Vincent Price
Vincent Price, właśc. Vincent Leonard Price Jr. (ur. 27 maja 1911 w Saint Louis, zm. 25 października 1993 w Los Angeles) − amerykański aktor filmowy i teatralny, znany głównie z występów w filmach grozy. Użyczył głosu w słynnej piosence Michaela Jacksona „Thriller”.
Vincent Price w filmie Laura (1944) | |
Imię i nazwisko |
Vincent Leonard |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
27 maja 1911 |
Data i miejsce śmierci |
25 października 1993 |
Zawód | |
Współmałżonek |
Edith Barrett |
Lata aktywności |
1935–1993 |
Młodość i początki kariery
edytujPrice urodził się jako najmłodszy z czwórki dzieci Vincenta Leonarda Price’a Seniora (prezesa National Candy Company) i jego żony Marguerite Cobb Wilcox[1][2]. Dziadek aktora, Vincent Clarence Price, wymyślił „Dr. Price’s Baking Powder”, pierwszy proszek do pieczenia na bazie kremu z tartarusu[3], czym zabezpieczył finansowo rodzinę[4].
Price uczęszczał do szkoły Mary Institute and St. Louis Country Day School. W 1933 ukończył z dyplomem historię sztuki na Uniwersytecie Yale, gdzie pracował w czasopiśmie satyrycznym kampusu The Yale Record[5]. Po rocznym nauczaniu, rozpoczął studia na Uniwersytecie Londyńskim, w celu uzyskania stopnia magistra sztuk pięknych. Vincenta ciągnęło jednak do teatru, gdzie po raz pierwszy na zawodowej scenie pojawił się w 1934. Jego aktorska kariera rozpoczęła się w Londynie w 1935. W drugiej połowie lat 30. Price występował z teatrem repertuarowym Orsona Wellesa, Mercury Theatre[6][7].
W 1936 Price zagrał księcia Alberta Wiktora w amerykańskiej sztuce Laurence’a Housmana Victoria Regina, gdzie w rolę tytułową Wiktorii Hanowerskiej wcieliła się Helen Hayes[8].
Kariera
edytujRozpoczął grę jako aktor charakterystyczny, choć później nieodłącznie kojarzony jest ze światem filmów grozy. Debiut filmowy miał miejsce w 1938 za sprawą Service de Luxe, co pozwoliło mu zagrać później w filmie Laura (1944), wyreżyserowanym przez Otto Premingera, gdzie partnerował Genie Tierney[9]. Vincent wcielił się także w postać proroka Józefa Smitha w filmie Brigham Young (1940). W obrazie Wilson (1944) zagrał adwokata Williama Gibbsa McAdoo. Natomiast w produkcji Klucze królestwa (1944), był odtwórcą roli pretensjonalnego księdza[10].
Po raz pierwszy aktor zetknął się z gatunkiem filmów grozy w 1939. W filmie Tower of London wystąpił wspólnie z Anglikiem Borisem Karloffem. Rok później Price wystąpił w roli tytułowej w Powrocie niewidzialnego człowieka. W 1948 w parodii horroru Abbott i Costello spotykają Frankensteina odniósł się do wspomnianej kreacji, użyczając swego głosu[11].
W latach 1945–1946 Amerykanin ponownie towarzyszył aktorce Tierney w dwóch godnych uwagi tytułach, Dragonwyck[12] i Zostaw ją niebiosom[13]. Price zagrał także role nikczemnych ludzi w dreszczowcach kina czarnego, jak Pajęczyna[14] (1947), Długa noc[15] (1947), Rogues' Regiment[16] (1948) oraz Łapówka (1949), gdzie towarzyszył Robertowi Taylorowi, Avie Gardner i Charlesowi Laughtonowi. Pierwszą główną rolą Vincenta była postać oszusta Jamesa Reavisa w biopicu The Baron of Arizona[17] z 1950. Natomiast w komedii Champagne for Caesar[18] (1950), gdzie zagrał potentata Burnbridge’a Watersa, występując wspólnie z Ronaldem Colmanem. Była to jedna z jego ulubionych kreacji[6]. Aktor nie stronił od radia, portretując w słuchowisku Święty Simona Templara (postać inspirowaną Robin Hoodem), który emitowany był w latach 1947–1951[19].
W latach 50. Price stał się rozpoznawalny jako aktor horrorów, głównie dzięki słynnemu Gabinetowi figur woskowych z 1953[20], gdzie wcielił się w rolę profesora Henry’ego Jarroda – rzeźbiarza figur woskowych. Był to pierwszy film 3D, który znalazł się w pierwszej dziesiątce podsumowującej rok północnoamerykańskiego box office'u[21][22]. Obecnie obraz nadal jest jednym z najlepiej zarabiających w historii kina, biorąc pod uwagę telewizję. Uwzględniając inflację, premiera przyniosła ponad 400 mln dolarów, co zaowocowało znalezieniem się na liście 100 najbardziej dochodowych produkcji wszech czasów[23].
