Władimir Gundarcew

Władimir Iljicz Gundarcew (ros. Владимир Ильич Гундарцев, ur. 13 grudnia 1944 w Satce, zm. 25 listopada 2014 w Moskwie) – radziecki biathlonista, dwukrotny medalista igrzysk olimpijskich i mistrzostw świata.

Władimir Gundarcew
Владимир Гундарцев
Ilustracja
Od lewej: Aleksandr Tichonow, Magnar Solberg i Władimir Gundarcew
Data i miejsce urodzenia

13 grudnia 1944
Satka

Data i miejsce śmierci

25 listopada 2014
Moskwa

Klub

Dinamo Moskwa

Wzrost

178 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Igrzyska olimpijskie
złoto Grenoble 1968 biathlon
(sztafeta)
brąz Grenoble 1968 biathlon
(b. indywidualny)
Mistrzostwa świata
złoto Zakopane 1969 sztafeta
brąz Ga-Pa 1966 b.indywidualny
Odznaczenia
Medal „Za pracowniczą wybitność” (ZSRR) Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR

Kariera edytuj

Pierwszy sukces w karierze osiągnął w 1966 roku, kiedy na mistrzostwach świata w Garmisch-Partenkirchen zdobył brązowy medal w biegu indywidualnym. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie Jon Istad z Norwegii i Polak Józef Gąsienica-Sobczak. Na tej samej imprezie wraz z kolegami z reprezentacji zajął czwarte miejsce w sztafecie. Nie wziął udziału w mistrzostwach świata w Altenbergu rok później, wystartował za to na igrzyskach olimpijskich w Grenoble w 1968 roku. W biegu indywidualnym wywalczył tam brązowy medal, przegrywając tylko z Norwegiem Magnarem Solbergiem i swym rodakiem Aleksandrem Tichonowem. Ponadto wspólnie z Tichonowem, Nikołajem Puzanowem i Wiktorem Mamatowem zdobył złoty medal w sztafecie. Swój ostatni sukces osiągnął w 1969 roku, razem z Tichonowem, Mamatowem i Rinatem Safinem zdobywając złoty medal w sztafecie podczas mistrzostw świata w Zakopanem.

Na arenie krajowej Gundracew nigdy nie zdobył indywidualnego tytułu, dwukrotnie za to zwyciężał w sztafecie w latach 1966 i 1967. Po zakończeniu czynnej kariery pracował jako trener w klubie Dinamo Moskwa w latach 1974-1989. Ponadto w latach 1989–1991 był głównym trenerem reprezentacji ZSRR, a w latach 1991–1995 reprezentacji Rosji. Jego podopiecznymi byli między innymi Jewgienij Ried´kin oraz Jurij Kaszkarow.

W 1969 roku został odznaczony Medalem „Za pracowniczą wybitność”, a w 1992 roku tytułem Zasłużonego Trenera Rosji[1].

Osiągnięcia edytuj

Igrzyska olimpijskie edytuj

Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1968 Grenoble 3. nd. nd. nd. 1. nd.

Mistrzostwa świata edytuj

Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1966 Garmisch-Partenkirchen 3. nd. nd. nd. 4. nd.
1969 Zakopane nd. nd. nd. 1. nd.

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj