Volmari Iso-Hollo
Volmari Fritijof Iso-Hollo (ur. 1 maja 1907 w Ylöjärvi, zm. 23 czerwca 1969 w Heinola) – fiński lekkoatleta długodystansowiec, dwukrotny mistrz olimpijski.
| |||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia | 1 maja 1907 Ylöjärvi | ||||||||||||||||||
Data i miejsce śmierci | 23 czerwca 1969 Heinola | ||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
|
ŻyciorysEdytuj
W młodości uprawiał narciarstwo, gimnastykę i boks. Zajął się bieganiem podczas służby wojskowej. Startował na dystansach od 400 m do biegu maratońskiego.
Na Igrzyskach Olimpijskich w 1932 w Los Angeles został mistrzem na 3000 m z przeszkodami. Bieg został rozegrany w rzeczywistości na dłuższym dystansie, ponieważ sędzia mierzący liczbę okrążeń pomylił się i nie zasygnalizował dzwonkiem ostatniego okrążenia. Zawodnicy przebiegli więc o 1 okrążenie więcej (w sumie 3460 m). Iso-Hollo stracił w ten sposób szansę ustanowienia rekordu świata. Na tych samych igrzyskach został srebrnym medalistą w biegu na 10 000 m za Jaunszem Kusocińskim.
Iso-Hollo ustanowił rekord świata na 3000 m z przeszkodami w 1933 w Lahti wynikiem 9.09,4. Obronił tytuł mistrzowski na tym dystansie podczas Igrzysk Olimpijskich w 1936 w Berlinie poprawiając rekord świata na 9.03,8. Został na tych igrzyskach także brązowym medalistą na 10 000 m.
W 1936 roku wziął udział w zawodach lekkoatletycznych jakie odbyły się 10 i 11 października na Stadionie Wojska Polskiego w Warszawie. W biegu na 5000 m został pokonany przez polskiego biegacza długodystansowego Józefa Noji, który wyprzedził go z czasem 14:58. Volmari Iso-Hollo osiągnął w tym biegu czas 15:00,2[1].
W późniejszych latach chorował na reumatyzm, ale startował do 1945.
PrzypisyEdytuj
- ↑ Praca zbiorowa: Kronika sportu. Warszawa: Chronik Verlag, 1993, s. 386. ISBN 83-900331-8-6.
Linki zewnętrzneEdytuj
- Wyniki olimpijskie Iso-Hollo na stronie Sports-Reference.com (ang.). [dostęp 8 marca 2009].