W 1954 Price wziął udział w realizacji nagrania dzieł Edgara Allana Poego. Wspólnie z brytyjskim aktorem Basilem Rathbonem czytał krótkie historie oraz poematy autorstwa amerykańskiego pisarza[24]. Później aktor wziął udział w realizacji The Mad Magician (1954), Muchy[25] (1958), a także sequelu Powrót muchy[26] (1959). Aktor zagrał także w oryginale Domu na Przeklętym Wzgórzu[27] (1959), jako ekscentryczny milioner Fredrick Loren. W tym samym roku wcielił się w rolę doktora Warrena Chapina w filmie The Tingler[28], horrorze amerykańskiego producenta i reżysera Williama Castle’a. Price ponownie wziął udział w słuchowisku radiowym „Three Skeleton Key”, gdzie akcja toczy się w latarni morskiej obleganej przez armię szczurów[29]. Po raz pierwszy zajął się narracją produkcji w 1950 w audycji radiowej Escape, powracając dwukrotnie kilka lat później dla Suspense[30].
Poza niszą filmów grozy, Price zagrał Bakę (głównego budowniczego) w obrazie biblijnym Dziesięcioro przykazań[31]. W zbliżonym okresie pojawił się także w widowisku telewizyjnym stacji NBC, The Martha Raye Show[32].
W sezonach telewizyjnych 1955–1956, trzykrotnie wziął udział w serialu religijnym Crossroads, w którym uczestniczyli duchowni różnych wyznań[33]. W odcinku „Cleanup” z 1955, Price sportretował kapłana Roberta Russella[34]. W 1956 został obsadzony jako rabin Gershom Mendes Seixas w „The Rebel”[35], a także jako ksiądz Alfred W. Price w „God’s Healing”[36].
Lata 60.
edytujAktor grał wtedy głównie w filmach niskobudżetowych. Na tym polu odnosił wielokrotne sukcesy, dzięki współpracy z reżyserem Rogerem Cormanem i wytwórnią filmową American International Pictures[37]. Pierwsze powodzenie przyszło wraz z Zagłada domu Usherów (1960), który zarobił 2 mln USD w amerykańskim box offisie[38], co pozwoliło na kolejne realizacje adaptacji poezji Edgara Allana Poego. Były to Studnia i wahadło (1961)[39], Opowieści niesamowite (1962)[40], Poskromienie złoczyńcy (1963)[41], Kruk (1963)[42], Maska Czerwonego Moru (1964)[43], oraz Grobowiec Ligei (1965)[44]. Price wystąpił w Ostatni człowiek na Ziemi (1964), będącym pierwszą ekranizacją powieści Richarda Mathesona, Jestem legendą. W 1968 sportretował polującego na czarownice Matthew Hopkinsa w Pogromcy czarownic[45]. Aktor wystąpił także filmach komediowych, gdzie można wyróżnić tytuł Dr. Goldfoot and the Bikini Machine (1965)[46], a także jego sequel Dr. Goldfoot and the Girl Bombs (1966)[47]. W 1968 zagrał ekscentrycznego artystę w Broadwayowskim musicalu Darling of the Day, który stał się komercyjną wpadką, choć otrzymał pozytywne recenzje[48][49]. Był to jego jedyny występ w tego typu produkcji[50].
Price chętnie wcielał się gościnnie w rolę Jajogłowego w amerykańskim serialu przygodowym Batman[51]. Yvonne Craig, partnerująca w produkcji, odtwarzająca postać Batgirl przyznała, że Vincent Price był jej ulubionym złoczyńcą w serii[52]. Po zakończeniu zdjęć do odcinka „The Yegg Foes In Gotham”, Price zaczął rzucać jajkami w odtwórcę Robina – Burta Warda. W momencie kiedy ekipa miała dosyć Warda, nakazali Vincentowi obrzucić aktora dwoma tuzinami jaj[53]. Ten incydent został odtworzony w zakulisowym filmie TV Powrót do jaskini Batmana: przypadki Adama i Burta[54]. W latach 60., Price występował jako gość w teleturnieju Hollywood Squares, będąc później regularnym bywalcem programu w latach 70., uczestnicząc nawet w finale w 1980[55].
Oprócz udziału w Batmanie w tym dziesięcioleciu, Price gościnnie zagrał także w wielu produkcjach telewizyjnych, np. Get Smart[56], The Man from U.N.C.L.E.[57], i Voyage to the Bottom of the Sea[58].
Lata 70. i 80.
edytujW latach 1962–1971, właściciele amerykańskiej sieci centrów handlowych Sears-Roebuck oferowali w sprzedaży kolekcje reprodukowanych dzieł sztuki, promowanych nazwiskiem aktora. Obrazy rekomendowane przez „Vincent Price Collection of Fine Art” sprzedały się w liczbie blisko 50 tysięcy sztuk, które nabywali mieszkańcy klasy średniej. Zjawisko to było bezprecedensowe, ponieważ ludzie mniej zamożni wcześniej nie nabywali malarskich dzieł na podobną skalę[59]. Price dobierał i zlecał wykonanie prac do kolekcji, wśród których znalazły się dzieła mistrzów pędzla, takich jak Rembrandt, Pablo Picasso czy Salvador Dalí[60].
