Władimir Kazaczonok
Władimir Aleksandrowicz Kazaczonok, ros. Владимир Александрович Казачёнок (ur. 6 września 1952 w Kołpino w obwodzie leningradzkim, Rosyjska FSRR, zm. 26 marca 2017 w Petersburgu[1]) – rosyjski piłkarz, grający na pozycji napastnika, reprezentant ZSRR, trener piłkarski.
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko | Władimir Aleksandrowicz Kazaczonok | ||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 6 września 1952 Kołpino | ||||||||||||||||||||
| Data i miejsce śmierci | 26 marca 2017 Petersburg | ||||||||||||||||||||
| Wzrost | 180 cm | ||||||||||||||||||||
| Pozycja | napastnik | ||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Kariera piłkarskaEdytuj
Kariera klubowaEdytuj
W dzieciństwie zorganizował piłkarską drużynę, z którą uczestniczył w turnieju „Skórzana piłka”. Jako junior grał w miejscowym zespole Iżoriec Kołpino. Jednym z pierwszych jego trenerów był Siergiej Salnikow. W 1971 rozpoczął karierę piłkarską w drużynie rezerw Zenitu Leningrad. W następnym roku debiutował w pierwszej drużynie. Potem przez trzy lata służył w milicyjnym klubie Dynama Moskwa. W 1979 powrócił do Zenitu Leningrad. Od 1981 pełnił funkcje kapitana drużyny. W 1983 postanowił zakończyć karierę piłkarską, gdyż był w konflikcie z głównym trenerem Pawłem Sadyrinym, a występować w innym klubie nie chciał[2].
Kariera reprezentacyjnaEdytuj
1 grudnia 1976 debiutował w reprezentacji ZSRR w towarzyskim meczu z Brazylią (0:2). Łącznie rozegrał 2 mecze.
Kariera trenerskaEdytuj
Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął pracę trenerską. W latach 1987-1989 prowadził Dinamo Petersburg. Potem rok pracował w Finlandii, próbował swych sił jako komentator meczów piłki nożnej, pracował na stanowisku wicedyrektora SDJuSzOR Zenit Petersburg, próbował stać się deputowanym, ale w ostatniej chwili wycofał swoją kandydaturę. W końcu powrócił do pracy trenerskiej. W latach 2001-2002 trenował Swietogoriec Swietogorsk, a potem Dinamo Petersburg i Pietrotriest Petersburg. W 2006 objął stanowisko głównego trenera FK Chimki, z którym zdobył awans do Priemjer-Ligi. W połowie sezonu 2007 zachorował na wysokie ciśnienie krwi. Po miesiącu leczenia powrócił do kierowania drużyną, ale 6 września 2007, w dzień swoich 55 urodzin, zrezygnował z funkcji trenera[3]. Potem trenował drugą drużynę Zenitu Smiena-Zenit Petersburg. Po jej rozformowaniu został zaproszony na stanowisko głównego trenera estońskiego Sillamäe Kalev[4]. W styczniu 2012 prowadził reprezentację Sankt-Petersburga na turnieju im. Granatkina[5].
Sukcesy i odznaczeniaEdytuj
Sukcesy kluboweEdytuj
- brązowy medalista Mistrzostw ZSRR: 1980
- zdobywca Pucharu ZSRR: 1977
Sukcesy trenerskieEdytuj
- mistrz Rosyjskiej Pierwszej Dywizji: 2006
Sukcesy indywidualneEdytuj
- wybrany do listy 33 najlepszych piłkarzy ZSRR: Nr 3 (1974, 1979, 1980)
- członek Klubu Grigorija Fiedotowa: 104 goli
OdznaczeniaEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ Скончался Владимир Казаченок . ФУТБОЛ - РФПЛ - РФПЛ. СПОРТ-ЭКСПРЕСС, www.sport-express.ru [dostęp 2017-03-27].
- ↑ Казаченок Владимир Александрович
- ↑ Казачёнок вынужден уйти.
- ↑ Владимир Казачёнок: Буду готовить «Калев» к Лиге Европы и просматривать пополнение для «Зенита» - GOL.ee
- ↑ Новости. Футбол. СЭ: Владимир Казаченок: "На Мемориле Гранаткина с нападающими беда"
BibliografiaEdytuj
- Profil zawodnika na Soccerway
- Władimir Kazaczonok w bazie RusTeam.ru (ros.)
- Profil na PlayerHistory (ang.)
- Sylwetka zawodnika na rusteam.permian.ru (ros.)
- Władimir Kazaczonok w bazie National Football Teams (ang.)
- Profil na Transfermarkt