Wikipedia

Władimir Zografski

bułgarski skoczek narciarski

Władimir Emiłow Zografski (bułg. Владимир Емилов Зографски; ur. 14 lipca 1993 w Samokowie[2]) – bułgarski skoczek narciarski, zawodnik klubu NSA. Mistrz świata juniorów w skokach narciarskich z 2011 i srebrny medalista olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy z 2009.

Władimir Zografski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 lipca 1993
Samokow

Klub

SK Samokow

Wzrost

163 cm[1]

Debiut w PŚ

14 grudnia 2008 w Pragelato (43. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

17 grudnia 2010 w Engelbergu (28. miejsce)

Rekord życiowy

214,0 m na Letalnicy w Planicy (24 marca 2019)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Bułgaria
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Otepää 2011 indywidualnie
Uniwersjada
złoto Szczyrbskie Jezioro 2015 normalna
Olimpijski festiwal młodzieży Europy
srebro Szczyrk 2009 indywidualnie
Multimedia w Wikimedia Commons

24 marca 2019 podczas konkursu na Letalnicy w Planicy ustanowił swój rekord życiowy wynoszący 214 m. Jest to równocześnie rekord Bułgarii[3].

Przebieg karieryEdytuj

Lata 2005–2010Edytuj

Do oficjalnych zawodów międzynarodowych po raz pierwszy zgłoszony został jako jedenastolatek. W styczniu 2005 miał wystąpić w zawodach Pucharu Kontynentalnego w Lauschy, lecz ostatecznie nie wystartował w żadnym z konkursów[4]. W lutym 2007 zadebiutował w FIS Cup, zajmując 30. miejsce w Zakopanem. Wystąpił też na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2007. Zajął na nich 62. miejsce w zawodach indywidualnych[5].

W sezonie 2007/2008 zadebiutował w Pucharze Kontynentalnym. Pierwszymi zawodami, w których został sklasyfikowany, był konkurs Letniego Pucharu Kontynentalnego w Oberstdorfie, w którym był 73. Wcześniej dwukrotnie nie wystartował mimo zgłoszenia do zawodów, a także dwukrotnie był dyskwalifikowany. W całym sezonie Zografski nie zdobył punktów Pucharu Kontynentalnego – najwyższym miejscem, jakie zajął, było 35. z Hinterzarten. Wystąpił na Mistrzostwach Świata Juniorów 2008, zajmując 54. miejsce indywidualnie i 13. w drużynie[6].

We wrześniu 2008 w Villach Zografski zdobył pierwsze punkty Pucharu Kontynentalnego, co dało mu prawo do startu w Pucharze Świata. Zadebiutował w nim 14 grudnia 2008 w Pragelato, zajmując 43. miejsce[7]. Wystąpił na Zimowym Olimpijskim Festiwalu Młodzieży Europy 2009. Podczas pierwszej serii konkursu indywidualnego w skokach narciarskich skoczył 106,5 metra, ustanawiając rekord skoczni Skalite w Szczyrku. Jego wynik w czasie tych samych zawodów o 0,5 metra poprawił Peter Prevc. Zografski zdobył srebrny medal, przegrywając jedynie z Prevcem[8][9]. W tym samym roku zadebiutował na mistrzostwach świata w narciarstwie klasycznym. Wziął udział w konkursie indywidualnym na skoczni normalnej, w którym zajął 43. pozycję. Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2009 był 58.[7].

W sezonie 2009/2010 dwukrotnie wziął udział w zawodach Pucharu Świata. W grudniu 2009 zajął 49. miejsce w Engelbergu, a w lutym 2010 był 46. w Willingen. Zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce Pucharu Kontynentalnego: dwukrotnie był 9. w Bischofshofen. Na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2010 zajął 7. miejsce indywidualnie[10].