Na początku lat 70., aktor prowadził i występował w kryminalnym słuchowisku grozy – The Price of Fear – produkcji brytyjskiej rozgłośni radiowej BBC Radio[61]. W 1971 Price przyjął rolę narratora w kanadyjskim dziecięcym programie telewizyjnym The Hilarious House of Frightenstein, który emitowany był na lokalnym kanale CHCH[62]. W tym samym roku zagrał samego siebie w filmie telewizyjnym Mooch Goes to Hollywood, opartym na scenariuszu Jima Backusa[63]. W tym czasie zagrał jeszcze w filmie Odrażający dr Phibes (1971)[64], następnie w jego sequelu Dr Phibes powraca (1972)[65], a rok później w kultowym Krwawym teatrze (1973), w którym sportretował jednego z seryjnych morderców[66].
W połowie lat 70., kiedy filmy grozy przeżywały kryzys, kariera aktorska Price’a wyraźnie przyhamowała. Wtedy też zaczął systematycznie pracować jako narrator, użyczał głosu, a także wziął udział w promocji produktu firmy Milton Bradley, którym był zestaw do tworzenia tzw. „pomarszczonych jabłkowych głów” (Vincent Price Shrunken Head Apple Sculpture Set)[67][68][69] – popularnej zabawy w Stanach[70]. Na debiutanckim albumie solowym amerykańskiego muzyka rockowego Alice'a Coopera – Welcome to My Nightmare (1975) – można usłyszeć głos aktora[71]. Pojawił się także w telewizyjnym programie Alice Cooper: The Nightmare, promującym płytę[72]. Na początku dekady Price przez rok brał udział w nagrywaniu codziennego przedstawienia radiowego, Tales of the Unexplained (Niewyjaśnione opowieści)[73][74]. W 1970 pojawił się gościnnie w jednym z odcinków sitcomu Here’s Lucy, gdzie zaprezentował swoją wiedzę o sztuce[75]. W 1972 roku zagrał w epizodzie serialu The Brady Bunch stacji ABC, gdzie wcielił się w postać obłąkanego archeologa[76].
Wiosną 1976 Price nagrał singiel „The Monster Mash”, będący coverem amerykańskiego wokalisty Bobbyego „Borisa” Picketta. Aktor przekazał zarejestrowany głos jako podkład, który nagrany został w Londynie przez dwóch producentów muzycznych – Bobiego Newby'a i Kena Burgessa[77][78][79]. W październiku tego samego roku Price gościnnie pojawił się w odcinku The Muppet Show, gdzie w ramach uznania dla przybysza plan przedstawienia wypełnił się upiorami, duchami i wampirami[80].
W 1978 wcielił się w rolę Oscara Wilde’a w jednoosobowym przedstawieniu Diversions and Delights napisanym przez Johna Gaya, wyreżyserowanym przez Josepha Hardy’ego[81]. Akcja sztuki rozgrywa się nocą w paryskim teatrze, blisko rok przed śmiercią Wilde’a. Produkcja okazała się sukcesem wszędzie, gdzie była wystawiana, z wyjątkiem Nowego Jorku. W połowie 1979 Price zagrał postać Wilde’a w Tabor Opera House w Leadville w stanie Kolorado. W tym samym miejscu blisko 100 lat wcześniej poeta przemawiał do górników na temat sztuki[82]. Ostatecznie Price występował w Diversions… na całym świecie. W biografii aktora autorstwa jego córki Victorii napisano, że członkowie rodziny i przyjaciele Price’a uważali, że była to jego najlepsza rola[4]. Wiosną 1979 Price wystąpił ze swoją żoną, Coral Browne, w niedługo emitowanym serialu telewizji CBS Time Express[83]. W tym samym roku aktor był gospodarzem godzinnego programu rozrywkowego „America Screams”, sprzedanym na całym świecie, gdzie jeździł kolejką górską i przedstawiał jej historię[84].
