Władysław Ślesicki

polski reżyser filmowy

Władysław Ślesicki (ur. 5 stycznia 1927 w Warszawie, zm. 9 grudnia 2008 tamże[1]) – polski reżyser filmowy. Ojciec producenta Adama Ślesickiego. Stryj reżysera Macieja Ślesickiego. Był jednym z czołowych twórców polskiego dokumentu lat 50. i 60.

Władysław Ślesicki
Data i miejsce urodzenia

5 stycznia 1927
Warszawa

Data i miejsce śmierci

9 grudnia 2008
Warszawa

Zawód

reżyser

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Studiował historię sztuki na UW. Początkowo pracował w Wytwórni Filmów Dokumentalnych realizując filmy dokumentalne, z których wiele wyróżniono nagrodami w kraju i za granicą. W 1955 roku ukończył studia na Wydziale Reżyserii PWSF w Łodzi, a dyplom otrzymał w 1959 roku.

Do najważniejszych filmów dokumentalnych Ślesickiego należą: „Ludzie z pustego obszaru” (1957, wspólnie z Kazimierzem Karabaszem), „Wśród ludzi” (1960), „Płyną tratwy” (1962), „Zanim opadną liście” (1964), czy „Rodzina człowiecza” (1966) nagrodzona m.in. Grand Prix na Festiwalu Filmowym w Wenecji. W 1968 r. zadebiutował jako reżyser filmu fabularnego – były to „Ruchome piaski”.

Jego filmem, który zdobył największą popularność był fabularny obraz „W pustyni i w puszczy” z 1973 r. W Polsce obejrzało go ponad 30 mln widzów (drugie miejsce w box office w historii polskiego kina). Zrealizował też filmy fabularne: „Droga daleka przed nami”, opowiadający wojenną historię młodych Powstańców po upadku Powstania Warszawskiego i „Śpiewy po rosie”, a także serial telewizyjny „Lato leśnych ludzi”. Filmy Władysława Ślesickiego były nagradzane na międzynarodowych festiwalach, m.in. w Wenecji (Grand Prix i Złoty Lew św. Marka), Lipsku, Cordobie (Grand Prix), Buenos Aires, Bergamo (Nagroda Główna), Guadalajarze, Oberhausen, Krakowie („Złoty Smok”, „Srebrny Lajkonik”).

W 1969 roku reżyser otrzymał nagrodę indywidualną II stopnia Ministra Kultury i Sztuki, a w roku 1976 odznaczono go Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2007 roku otrzymał Nagrodę Stowarzyszenia Filmowców Polskich za wybitny wkład w rozwój polskiej kinematografii, a pośmiertnie został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za „wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej i za osiągnięcia w pracy twórczej na rzecz rozwoju polskiej kinematografii”.

W czasie II wojny światowej Władysław Ślesicki był żołnierzem Szarych Szeregów i uczestnikiem Powstania Warszawskiego, służył jako listonosz Powstańczej Poczty Harcerskiej.

Reżyser zmarł w 2008 roku, w Warszawie, po ciężkiej chorobie[2][3].

Jest patronem założonej w 2014 roku Fundacji Filmowej im. Władysława Ślesickiego.

Filmografia edytuj


  • "Kawaler" Kubiak (1953, etiuda szkolna)
  • Jedzie tabor (1955, etiuda szkolna)
  • Gdzie diabeł mówi dobranoc (1956, współreżyser: Kazimierz Karabasz)
  • Ludzie z pustego obszaru (1957, współreżyser: Kazimierz Karabasz)
  • W gromadzie Ducha Puszczy (1957, współreżyser: Włodzimierz Pomianowski)
  • Spacer w Bieszczadach (1958)
  • Opowieść o drodze (1958)
  • Dzień bez słońca (1959, współreżyser: Kazimierz Karabasz)
  • Wśród ludzi (1960)
  • Portret małego miasta (1961)
  • Nasza pani (1961, film zaginiony)
  • Płyną tratwy (1962)
  • Ludzie i ryby (1962)
  • Zanim opadną liście (1964)
  • Góra (1964)
  • Dwudziesta pierwsza (1964)
  • Lato nad Bałtykiem (1965)
  • Chwila ciszy (1965)
  • Rodzina człowiecza (1966)
  • Dni, miesiące, lata (1966)
  • Energia (1967)
  • Ruchome piaski (1968)
  • Chyłe pola (1970)
  • W pustyni i w puszczy (1973, również serial telewizyjny o takim samym tytule)
  • Droga daleka przed nami (1979)
  • Śpiewy po rosie (1982)
  • Lato leśnych ludzi (1984)

Przypisy edytuj

  1. Reżyser Władysław Ślesicki nie żyje, wiadomosci.wp.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  2. Zmarł Władysław Ślesicki. wprost.pl.
  3. Zmarł Władysław Ślesicki. tvp.pl.

Linki zewnętrzne edytuj