Lata 2010–2013Edytuj

Latem 2010 dwukrotnie stanął na drugim stopniu podium w konkursach Pucharu Kontynentalnego w Ałmaty. Zdobył również punkty Letniego Grand Prix w Klingenthal. 17 grudnia 2010 w Engelbergu zdobył pierwsze w karierze punkty Pucharu Świata, zajmując 28. miejsce. W całym sezonie czterokrotnie, w zawodach rozgrywanych na przełomie grudnia i stycznia, zajmował miejsca w najlepszej trzydziestce. Najwyżej sklasyfikowany był 29 grudnia 2010 w Obertdorfie (na 16. miejscu)[11]. 28 stycznia 2011 w Otepää zwyciężył w konkursie Mistrzostwach Świata Juniorów 2011. Wyprzedził w nim Stefana Krafta i Kaarela Nurmsalu[12]. Wystartował też w obu konkursach indywidualnych na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2011. Na skoczni normalnej zajął 34., a na skoczni dużej – 37. miejsce[11].

Kilkukrotnie zajął miejsca w czołowej dziesiątce Letniego Grand Prix 2011. Najlepszym z nich było 4., zajęte w Ałmaty. 3 grudnia 2011 w Lillehammer po raz pierwszy w karierze znalazł się wśród 10 najlepszych zawodników Pucharu Świata, zajmując 8. pozycję. Poza tymi zawodami w sezonie 2011/2012 jeszcze pięciokrotnie zdobył punkty PŚ, przy czym najwyższym miejscem była 20. lokata z Oslo. Dwukrotnie był dyskwalifikowany za niezgodny z regulaminem kombinezon[13].

W Letnim Grand Prix 2012 najwyżej klasyfikowany ponownie był na 4. pozycji, w tym przypadku w Sapporo. Punkty zdobywał również w większości pozostałych występów w cyklu. W sezonie 2012/2013 Pucharu Świata regularnie zajmował miejsca w drugiej i trzeciej dziesiątce. Najlepszy pojedynczy występ Zografskiego miał miejsce 15 grudnia 2012 w Engelbergu, gdy zajął 10. pozycję[14]. W klasyfikacji generalnej sezon zakończył na 33. lokacie ze 183 punktami[15]. Wystąpił również na Mistrzostwach Świata 2013, zajmując 40. miejsce na skoczni normalnej i 31. na dużej[14].

Lata 2013–2017Edytuj

W kilku kolejnych sezonach Zografski osiągał gorsze wyniki sportowe. W sezonie 2013/2014 ani razu nie zdobył punktów Pucharu Świata. Mimo licznych prób tylko czterokrotnie przeszedł kwalifikacje. Wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2014. Na skoczni normalnej nie awansował do konkursu głównego, a na dużej zajął 47. pozycję[16].

W sezonie 2014/2015 dwukrotnie znalazł się w najlepszej trzydziestce zawodów Pucharu Świata, najwyżej na 24. pozycji. Na Mistrzostwach Świata 2015 był 30. na skoczni normalnej i 47. na dużej. Zdobył również złoty medal w konkursie indywidualnym Zimowej Uniwersjady 2015[17].

W sezonie 2015/2016 w Pucharze Świata punkty zdobył raz[18], a w sezonie 2016/2017 – wcale. Na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2017 zajął 42. miejsce na skoczni normalnej, a na dużej został zdyskwalifikowany w kwalifikacjach[19].

Po 2017Edytuj

W Pucharze Świata 2017/2018 punkty zdobywał dwukrotnie, zajmując miejsca w trzeciej dziesiątce. Był również 8. w konkursie Pucharu Kontynentalnego w Engelbergu w grudniu 2017. Wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018, zajmując 14. miejsce na skoczni normalnej i 35. na skoczni dużej[20].

W ramach Letniego Grand Prix 2018 zajął 5. miejsce we wrześniowych zawodach w Râșnovie. W drugim konkursie Pucharu Świata 2018/2019, 24 listopada 2018 w Ruce, zajął 6. pozycję, najwyższą w sezonie. Na początku grudnia w Niżnym Tagile dwukrotnie zajmował 15. miejsce. W grudniowych i styczniowych zawodach cyklu regularnie zdobywał punkty, od lutego zaczął osiągać słabsze wyniki[21]. Ostatecznie sezon zakończył na 33. lokacie w klasyfikacji generalnej ze 134 punktami[15]. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019. Zajął 30. miejsce na skoczni dużej i 37. na normalnej[21].