W 1982 Price wziął udział w trwającej kilka minut produkcji Vincent. W filmie wyreżyserowanym przez Tima Burtona aktor wcielił się w rolę narratora, użyczając swojego charakterystycznego głosu[85]. Animacja przedstawia młodego chłopca, który przenosi się ze świata realnego do świata fantazji, gdzie staje się Vincentem Price’em[86]. W tym samym roku Price odegrał mroczny monolog na tytułowej ścieżce albumu Michaela Jacksona Thriller[87]. Także w 1982 Price zagrał w telewizyjnym filmie Ruddigore (na podstawie opery komicznej Gilberta i Sullivana), gdzie wcielił się w postać sir Desparda Murgatroyda[88]. W 1983 aktor zinterpretował rolę ponurego bohatera w brytyjskiej parodii horroru pt. Krwawa łaźnia w domu śmierci[89]. W tym czasie Price pojawił się także w filmie Dom długich cieni, gdzie zagrał obok Christophera Lee, Petera Cushinga, oraz Johna Carradine’a[90]. Chociaż Price współpracował z każdym z wymienionych aktorów przynajmniej raz w poprzednich latach, to Dom długich cieni był pierwszym obrazem, w którym cała czwórka pojawiła się wspólnie na ekranie. Jedną z jego ostatnich głównych ról – będącą jedną z ulubionych aktora – była ta w produkcji Walta Disneya Wielki mysi detektyw (1986), gdzie Price użyczył swego głosu postaci profesora Ratigana[91].
W latach 1981–1989 Price był gospodarzem serialu telewizyjnego Mystery!, nadawanego przez amerykański kanał PBS[92]. W 1985 aktor użyczył głosu w serialu animowanym Hanna-Barbery – 13 demonów Scooby Doo – gdzie wcielił się w postać czarodzieja Vincenta Van Ghoula (będącego karykaturą Price’a), który pomógł Scooby-Doo, Kudłatemu, jak i pozostałym członkom bandy w ujęciu tytułowych 13 demonów[93]. Jako zagorzały wielbiciel rollercoasterów, w 1987 aktor zajął się narracją w 30-minutowym dokumencie, który przedstawiał historię kolejki górskiej oraz parków rozrywki[94]. W tym czasie (1985–1989) Price pojawił się w reklamach telewizyjnych nawiązujących charakterem do filmów grozy[95]. W 1984 wziął udział w produkcji dwóch odcinków telewizyjnego cyklu Faerie Tale Theatre, który opowiadał o popularnych baśniach[96][97]. Trzy lata później Price wystąpił u boku Bette Davis w filmie Sierpniowe wieloryby, którego fabuła traktowała o dwóch owdowiałych siostrach żyjących w amerykańskim stanie Maine, gdzie spędzają ostatnie dni swojego życia[98]. Występ aktora w tym filmie był jedynym w dorobku artysty, gdzie doceniono jego grę nominacją (Independent Spirit Awards, Najlepsza drugoplanowa rola męska)[99][100]. W 1989 Price’a wprowadzono do alei sław ludzi zasłużonych dla miasta Saint Louis[101]. Ostatnią rolą filmową aktora była postać wynalazcy w obrazie z gatunku dark fantasy Edward Nożycoręki z 1990, którego reżyserem był Tim Burton[102].
Price jako dowcipny gawędziarz był częstym gościem programu talk-show The Tonight Show Starring Johnny Carson, gdzie aktor raz zademonstrował jak upolować rybę w zmywarce do naczyń. Price był także uznanym kucharzem i smakoszem, a także kolekcjonerem sztuki. Był on również autorem kilku książek kucharskich, zwłaszcza A Treasury of Great Recipes (1965)[103]. Prowadził także kulinarne show telewizyjne Cooking Price-Wise (1971)[104].
Życie prywatne
edytujVincent Price żonaty był trzykrotnie. Ze swoją pierwszą żoną – amerykańską aktorką Edith Barrett – aktor miał syna, Vincenta Barretta „V.B.” Price’a[105]. Rok po rozstaniu się z Edith, Price ożenił się z Mary Grant Price. Z tego związku pochodzi Mary Victoria Price, która przyszła na świat 27 kwietnia 1962[106]. Drugie imię córka „odziedziczyła” po pierwszym głównym sukcesie ojca, którym był występ w sztuce Victoria Regina[107]. Na początku lat 60. Price wspólnie z żoną Mary Grant ofiarowali setki dzieł sztuki, a także sporą sumę pieniędzy na rzecz uczelni East Los Angeles College, gdzie ufundowali oni „Vincent Price Art Museum”[108]. Trzecim i ostatnim formalnym związkiem aktora było małżeństwo z australijską aktorką Coral Browne, która zagrała z nim (jako jedna z jego ofiar) w brytyjskim filmie Krwawy teatr z 1973. Dla przyszłej żony Price przeszedł na katolicyzm, ona natomiast zmieniła dla niego obywatelstwo na amerykańskie[109].
Price, po ukończeniu studiów z historii sztuki na Uniwersytecie Yale, był uznanym jej miłośnikiem, a także kolekcjonerem obrazów[110]. Oprócz utworzenia Muzeum Sztuki imienia Vincenta Price’a na kalifornijskiej uczelni East Los Angeles College, na początku lat 60. Price udzielał się jako konsultant sztuki dla amerykańskiej sieci domów handlowych Sears[111]. Dostęp powszechny do sztuk pięknych był dla aktora niebagatelny, co było powodem jego współpracy z firmą Sears. Według córki Price’a „była to sposobność ojca na przekucie jego przekonań w praktykę, gdzie Amerykanie mieli sztukę na wyciągnięcie ręki”[112].
