|
25 000 | twarda | Maryna Zanewśka
|
6:1, 4:6, 7:6(2) |
| 11. | 10/09/2023 | Tokio
|
100 000 | twarda |  Wang Xiyu
|
6:4, 3:6, 6:4 |
Występy w igrzyskach olimpijskich Edytuj
Gra pojedyncza Edytuj
| Runda | Przeciwniczka | Wynik |
|---|---|---|
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo Szwajcaria
| ||
| I runda |  Kolumbia: Camila Osorio
|
6:4, 6:1 |
| II runda | Japonia: Naomi Ōsaka [2]
|
3:6, 2:6 |
Gra podwójna Edytuj
| Runda | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
|---|---|---|---|
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo Szwajcaria
| |||
| I runda | Belinda Bencic
|
Japonia: Shūko Aoyama / Ena Shibahara [2]
|
6:4, 6:7(5), 10–5 |
| II runda | Hiszpania: Garbiñe Muguruza / Carla Suárez Navarro
|
3:6, 6:1, 11–9 | |
| Ćwierćfinał |  Australia: Ellen Perez / Samantha Stosur
|
6:4, 6:4 | |
| Półfinał |  Brazylia: Laura Pigossi / Luisa Stefani
|
7:5, 6:3 | |
| O złoty medal | Czechy: Barbora Krejčíková / Kateřina Siniaková [1]
|
5:7, 1:6 | |
Bibliografia Edytuj
- Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2022-09-01] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2022-09-01] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King, Billie Jean King Cup [dostęp 2022-09-01] (ang.).