W sezonie 2019/2020 Pucharu Świata siedmiokrotnie zdobył punkty. Najwyżej klasyfikowany był na 16. miejscu, w lutym 2020 w Willingen[22]. W sezonie 2020/2021 Pucharu Świata punkty zdobywał czterokrotnie, w najlepszym występie, w lutym 2021 w Râșnovie, zajmując 21. pozycję. Na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021 zajął 43. miejsce na skoczni normalnej i 37. na dużej[23].

W ramach Letniego Grand Prix 2021 zajął 3. miejsce w konkursie w Szczuczyńsku rozgrywanym 5 września 2021. Łącznie trzykrotnie ukończył zawody cyklu w najlepszej dziesiątce. W sezonie 2021/2022 Pucharu Świata punkty zdobył 3 razy, a najwyżej klasyfikowany był na 12. pozycji, którą zajął w konkursie 70. Turnieju Czterech Skoczni w Bischofshofen. Wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2022, gdzie zajął 22. miejsce na skoczni normalnej i 38. na dużej. Wystartował również na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2022, na których zajął 34. lokatę indywidualnie[24].

Życie prywatneEdytuj

Jest synem Emiła Zografskiego, byłego skoczka narciarskiego i dwukrotnego olimpijczyka (Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1988 i 1992)[25]. Ojciec Zografskiego pełni funkcję trenera reprezentacji Bułgarii[26]. Zografski urodził się w Samokowie. Zna języki: bułgarski, angielski[27], niemiecki[28] oraz polski[29].

Skoki narciarskie uprawiał również jego młodszy brat, Martin[30].

W maju 2019 wziął ślub z Polką Agnieszką Skowron[31].

Igrzyska olimpijskieEdytuj

IndywidualnieEdytuj

2014   Soczi/Krasnaja Polana – nie zakwalifikował się (K-95)[32], 47. miejsce (K-125)
2018   Pjongczang – 14. miejsce (K-98), 35. miejsce (K-125)
2022   Pekin/Zhangjiakou – 22. miejsce (K-95), 38. miejsce (K-125)

Starty W. Zografskiego na igrzyskach olimpijskich – szczegółowoEdytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
NQ 9 lutego 2014   Krasnaja Polana Russkije Gorki K-95 HS-106 indywid. 89,0 m 97,8 pkt Nie zakwalifikował się.
47. 15 lutego 2014   Krasnaja Polana Russkije Gorki K-125 HS-140 indywid. 110,0 m – 89,3 pkt 189,4 pkt Kamil Stoch
14. 10 lutego 2018   Pjongczang Alpensia Jumping Park K-98 HS-109 indywid. 101,5 m 108,5 m 226,5 pkt 32,8 pkt Andreas Wellinger
35. 17 lutego 2018   Pjongczang Alpensia Jumping Park K-125 HS-142 indywid. 119,5 m – 105,9 pkt 179,8 pkt Kamil Stoch
22. 6 lutego 2022   Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 indywid. 99,0 m 97,0 m 245,3 pkt 29,7 pkt Ryōyū Kobayashi
38. 12 lutego 2022   Zhangjiakou Snow Ruyi K-125 HS-140 indywid. 125,0 m – 112,5 pkt 183,6 pkt Marius Lindvik