W lipcu 1950, podczas podsumowania jednego z odcinków słuchowiska radiowego The Saint, Price bez ogródek przedstawił swoje poglądy polityczne[113]. Aktor otwarcie potępił uprzedzenia na tle rasowym i religijnym, które uznał za formę trucizny, żądając jednocześnie od swoich rodaków by aktywnie przeciwstawiali się przejawom nietolerancji. Według niego tego typu dyskryminacja na terenie Stanów Zjednoczonych napędza wrogość do narodu amerykańskiego[114]. W 1957 Price – pod jurysdykcją prezydenta Dwighta Eisenhowera – został członkiem Rady Indiańskich Sztuk i Rzemiosł (Indian Arts and Crafts Board)[115]. Aktor uznał mianowanie za „pewną niespodziankę, od momentu kiedy został demokratą”[116].
Śmierć
edytujPrice cierpiał na rozedmę płuc, co było rezultatem jego uzależnienia od palenia papierosów. Aktor niedomagał także z powodu postępującej choroby Parkinsona. Symptomy tego schorzenia były szczególnie widoczne podczas realizacji obrazu Edward Nożycoręki[117]. Konieczne wówczas było skrócenie czasu pracy aktora na planie filmu, przez co rola Price’a w produkcji Tima Burtona została zmniejszona względem pierwotnych planów reżysera[118].
Poważny stan zdrowia Price’a przyczynił się także do jego rezygnacji z roli gospodarza serialu Mystery![119]. Aktor zmarł na raka płuca, w wieku 82 lat[120]. Ciało Price’a zostało skremowane, a jego prochy zostały rozsypane nad Pacyfikiem, ze wzniesienia Point Dume w kalifornijskim Malibu[121].
Filmografia
edytuj- 1939: Prywatne życie Elżbiety i Essexa – sir Walter Ralegh
- 1940: Powrót niewidzialnego człowieka – Geoffrey Radcliffe
- 1943: Pieśń o Bernadette – Vital Dutour
- 1944: Klucze królestwa – wielebny Angus Mealey;
- 1944: Laura – Shelby Carpenter
- 1951: Pictura: An Adventure in Art – narrator (film dokumentalny)
- 1953: Gabinet figur woskowych – profesor Henry Jarrod
- 1956: Dziesięcioro przykazań – Baka
- 1957: Historia ludzkości – pan Scratch, Diabeł
- 1958: Mucha – François Delambre
- 1959: Dom na Przeklętym Wzgórzu – Frederick Loren
- 1960: Zagłada domu Usherów – Roderick Usher
- 1961: Studnia i wahadło – Nicholas Medina/Sebastian Medina
- 1963: Kruk – dr. Esramus Craven
- 1963: Nawiedzony pałac – Charles Dexter Ward (Joseph Curwen)
- 1964: Maska Czerwonego Moru – książę Prospero
- 1965: Zatopione miasto – sir Hugh
- 1968: Robak zwycięzca – Matthew Hopkins
- 1971: Odrażający dr Phibes – dr. Anton Phibes
- 1972: Dr Phibes powraca – dr. Anton Phibes
- 1974: W kręgu szaleństwa – Paul Toombes
- 1980: Klub potworów – Eramus
- 1982: Vincent – narrator (głos)
- 1990: Edward Nożycoręki – wynalazca
- 1992: Istota sprawiedliwości jako Reggie Shaw; film TV
Przypisy
edytuj- ↑ Biografia Vincenta Price’a (1911–). Filmreference.com. [dostęp 2014-04-27]. (ang.).
- ↑ Peter B. Flint: Vincent Price – układna, lecz groźna osobowość filmu, umiera w wieku 82 lat. nytimes.com, 26 października 1993. [dostęp 2014-04-27]. (ang.).
- ↑ Biografia doktora Vincenta Clarence’a Price’a – Findagrave [dostęp 2014-04-27]
- ↑ a b Victoria Price: Vincent Price: Biografia córki. New York: St. Martin’s Griffin, 1999. ISBN 0-312-26789-4.
- ↑ Victoria Price: Vincent Price: Biografia córki. New York: St. Martin’s Griffin, 1999, s. 40. ISBN 0-312-26789-4.
- ↑ a b Vincent Price. Biography.com. [dostęp 2014-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-24)]. (ang.).
- ↑ Vincent Price, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2014-08-22] (ang.).
- ↑ 'Victoria Regina' Playbill Facsimile. Performingartsarchive.com. [dostęp 2014-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-25)]. (ang.).
