Villa Roseville
Villa Roseville, znana też jako Roseville lub Rose Ville – willa w Attard na Malcie. Jeden z niewielu budynków w stylu Art Nouveau na Malcie, zbudowany jako letnia rezydencja, powstał w dwóch etapach - w roku 1912 i 1921. Po latach opuszczenia, w roku 2010 budynek przekształcony został w dom opieki dla osób starszych.
 nr rej. 01151 (NICPMI)
| |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
Triq Sant' Antnin |
| Typ budynku | |
| Styl architektoniczny | |
| Architekt |
Alessandro Manara (parter) |
| Inwestor |
Walter Briffa |
| Kondygnacje |
2 |
| Rozpoczęcie budowy |
1912 |
| Ukończenie budowy |
1921 |
| Właściciel |
CareMalta (najemca) |
Położenie na mapie Malty  | |
Położenie na mapie Morza Śródziemnego  | |
 35°53′39,1″N 14°26′41,8″E/35,894194 14,444944
| |
Historia edytuj
Villa Roseville powstała jako letnia rezydencja dr Waltera Briffy. Parter zbudowany został w roku 1912 według projektu włoskiego architekta Alessandro Manary. Piętro dodane zostało dziewięć lat później, w roku 1921, a zaprojektował je maltański architekt Emanuele Borg. Chociaż zbudowane w odstępstwie tylu lat, obie kondygnacje powstały w stylu Art Nouveau[1].
Rodzina Briffy mieszkała w domu do lat 70. XX wieku, w budynku przez krótki okres mieściło się centrum egzaminacyjne "Royal School of Music". Po śmierci niezamężnych córek dr Briffy, willa stała opuszczona, popadając w zniszczenie[2].
Budynek został w końcu odrestaurowany w roku 2009[3], i przekształcony w dom opieki dla osób starszych, prowadzony przez CareMalta[1][4]. Działalność domu zainaugurowana została 4 czerwca 2010 przez premiera Malty Lawrence Gonziego[5].
Budynek zaliczony jest do zabytków narodowych klasy 2[3], znajduje się na liście National Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islands[1].
Architektura budynku edytuj
Budynek w stylu Art Nouveau składa się z dwóch kondygnacji, z fasadą podzieloną na trzy sekcje. W parterowej części fasady znajduje się zwieńczone łukiem wejście, z jednym trzydzielnym oknem po każdej stronie. Na piętrze, dwa dwudzielne okna oskrzydlają inne, zwieńczone ostrym łukiem, umiejscowione ponad drzwiami wejściowymi[1].
W zagłębionych panelach ponad oknami znajdują się dekoracyjne motywy kwiatowe, będące echem secesji francuskiej i włoskiej. Panele pomalowane na czerwono, z motywami w innych kolorach, tworzą Roseville jednym z niewielu polichromowanych budynków na Malcie[3]. Wnętrze udekorowane jest w stylu "egipskim", który był modny w tamtym czasie[6]. Mur ogrodzeniowy posesji zawiera dekoracyjne elementy metalowe[1].
Roseville jest wyjątkowym budynkiem na Malcie, jednym z kilku w stylu secesyjnym na wyspie[7]. Budynek wciąż posiada oryginalny wystrój architektoniczny i dekoracje, jak również wyposażenie i osprzęt[3].
Domniemane "nawiedzenie" edytuj
Przed odrestaurowaniem Roseville i przekształceniem go w dom opieki, mówiło się, że dom jest "przeklęty" lub "nawiedzony". Podobno we wczesnych latach 30. XX wieku młoda dziewczyna, która mieszkała w tym domu, nagle zmarła w niewyjaśnionych okolicznościach; jej matka zmarła niecały rok po niej. Wywołało to szereg domniemywań i plotek. Dom został następnie wystawiony przez pozostałego właściciela na sprzedaż, lecz zmarł on nie doczekawszy transakcji. Po wprowadzeniu się krewnych kilka lat później, najstarszy syn zginął na wojnie, a inne dziecko, matka i ojciec zmarli wkrótce po nim[6].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e Rose Ville. National Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islands, 2012-12-28. [dostęp 2017-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-05)]. (ang.).
- ↑ Quentin Hughes, Conrad Thake: Malta, War & Peace: An Architectural Chronicle 1800–2000. Midsea Books Ltd, 2005, s. 143. ISBN 978-99932-7-055-3. (ang.).
- ↑ a b c d Roseville, Triq Sant' Anton, Attard. [w:] Times of Malta [on-line]. 2009-06-04. [dostęp 2017-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-18)]. (ang.).
- ↑ Roseville. CareMalta. [dostęp 2017-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-13)]. (ang.).
- ↑ Residential home for the elderly inaugurated in Attard. [w:] Times of Malta [on-line]. 2010-06-04. [dostęp 2017-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-24)]. (ang.).
- ↑ a b RoseVille Attard. Sant Fournier. [dostęp 2017-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-13)]. (ang.).
- ↑ Mark Geoffrey Muscat: Maltese Architecture 1900–1970: Progress and Innovations. Valletta: Fondazzjoni Patrimonju Malti, 2016, s. 4–6. ISBN 978-99909-3-206-5. (ang.).