Mistrzostwa świataEdytuj

IndywidualnieEdytuj

2009   Liberec – 43. miejsce (K-90), nie wystartował w kwalifikacjach (K-120)[33]
2011   Oslo – 34. miejsce (K-95), 37. miejsce (K-120)
2013   Val di Fiemme/Predazzo – 40. miejsce (K-95), 31. miejsce (K-120)
2015   Falun – 30. miejsce (K-90), 47. miejsce (K-120)
2017   Lahti – 42. miejsce (K-90), dyskwalifikacja w kwalifikacjach (K-116)[34]
2019   Seefeld/Innsbruck – 30. miejsce (K-120), 37. miejsce (K-99)
2021   Oberstdorf – 43. miejsce (K-95), 37. miejsce (K-120)
2023   Planica – 32. miejsce (K-95), 35. miejsce (K-125)

Starty W. Zografskiego na mistrzostwach świata – szczegółowoEdytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
43. 21 lutego 2009   Liberec Ještěd K-90 HS-100 indywid. 87,0 m – 105,0 pkt 177,0 pkt Wolfgang Loitzl
NQ 27 lutego 2009   Liberec Ještěd K-120 HS-134 indywid. DNS Nie zakwalifikował się.
34. 26 lutego 2011   Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 indywid. 90,5 m – 99,7 pkt 169,5 pkt Thomas Morgenstern
37. 3 marca 2011   Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 indywid. 113,5 m – 102,6 pkt 174,9 pkt Gregor Schlierenzauer
40. 23 lutego 2013   Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 indywid. 90,0 m – 94,6 pkt 158,0 pkt Anders Bardal
31. 28 lutego 2013   Predazzo Trampolino Dal Ben K-120 HS-134 indywid. 120,5 m – 121,4 pkt 174,4 pkt Kamil Stoch
30. 21 lutego 2015   Falun Lugnet K-90 HS-100 indywid. 87,5 m 84,0 m 199,3 pkt 53,4 pkt Rune Velta
47. 26 lutego 2015   Falun Lugnet K-120 HS-134 indywid. 103,5 m – 66,2 pkt 202,5 pkt Severin Freund
42. 25 lutego 2017   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 88,0 m – 105,2 pkt 165,6 pkt Stefan Kraft
NQ 2 marca 2017   Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 indywid. DSQ Nie zakwalifikował się.
30. 23 lutego 2019   Innsbruck Bergisel K-120 HS-130 indywid. 117,0 m DSQ 106,1 pkt 173,3 pkt Markus Eisenbichler
37. 1 marca 2019   Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 indywid. 87,0 m – 80,1 pkt 138,2 pkt Dawid Kubacki
43. 27 lutego 2021   Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 indywid. 92,5 m – 103,7 pkt 165,1 pkt Piotr Żyła
37. 5 marca 2021   Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 indywid. 109,5 m – 82,7 pkt 193,8 pkt Stefan Kraft
32. 25 lutego 2023   Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 indywid. 99,5 m – 115,6 pkt 146,2 pkt Piotr Żyła
35. 3 marca 2023   Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 indywid. 119,0 m – 107,3 pkt 180,2 pkt Timi Zajc

Mistrzostwa świata w lotach narciarskichEdytuj

IndywidualnieEdytuj

2022   Vikersund – 34. miejsce

Starty W. Zografskiego na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowoEdytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca
34. 11–12 marca 2022   Vikersund Vikersundbakken K-200 HS-240 indywid. 172,0 m – – – 134,0 pkt 720,2 pkt Marius Lindvik

Mistrzostwa świata juniorówEdytuj

IndywidualnieEdytuj

2007   Tarvisio/  Planica – 62. miejsce
2008   Zakopane – 54. miejsce
2009   Szczyrbskie Jezioro – 58. miejsce
2010   Hinterzarten – 7. miejsce
2011   Otepää – złoty medal