- ↑ Laura w bazie IMDb (ang.) [dostęp 2014-04-28]
- ↑ Klucze królestwa w bazie IMDb (ang.) [dostęp 2014-04-28]
- ↑ Abbott i Costello spotykają Frankensteina – IMDb (ang.) [dostęp 2014-04-28]
- ↑ Dragonwyck w bazie IMDb (ang.) [dostęp 2014-04-28]
- ↑ Zostaw ją niebiosom w bazie IMDb (ang.) [dostęp 2014-04-28]
- ↑ Pajęczyna w bazie IMDb (ang.) [dostęp 2014-04-28]
- ↑ Długa noc w bazie IMDb (ang.) [dostęp 2014-04-28]
- ↑ Rogues' Regiment w bazie IMDb (ang.) [dostęp 2014-04-28]
- ↑ The Baron of Arizona w bazie IMDb (ang.) [dostęp 2014-04-28]
- ↑ Champagne for Caesar w bazie IMDb (ang.) [dostęp 2014-04-28]
- ↑ Święty – archive.org (ang.) [dostęp 2014-04-28]
- ↑ Ikona filmów grozy – nytimes.com (ang.) [dostęp 2014-04-28]
- ↑ Gabinet figur woskowych – blu-ray.com (ang.) [dostęp 2014-04-28]
- ↑ Box office – filmschoolrejects.com. filmschoolrejects.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-29)]. (ang.). [dostęp 2014-04-28]
- ↑ Rekordowa produkcja – securityandsound.com (ang.) [dostęp 2014-04-28]
- ↑ The Edgar Allan Poe Audio Collection. [w:] Library Journal [on-line]. barnesandnoble.com. [dostęp 2014-05-24]. (ang.).
- ↑ Mucha w bazie IMDb (ang.) [dostęp 2014-04-28]
- ↑ Powrót muchy w bazie IMDb (ang.) [dostęp 2014-04-28]
- ↑ Dom na Przeklętym Wzgórzu w bazie IMDb (ang.) [dostęp 2014-04-28]
- ↑ The Tingler w bazie IMDb (ang.) [dostęp 2014-04-28]
- ↑ Wyspa Three Skeleton Key – ask.com. ask.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-29)]. (ang.). [dostęp 2014-04-28]
- ↑ Słuchowisko Three Skeleton Key – escape-suspense.com (ang.) [dostęp 2014-04-28]
- ↑ Dziesięcioro przykazań w bazie IMDb (ang.) [dostęp 2014-04-28]
- ↑ Vincent Price w programie TV w bazie IMDb (ang.) [dostęp 2014-04-28]
- ↑ Crossroads w bazie IMDb (ang.) [dostęp 2014-04-28]
- ↑ Crossroads Cleanup w bazie IMDb (ang.) [dostęp 2014-04-28]
- ↑ Crossroads The Rebel w bazie IMDb (ang.) [dostęp 2014-04-28]
- ↑ Crossroads God's Healing w bazie IMDb (ang.) [dostęp 2014-04-28]
- ↑ J.C. Macek III: Vincent Price: The Poe Cycle. popmatters.com, 2013-10-24. [dostęp 2014-05-08]. (ang.).
- ↑ Kate Egan, Sarah Thomas: Cult Film Stardom: Offbeat Attractions and Processes of Cultification. Palgrave Macmillan, 2012, s. 112. ISBN 978-0230293694.
- ↑ Pit and the Pendulum. IMDb. [dostęp 2014-05-08]. (ang.).
- ↑ Tales of Terror. IMDb. [dostęp 2014-05-08]. (ang.).
- ↑ Poskromienie zloczyncy. IMDb. [dostęp 2014-05-08]. (ang.).
- ↑ Kruk. IMDb. [dostęp 2014-05-08]. (ang.).
- ↑ Maska Czerwonego Moru. FilmWeb. [dostęp 2014-05-08].
- ↑ Grobowiec Ligei. FilmWeb. [dostęp 2014-05-08].
- ↑ Pogromca czarownic. FilmWeb. [dostęp 2014-05-08].
- ↑ Dr. Goldfoot and the Bikini Machine. filmweb.pl. [dostęp 2014-05-08].
- ↑ Spie vengono dal semifreddo. filmweb.pl. [dostęp 2014-05-08].
- ↑ Ken Mandelbaum: Not Since Carrie: Forty Years of Broadway Musical Flops. Nowy Jork: 1991, s. 114. ISBN 0-312-06428-4.
- ↑ ‘Darling of the Day’ – The Union Theatre. theatreaficionado.com. [dostęp 2014-05-08]. (ang.).
- ↑ Vincent Price – TCM (ang.) [dostęp 2014-05-08]
- ↑ Batman – pełna obsada. filmweb.pl. [dostęp 2014-05-08].
- ↑ Vincent Price. lordkayoss.com. [dostęp 2014-05-08]. (ang.).
- ↑ Egghead. [w:] Vincent Price [on-line]. bat-mania.co.uk. [dostęp 2014-05-08]. (ang.).
- ↑ RETURN TO THE BATCAVE: THE MISADVENTURES OF ADAM AND BURT. oocities.org. [dostęp 2014-05-08]. (ang.).
- ↑ Episode dated 20 June 1980. IMDb. [dostęp 2014-05-08]. (ang.).
