Władimir Michels, Wolf Izrailewicz, pseudonim Müller, ros. Владимир Андреевич Михельс, Вольф Израилевич, Мюллер (ur. 10 marca?/22 marca 1892 w Odessie, zm. 3 lutego 1940 w Moskwie) – radziecki polityk, dziennikarz, kadrowy funkcjonariusz policji politycznej i wywiadu wojskowego, urzędnik konsularny i dyplomata.

Władimir Michels
Wolf Izrailewicz
pseudonim Müller
Владимир Андреевич Михельс
Вольф Израилевич
Мюллер
Data i miejsce urodzenia

10 marca?/22 marca 1892
Odessa

Data i miejsce śmierci

3 lutego 1940
Moskwa

Konsul Generalny ZSRR w Wolnym Mieście Gdańsku
Okres

od 1937
do 1939

Poprzednik

Władimir Mieszczeriakow

Następca

Iwan Własow

Pochodził z rodziny Żydów austriackich, którzy osiedlili się w Odessie po zakończeniu wojen rosyjsko-tureckich. Syn właściciela sklepu obuwniczego. W 1913 ukończył Odeską Średnią Szkołę Politechniczną (Одесское среднетехническое училище), później uczęszczał na Moskiewski Uniwersytet Państwowy. Pełnił służbę wojskową w wojsku carskim w latach 1913–1918. Członek partii bolszewickiej od 1918. Był pracownikiem politycznym Armii Czerwonej w Jekaterynosławie i Kijowie oraz korespondentem wojennym (1918-1919). Pełnił służbę w moskiewskiej gubernialnej Komisji Nadzwyczajnej (1920-1922). Kierował oddziałem informacji w Izwiestia (1922-1923) oraz oddziałem konfiskacji moskiewskiego urzędu celnego (1923-1925). Pełnił funkcję przewodniczącego zarządu wydawnictwa „Fizkultura i sport” (Физкультура и спорт) (1925-1929). Był funkcjonariuszem Głównego Zarządu Budownictwa Dalekiego Wschodu „Dalstroj” (Дальстрой) OGPU przy SNK ZSRR (1929-1931). Wyjeżdżał za granicę jako funkcjonariusz OGPU-NKWD ZSRR (1931-1935). Pracował jako referent ds Austrii, Bułgarii i Węgier w drugim (zachodnim) Oddziale Narodowego Komisariatu Spraw Zagranicznych ZSRR (Наро́дный комиссариа́т иностра́нных дел СССР) (1935–1936). Uczestnik pierwszego lotu z Moskwy do Pekinu. Wrażenia z niego opisał w książce pt. „Z Kremla do Wielkiego Muru Chińskiego” (z przedmową Maksyma Gorkiego). Konsul generalny ZSRR w Gdańsku i zarazem rezydent Zarządu Wywiadowczego Sztabu RKKA (Разведывательное управление Штаба РККА) (1936–1938). Na wniosek rezydenta NKWD odwołany do Moskwy. Konsultant Narodowego Komisariatu Budownictwa RSFSR (Наркомстрой РСФСР). Aresztowany 5 czerwca 1939 pod zarzutem aktywnego udziału w działalności trockistowskiej i szpiegostwa na rzecz Niemiec. Rozstrzelany 3 lutego 1940. Pochowany na cmentarzu Dońskim w Moskwie. Zrehabilitowany w 1956.

W Armii Czerwonej ponownie od 1936.

Bibliografia edytuj

  • Михельс Владимир Андреевич, [w:] [1]
  • j.w., [w:] [2]