DrużynowoEdytuj

2008   Zakopane – 13. miejsce[a]

Starty W. Zografskiego na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowoEdytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
62. 15 marca 2007   Planica Srednija velikanka K-90 HS-100 indywid. 65,0 m – 56,5 pkt 211,5 pkt Roman Koudelka
54. 27 lutego 2008   Zakopane Średnia Krokiew K-85 HS-94 indywid. 81,0 m – 82,5 pkt 169,5 pkt Andreas Wank
13. 29 lutego 2008   Zakopane Średnia Krokiew K-85 HS-94 druż.[a] 83,0 m – 350,5 pkt (108,5 pkt) 620,5 pkt Niemcy
58. 5 lutego 2009   Szczyrbskie Jezioro MS 1970 B K-90 HS-100 indywid. 79,5 m – 88,5 pkt 164,5 pkt Lukas Müller
7. 28 stycznia 2010   Hinterzarten Adlerschanze K-95 HS-108 indywid. 104,0 m 99,0 m 253,5 pkt 29,0 pkt Michael Hayböck
1.  28 stycznia 2011   Otepää Tehvandi K-90 HS-100 indywid. 98,0 m 95,0 m 255,0 pkt –

UniwersjadaEdytuj

IndywidualnieEdytuj

2015   Szczyrbskie Jezioro – złoty medal

Starty W. Zografskiego na uniwersjadzie – szczegółowoEdytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
1.  27 stycznia 2015   Szczyrbskie Jezioro MS 1970 B K-90 HS-100 indywid. 95,0 m 94,0 m 248,8 pkt –

Zimowy olimpijski festiwal młodzieży EuropyEdytuj

IndywidualnieEdytuj

2009   Szczyrk – srebrny medal

Starty W. Zografskiego na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowoEdytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
2.  17 lutego 2009   Szczyrk Skalite K-95 HS-106 indywid. 106,5 m 102,0 m 268,0 pkt 1,5 pkt Peter Prevc

Puchar ŚwiataEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce
2010/2011 53.
2011/2012 45.
2012/2013 33.
2014/2015 70.
2015/2016 67.
2017/2018 52.
2018/2019 33.
2019/2020 41.
2020/2021 56.
2021/2022 50.
2022/2023 39.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu ŚwiataEdytuj

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2008/2009
                                                      punkty
q - - q 43 q q q - - - - - - - - - - - 55 - - - - - - - 0
Sezon 2009/2010
                                              punkty
- q q q 49 q q q - - - - q q - - - q 46 - - - - 0
Sezon 2010/2011
                                                    punkty
dq 48 - - 28 47 23 16 19 dq 35 - - - - - - - - 31 - - - 49 - - 38
Sezon 2011/2012
                                                    punkty
dq 8 45 50 dq 29 43 22 41 q - - - q 26 49 37 39 29 50 - - q 20 - - 61
Sezon 2012/2013
                                                      punkty
40 19 29 15 29 10 41 42 17 16 22 29 19 42 11 - - - - 27 12 q 23 q 47 16 - 183
Sezon 2013/2014
                                                        punkty
q q 50 q q - - - - - - - - - 37 q - - q 45 q q 50 q q q q q 0
Sezon 2014/2015
                                                              punkty
- - - 27 32 - - q 51 q 45 48 q - 32 41 - - 41 45 49 44 35 dq 24 51 45 43 31 39 - 11
Sezon 2015/2016
                                                          punkty
q 25 q - - q 44 q 46 42 47 - q q q - - - - q q 48 - - q q - - - 6
Sezon 2016/2017
                                                    punkty
q - q q q q 50 45 q q 49 q q q - - - q 47 q q - - - - - 0
Sezon 2017/2018
                                            punkty
q - 39 36 q 43 37 q 42 q q 26 34 - - 31 32 38 21 32 q - 15
Sezon 2018/2019
                                                        punkty
47 6 48 15 15 19 26 23 25 27 28 28 27 31 - - q 39 q 18 - - 34 q q q q 27 134
Sezon 2019/2020
                                                      punkty
32 44 30 q 44 44 27 48 q q q 33 42 36 22 25 - - 16 32 27 22 36 38 39 31 46 48
Sezon 2020/2021
                                                  punkty
46 37 - - - - - 29 31 46 44 30 40 q - 25 44 34 31 44 44 21 q 46 - 19
Sezon 2021/2022
                                                        punkty
38 25 45 40 q 46 43 35 q 49 33 36 12 24 44 - - - - 37 35 q 43 45 q 40 q - 35
Sezon 2022/2023
                                                                punkty
45 21 26 30 30 19 41 29 21 49 23 q 38 39 29 38 - - 42 q 46 31 19 q 32 36 34 - - - - - 63
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech SkoczniEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce
2010/2011 37.
2011/2012 44.
2012/2013 22.
2014/2015 54.
2015/2016 46.
2016/2017 52.
2017/2018 60.
2018/2019 18.
2019/2020 61.
2020/2021 40.
2021/2022 36.
2022/2023 36.