- ↑ Is This Trip Necessary?. IMDb. [dostęp 2014-05-08]. (ang.).
- ↑ The Man from U.N.C.L.E.. filmweb.pl. [dostęp 2014-05-08].
- ↑ Voyage to the Bottom of the Sea. filmweb.pl. [dostęp 2014-05-08].
- ↑ Sears and Fine Art. searsarchives.com, 2012-03-21. [dostęp 2014-05-24]. (ang.).
- ↑ Vincent Price instructs Sears Roebuck employees on the sale of fine art. dangerousminds.net, 2012-11-20. [dostęp 2014-05-24]. (ang.).
- ↑ The Price of Fear. bbc.co.uk. [dostęp 2014-05-24]. (ang.).
- ↑ The Hilarious House of Frightenstein. IMDb. [dostęp 2014-05-24]. (ang.).
- ↑ Mooch Goes to Hollywood. filmweb.pl. [dostęp 2014-05-24].
- ↑ The Abominable Dr. Phibes. IMDb. [dostęp 2014-05-24]. (ang.).
- ↑ Dr. Phibes Rises Again. IMDb. [dostęp 2014-05-24]. (ang.).
- ↑ Krwawy teatr. filmweb.pl. [dostęp 2014-05-24].
- ↑ Karen Bofinger: Wicked!: Design on the Edge of Bad Taste. books.google.pl. s. 16. [dostęp 2014-05-28]. (ang.).
- ↑ 1975: Vincent Price’s Shrunken Head Apple Sculpture. retronaut.com. [dostęp 2014-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-29)]. (ang.).
- ↑ Shrunken Head Apple Sculpture. feelingretro.com. [dostęp 2014-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-29)]. (ang.).
- ↑ Shrunken Apple Heads. marthastewart.com, 2007. [dostęp 2014-05-29]. (ang.).
- ↑ Welcome to my Nightmare. sputnikmusic.com, 2010-04-04. [dostęp 2014-05-29]. (ang.).
- ↑ Alice Cooper: The Nightmare. IMDb. [dostęp 2014-05-29]. (ang.).
- ↑ Ten fun facts about Vincent Price. 10-facts-about.com. [dostęp 2014-05-29]. (ang.).
- ↑ C.W. Cooke: Vincent Price: His Life Story: Biography. books.google.pl, 2011. [dostęp 2014-05-29]. (ang.).
- ↑ Lucy Cuts Vincent's Price. IMDb. [dostęp 2014-05-29]. (ang.).
- ↑ The Tiki Caves. IMDb. [dostęp 2014-05-29]. (ang.).
- ↑ Record Details. 45cat.com. [dostęp 2014-05-29]. (ang.).
- ↑ VINCENT SINGS. hesoundofvincentprice.com. [dostęp 2014-05-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-09)]. (ang.).
- ↑ The Monster Mash / The Bard’s Own Recipe. discogs.com. [dostęp 2014-05-29]. (ang.).
- ↑ The Muppet Show. IMDb. [dostęp 2014-05-29]. (ang.).
- ↑ Other works for Vincent Price. IMDb. [dostęp 2014-08-04]. (ang.).
- ↑ The Play. thesoundofvincentprice.com. [dostęp 2014-08-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-30)]. (ang.).
- ↑ Time Express. IMDb. [dostęp 2014-08-04]. (ang.).
- ↑ America Screams. IMDb. [dostęp 2014-08-04]. (ang.).
- ↑ Vincent (1982) Full Cast & Crew. IMDb. [dostęp 2014-08-05]. (ang.).
- ↑ Vincent (1982) – synopsis. allmovie.com. [dostęp 2014-08-05]. (ang.).
- ↑ Thriller by Michael Jackson. songfacts.com. [dostęp 2014-08-05]. (ang.).
- ↑ Ruddigore (1982). IMDb. [dostęp 2014-08-05]. (ang.).
- ↑ Krwawa łaźnia w domu śmierci. filmweb.pl. [dostęp 2014-08-05].
- ↑ Dom długich cieni. filmweb.pl. [dostęp 2014-08-05].
- ↑ Wielki mysi detektyw. filmweb.pl. [dostęp 2014-08-05].
- ↑ Hosts and Producers (Mystery! Hosts). pbs.org. [dostęp 2014-08-22]. (ang.).
- ↑ The 13 Ghosts of Scooby Doo. tv.com. [dostęp 2014-08-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-26)]. (ang.).
- ↑ Mary Braswell: Looking Back: Oct. 13, 2013. albanyherald.com, 2013-10-11. [dostęp 2014-08-22]. (ang.).
- ↑ The Creepy Commercials Countdown!. dinosaurdracula.com, 2012-10-13. [dostęp 2014-08-22]. (ang.).
- ↑ Snow White and the Seven Dwarfs (16 Jul. 1984). IMDb. [dostęp 2014-08-22]. (ang.).
