Virgilio Mattoni
Virgilio Mattoni de la Fuente – hiszpański malarz portrecista, malował również dzieła o tematyce religijnej i historycznej.
 Autoportret (1887) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka | |
Jego dominujący akademicki styl skłaniał się czasem ku modernizmowi[1].
Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Sewillii, jego nauczycielami byli Eduardo Cano i Joaquín Domínguez Bécquer. W 1872 wyjechał do Rzymu, gdzie studiował w Akademii Chigi i poznał José Villegasa, José Jiméneza Aranda i Marià Fortuny. Fortuny wprowadził Mattoniego do tematyki orientalnej (El vendedor de tapices, Moro en un zoco, Mercader árabe) i historycznej[2].
W 1874 wrócił do Sewilli, w tym samym roku otrzymał II medal na Krajowej Wystawie Sztuk Pięknych w Madrycie za dzieło Las termas de Caracalla. W 1887 na tej samej wystawie otrzymał II medal za Las postrimerías de Fernando III, el Santo[2].
Od 1914 aż do śmierci wykładał w Akademii Sztuk Pięknych w Sewilli[2].
Przypisy edytuj
- ↑ Inmaculada Concepción Rodríguez Aguilar: La pintura sevillana(1900-1936): Arte y cultura en la prensa. Sewilla: Uniwersytet w Sewilli, 2000, s. 592. ISBN 84-4720-576-2.
- ↑ a b c Eduardo Dizy Caso: Los Orientalistas de la Escuela española. Paryż: Art Creation Realisation, 1997, s. 176–177. ISBN 2-86-770-093-0.
Bibliografia edytuj
- Gerardo Pérez Calero: El pintor Virgilio Mattoni. Diputación Provincial de Sevilla, 1977. ISBN 978-84-7798-133-6.
- Manuel Ossorio y Bernard: Galería Biográfica de artistas españoles del siglo XIX, 2. edycja poszerzona. Madryt: Librería Gaudí, 1975. ISBN 12-746-9165-6.
- Carlos González López, Montserrat Martí Ayxelá: Spanish Painters in Rome (1850-1900). Madryt: Sammer Galleries, 1975. ISBN 84-722-3933-0.
- Enrique Valdivieso González: Pintura sevillana del siglo XIX. Sewilla: Guadalquivir, 1981, s. 112–115. ISBN 84-472-0576-2.