Raw AirEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce
2018 39.
2019 59.
2020 43.
2022 46.
2023 54.

Willingen SixEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce
2020 17.
2021 28.

Planica 7Edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce
2018 60.
2019 35.
2021 51.
2022 51.

Titisee-Neustadt FiveEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce
2020 31.

Puchar Świata w lotachEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce
2012/2013 32.
2017/2018 44.
2019/2020 32.

Letnie Grand PrixEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce
2010 33.
2011 12.
2012 13.
2013 87.
2015 68.
2018 22.
2020 29.
2021 16.
2022 11.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznieEdytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 5 września 2021   Szczuczyńsk Burabaj K-90 HS-99 94,0 m 89,5 m 245,9 pkt 3. 12,7 pkt Halvor Egner Granerud
2. 17 września 2022   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 100,0 m 91,0 m 250,2 pkt 3. 3,2 pkt Ren Nikaidō

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGPEdytuj

stan po zakończeniu LGP 2022

2008
                    punkty
- - - - - - - - q q 0
2009
                  punkty
q q q q - - 44 47 37 0
2010
                  punkty
17 5 - - - - - - 29 61
2011
                      punkty
37 5 5 16 10 48 - - 4 dq 11 205
2012
                  punkty
35 23 22 11 4 19 16 15 42 134
2013
                      punkty
30 q dq 41 - - - - 36 32 - 1
2014
                  punkty
- - - 47 41 - - - q 0
2015
                      punkty
q q 47 q - - - - - - 16 15
2016
                    punkty
- - - q - - - - 43 q 0
2017
                  punkty
- 47 q - - 42 46 32 q 0
2018
                  punkty
- 34 16 40 - - 5 14 21 88
2019
                punkty
- 45 34 44 - - 40 dq 0
2020
    punkty
41 22 9
2021
                punkty
24 28 - 3 7 - 10 - 132
2022
            punkty
27 25 - 3 6 41 110
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech NarodówEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce
2010 20.

Lotos Poland TourEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce
2011 19.

Puchar KontynentalnyEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce
2008/2009 169.
2009/2010 57.
2014/2015 96.
2015/2016 97.
2020/2021 64.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu KontynentalnegoEdytuj

stan po zakończeniu sezonu 2021/2022

Sezon 2007/2008
                                                        punkty
54 56 - - - 72 dq dq 56 54 49 - - - 59 59 59 38 35 - 41 39 - - - - - - 0
Sezon 2008/2009
                                                                  punkty
- - - - - - - - - - - - - - - 30 48 - - - - - - - - - - - - - - - - 1
Sezon 2009/2010
                                                    punkty
- - - - - - - - - - - - 9 9 - - - 39 15 12 dq - - - - - 96
Sezon 2014/2015
                                                    punkty
31 14 26 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 23
Sezon 2015/2016
                                                      punkty
38 21 25 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 16
Sezon 2017/2018
                                                        punkty
- - - - 8 15 - - 16 17 - - - - - - - - - - - - - - - - - - 77
Sezon 2020/2021
                                      punkty
- - - - - - - - - - - - - - - 20 16 - - 26
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 -  – zawodnik nie wystartował  dq  – dyskwalifikacja

