Władlen Michajłow

generał rosyjski, dowódca wywiadu wojskowego

Władlen Michajłow (ros. Владлен Михайлович Михайлов; ur. 24 stycznia 1925 w Syczowce, obwód smoleński, zm. 23 listopada 2004) – generał armii, oficer Armii Czerwonej, ostatni szef Głównego Zarządu Wywiadowczego Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR (wywiadu wojskowego).

Władlen Michajłow
Владлен Михайлович Михайлов
generał armii generał armii
Data i miejsce urodzenia

24 stycznia 1925
Syczowka, obwód smoleński

Data i miejsce śmierci

23 listopada 2004
Moskwa

Przebieg służby
Lata służby

1942–1992

Siły zbrojne

Armia Czerwona
Armia Radziecka

Formacja

GRU

Stanowiska

dowódca GRU

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa
zimna wojna

Odznaczenia
Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” II klasy (ZSRR) Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” III klasy (ZSRR) Medal jubileuszowy „W upamiętnieniu 100-lecia urodzin Władimira Iljicza Lenina”Medal „Za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945” Medal jubileuszowy „Dwudziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal jubileuszowy „Trzydziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal jubileuszowy „Czterdziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal „Za zdobycie Berlina” Medal „Za wyzwolenie Warszawy” Medal „Za zwycięstwo nad Japonią” Medal „Za umacnianie braterstwa broni” Medal „Weteran Sił Zbrojnych ZSRR” Medal jubileuszowy „30 lat Armii Radzieckiej i Floty” Medal jubileuszowy „40 lat Sił Zbrojnych ZSRR” Medal jubileuszowy „50 lat Sił Zbrojnych ZSRR” Medal „Za nienaganną służbę” I Klasy (ZSRR) Medal „Za nienaganną służbę” II Klasy (ZSRR) Medal „Za nienaganną służbę” III Klasy (ZSRR)

Życiorys edytuj

Urodził się w rodzinie kołchoźników. W 1942 roku, po ukończeniu szkoły średniej. wstąpił do Armii Czerwonej. Dwa lata później, w 1944 roku, po ukończeniu szkoły wojskowej we Władywostoku został oficerem i początkowo służył na Dalekim Wschodzie. W 1954 roku ukończył Akademię Wojskową im. Michaiła Frunzego i objął dowództwo dywizji w Nadbałtyckim Okręgu Wojskowym i w Grupie Wojsk Radzieckich w Niemczech. W latach 1966–1968 ukończył Akademię Sztabu Generalnego, dowodził dywizją, następnie do 1987 pełnił służbę sztabową, był szefem sztabu Turkiestańskiego Okręgu Wojskowego, a następnie pracował w sztabie generalnym.

W 1987 roku został zastępcą Szefa Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR i szefem Głównego Zarządu Wywiadowczego[1].

Po sierpniowym puczu, w październiku 1991 roku został zdjęty ze stanowiska i przeniesiony do grupy inspektorów Ministerstwa Obrony.

Przypisy edytuj

  1. Aleksandr Kołpakidi, Dmitrij Prochorow: Империя ГРУ. Очерки истории российской военной разведки. Moskwa: Ołma-Press, 2000, s. 126. ISBN 5-224-00600-7.