- ↑ The Boy Who Left Home to Find Out About the Shivers (17 Sep. 1984). IMDb. [dostęp 2014-08-22]. (ang.).
- ↑ Sierpniowe wieloryby (1987). IMDb. [dostęp 2014-08-22]. (ang.).
- ↑ Vincent Price – Win Nominations. nytimes.com. [dostęp 2014-08-22]. (ang.).
- ↑ Vincent Price Awards. IMDb. [dostęp 2014-08-22]. (ang.).
- ↑ St. Louis Walk of Fame Inductees. stlouiswalkoffame.org. [dostęp 2014-08-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-31)]. (ang.).
- ↑ Vincent Price. findadeath.com. [dostęp 2014-08-22]. (ang.).
- ↑ A Treasury of Great Recipes 1965 – 2015. cookingvincent.com. [dostęp 2014-08-22]. (ang.).
- ↑ Cooking Price-Wise (1971– ). IMDb. [dostęp 2014-08-22]. (ang.).
- ↑ Edith Price (Barrett). geni.com. [dostęp 2014-08-27]. (ang.).
- ↑ Victoria Price: Vincent Price: A Daughter's Biography. St. Martins Press, 1999, s. 235. ISBN 978-0312242732.
- ↑ Victoria Price (Leonard Hughes): Victoria’s Secrets – Leonard Hughes. bmonster.com. [dostęp 2014-08-27]. (ang.).
- ↑ Vincent Price Art Museum: All Under One Magnificent Roof. vincentpriceartmuseum.org. [dostęp 2014-08-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-10-12)]. (ang.).
- ↑ The Price of Fear Radio Program Biographies. digitaldeliftp.com. [dostęp 2014-08-28]. (ang.).
- ↑ Vincent Price Biography. biography.com. [dostęp 2014-08-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-02)]. (ang.).
- ↑ Vincent Price Biography (Film Career). biography.com. [dostęp 2014-08-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-02)]. (ang.).
- ↑ Victoria Price: Vincent Price: A Daughter's Biography. St. Martins Press, 1999, s. 223. ISBN 978-0312242732.
- ↑ The Saint on Old-Time Radio (1950, NBC Radio Network). saint.org. [dostęp 2014-08-28]. (ang.).
- ↑ Vincent Price on Racism and Religious Prejudice. matthewnewton.us. [dostęp 2014-08-28]. (ang.).
- ↑ Vincent Price Renamed to Indian Arts Board. bia.gov. [dostęp 2014-08-28]. (ang.).
- ↑ A Collection of Unexpected Cookbook Authors: Vincent Price. lizzyoungbookseller.wordpress.com. [dostęp 2014-08-28]. (ang.).
- ↑ Vincent Price (Vincent Price and Parkinson's disease). theparkinsonhub.com. [dostęp 2014-08-28]. (ang.).
- ↑ Michael Viers: 10 Great Vincent Price Films Every Horror Fan Should See. tasteofcinema.com, 2014-03-13. [dostęp 2014-08-28]. (ang.).
- ↑ 100 years of Vincent Price. slashingthrough.com, 2011-05-28. [dostęp 2014-08-28]. (ang.).
- ↑ Today in History – October 25. timelines.ws. [dostęp 2014-08-28]. (ang.).
- ↑ Vincent Price – Memorial. findagrave.com. [dostęp 2014-08-28]. (ang.).
Bibliografia
edytuj- Vincent Price. T. 24: Kolekcja Alfred Hitchcock Przedstawia. Poznań: Oxford Educational, marzec 2010, s. 18. ISBN 978-83-252-0764-9.
- Peter B. Flint , Vincent Price, a Suave but Menacing Film Presence, Is Dead at 82 [online], nytimes.com, 26 października 1993 [dostęp 2013-07-28] (ang.).
- Myrna Oliver , Veteran Actor Vincent Price Dies at 82 : Hollywood: The 20th-Century Renaissance man enjoyed art, gourmet cooking and the lecture circuit. He never tired of being best known for portraying ghoulish villains. [online], articles.latimes.com, 26 października 1993 [dostęp 2013-07-28] (ang.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Vincent Price w bazie IMDb (ang.)
- Vincent Price w bazie Filmweb
- Vincent Price w bazie Notable Names Database (ang.)
- ISNI: 0000000120969116
- VIAF: 118637470
- LCCN: n50021984
- GND: 119405997
- LIBRIS: fcrtwslz1t7d0d1
- BnF: 12540984g
- SUDOC: 034680608
- SBN: MILV101290
- NLA: 35433363
- NKC: pna2004259328
- BNE: XX1079001
- NTA: 073206474
- CiNii: DA14758838
- Open Library: OL740688A
- PLWABN: 9810555731005606
- NUKAT: n2011149855
- J9U: 987007463243405171
- PTBNP: 1592446
- CANTIC: a10447131
- CONOR: 189097315
- KRNLK: KAC2020L9596
- LIH: LNB:CnSi;=B9