Letni Puchar KontynentalnyEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce
2008 77.
2009 63.
2010 5.
2011 13.
2012 66.
2015 84.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznieEdytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 25 września 2010   Ałmaty Gornyj Gigant K-125 HS-140 133,5 m 134,0 m 262,5 pkt 2. 10,8 pkt Kamil Stoch
2. 26 września 2010   Ałmaty Gornyj Gigant K-95 HS-105 98,0 m 101,0 m 244,5 pkt 2.[b] 12,5 pkt Kamil Stoch
3. 2 lipca 2011   Kranj Bauhenk K-100 HS-109 109,0 m 103,0 m 250,6 pkt 2. 4,7 pkt Robert Kranjec
4. 3 lipca 2011   Kranj Bauhenk K-100 HS-109 107,0 m 105,0 m 251,6 pkt 3.[c] 8,0 pkt Jure Šinkovec

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu KontynentalnegoEdytuj

stan po zakończeniu LPK 2022

2007
                  punkty
- - - dq 73 - - 61 dq 0
2008
                      punkty
44 33 48 - - 56 23 24 35 - - 15
2009
                      punkty
17 23 29 64 43 - - - - - - 24
2010
                              punkty
10 dq 13 33 18 4 14 7 34 53 49 2 2 - - 323
2011
                    punkty
2 3 - - - - - - - - 140
2012
                            punkty
14 21 25 dq - - - - - - - - - - 34
2014
                            punkty
- - - - - - - - - - dq 50 - - 0
2015
                            punkty
- - - - - - - - 17 43 - - - - 14
2016
                            punkty
- - - - - - - - dq dq - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 -  – zawodnik nie wystartował  dq  – dyskwalifikacja

FIS CupEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Sezon Miejsce
2006/2007 221.
2007/2008 259.
2008/2009 56.
2014/2015 20.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznieEdytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 27 września 2014   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 97,0 m 94,0 m 253,0 pkt
2. 28 września 2014   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 97,5 m 98,0 m 262,0 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznieEdytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 27 września 2014   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 97,0 m 94,0 m 253,0 pkt 1. –
2. 28 września 2014   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 97,5 m 98,0 m 262,0 pkt 1. –

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS CupuEdytuj

stan po zakończeniu sezonu 2021/2022

Sezon 2006/2007
                              punkty
- - - - - - - - - - 30 43 - - - 1
Sezon 2007/2008
                                                  punkty
- - - - - - - - - - 24 51 - - - - - - - - - - - - - 142
Sezon 2008/2009
                                            punkty
9 4 - - - - - - - - - - - 35 21 - - - - - - - 176
Sezon 2014/2015
                                                    punkty
- - - - - - - - - - - - 1 1 - - - - - - - - - - - - 200
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 -  – zawodnik nie wystartował

UwagiEdytuj

  1. ↑ a b Skład zespołu: Petyr Fyrtunow, Wasił Iwanow, Władimir Zografski i Bogomił Pawłow
  2. ↑ Ex aequo z Jakubem Jandą
  3. ↑ Ex aequo z Grzegorzem Miętusem

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ Extended Start List Qualification. berkutschi.com, 2020-11-20. [dostęp 2021-01-02]. (ang.).
  2. ↑ Samokov Самоков. skisprungschanzen.com. [dostęp 2011-11-28]. (ang.).
  3. ↑ Andrzej Mysiak: Niedziela w Planicy: Pięć rekordów życiowych, najdalszy skok sezonu. skokinarciarskie.pl, 2019-03-24. [dostęp 2019-05-19].
  4. ↑ ZOGRAFSKI Vladimir – Athlete Information; Season 2005. fis-ski.com. [dostęp 2019-05-19]. (ang.).
  5. ↑ ZOGRAFSKI Vladimir – Athlete Information; Season 2007. fis-ski.com. [dostęp 2019-05-19]. (ang.).
  6. ↑ ZOGRAFSKI Vladimir – Athlete Information; Season 2008. fis-ski.com. [dostęp 2019-05-19]. (ang.).
  7. ↑ a b ZOGRAFSKI Vladimir – Athlete Information; Season 2009. fis-ski.com. [dostęp 2019-05-19]. (ang.).
  8. ↑ Rekord skoczni Skalite trzykrotnie pobity. swiatsportu.pl, 2009-02-18. [dostęp 2011-11-28]. (pol.).
  9. ↑ Results: Szczyrk 2009 (Ski Jumping). eurolympic.org. [dostęp 2011-11-28]. (ang.).
  10. ↑ ZOGRAFSKI Vladimir – Athlete Information; Season 2010. fis-ski.com. [dostęp 2019-05-19]. (ang.).
  11. ↑ a b ZOGRAFSKI Vladimir – Athlete Information; Season 2011. fis-ski.com. [dostęp 2019-05-19]. (ang.).
  12. ↑ Paweł Stawowczyk: Bułgar Zografski mistrzem świata juniorów!. skokinarciarskie.pl, 2011-01-28. [dostęp 2011-11-28]. (pol.).
  13. ↑ ZOGRAFSKI Vladimir – Athlete Information; Season 2012. fis-ski.com. [dostęp 2019-05-19]. (ang.).
  14. ↑ a b ZOGRAFSKI Vladimir – Athlete Information; Season 2013. fis-ski.com. [dostęp 2019-05-19]. (ang.).
  15. ↑ a b ZOGRAFSKI Vladimir – Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2019-05-19]. (ang.).
  16. ↑ ZOGRAFSKI Vladimir – Athlete Information; Season 2014. fis-ski.com. [dostęp 2019-05-19]. (ang.).
  17. ↑ ZOGRAFSKI Vladimir – Athlete Information; Season 2015. fis-ski.com. [dostęp 2019-05-19]. (ang.).
  18. ↑ ZOGRAFSKI Vladimir – Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2019-05-19]. (ang.).
  19. ↑ ZOGRAFSKI Vladimir – Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2019-05-19]. (ang.).
  20. ↑ ZOGRAFSKI Vladimir – Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2019-05-19]. (ang.).
  21. ↑ a b ZOGRAFSKI Vladimir – Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2019-05-19]. (ang.).
  22. ↑ ZOGRAFSKI Vladimir – Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2020-05-22]. (ang.).
  23. ↑ ZOGRAFSKI Vladimir – Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2021-10-15]. (ang.).
  24. ↑ ZOGRAFSKI Vladimir – Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-30]. (ang.).
  25. ↑ Adrian Dworakowski: Władimir Zografski nagrodzony. skijumping.pl, 2011-04-22. [dostęp 2011-11-28]. (pol.).
  26. ↑ Ski team. xtdev.com. [dostęp 2018-06-24]. (ang.).
  27. ↑ Vladimir Zografski (Bułgaria). skokinarciarskie.pl. [dostęp 2011-11-28]. (pol.).
  28. ↑ Vladimir Zografski National competitor – Ski Jumping. xtdev.com. [dostęp 2011-11-28]. (ang.).
  29. ↑ Władimir Zografski na podium w Rasnovie. "Za dużo chciałem". skijumping.pl. [dostęp 2022-09-18].
  30. ↑ Vladimir ZOGRAFSKI. olympics.com. [dostęp 2022-01-27]. (ang.).
  31. ↑ Bułgarski skoczek narciarski wziął ślub w... Polsce. sport.onet.pl, 2019-05-22. [dostęp 2019-05-25].
  32. ↑ NH INDIVIDUAL – QUALIFICATION ROUND – KRASNAYA POLYANA – SAT 08 FEB 2014. data.fis-ski.com, 2014-02-08. [dostęp 2014-02-08]. (ang.).
  33. ↑ Wyniki na oficjalnej stronie FIS. fis-ski.com, 2009-02-27. [dostęp 2023-01-26]. (ang.).
  34. ↑ Wyniki na oficjalnej stronie FIS. 2017-03-01. [dostęp 2017-03-01]. (ang.).

BibliografiaEdytuj

Linki zewnętrzneEdytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Władimir_Zografski&oldid=70125098”