Wikipedia

Władysław Żłobicki

Władysław Żłobicki (ur. 3 kwietnia 1880 w Białej k. Tarnopola, zm. 15 października 1942 w Warszawie[1]) – pedagog, urzędnik oświatowy, elektryk.

Władysław Żłobicki
Data i miejsce urodzenia

3 kwietnia 1880
Biała

Data i miejsce śmierci

15 października 1942
Warszawa

Miejsce spoczynku

Cmentarz Powązkowski w Warszawie

Zawód, zajęcie

nauczyciel
urzędnik oświatowy

Alma Mater

Uniwersytet Lwowski

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Kawaler Orderu Franciszka Józefa (Austro-Węgry)

Życiorys edytuj

Ojciec jego Jan był kierownikiem jednoklasowej szkoły w Białej, w której w roku 1886 Władysław Żłobicki rozpoczął edukację. Naukę kontynuował w Szkole Ludowej Pospolitej Etatowej Męskiej w Tarnopolu. W latach 1891–1899 uczęszczał do C. K. Gimnazjum w Tarnopolu, gdzie w 1899 ukończył VIII klasę, zdał maturę z wynikiem celującym i 8 sierpnia 1899 otrzymał świadectwo dojrzałości[2]. W latach 1899–1903 studiował na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Lwowskiego. Działał w Związku Akademików z Tarnopola. Był członkiem zwyczajnym Czytelni Akademickiej, aktywnie pracując w kole matematyczno-fizycznym. Po studiach od września 1903 do czerwca 1905 pracował jako asystent fizyki na Uniwersytecie Lwowskim. Należał do Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika. Rada Szkolna Krajowa powierzyła mu stanowisko zastępcy nauczyciela (suplenta) w C. K. II Gimnazjum we Lwowie. 10 października 1904 zdał egzamin nauczycielski z matematyki i fizyki przed Cesarsko Królewską Naukową Komisją Egzaminacyjną dla Kandydatów Stanu Nauczycielskiego przy Uniwersytecie Lwowskim. 19 czerwca 1905 Minister Wyznań i Oświaty w Wiedniu mianował go nauczycielem zwyczajnym w C. K. Gimnazjum w Podgórzu koło Krakowa. 30 lipca 1907 Minister Wyznań i Oświaty w Wiedniu, wyróżniając dobrze zapowiadającego się nauczyciela, przeniósł go do C. K. pogGimnazjum św. Anny w Krakowie, w którym uczył matematyki i fizyki, a ponadto w latach 1907–1909 kierował nauką fizyki oraz sprawował opiekę nad praktykantami. 17 grudnia 1908 uzyskał stabilizację w zawodzie i tytuł profesora. W 1910 objął kierownictwo w Prywatnym Seminarium Nauczycielskim Żeńskim im. Franciszka Preisendanza w Krakowie na Groblach. Rozporządzeniem Prezydium Rady Szkolnej Krajowej z 6 lipca 1911 został przydzielony do służby w Radzie Szkolnej Krajowej. W latach 1914–1916 sprawował funkcję dyrektora I Gimnazjum Męskiego im. Mikołaja Kopernika, przy ul. Kamiennej 2 (później ul. Ludwika Kubali 2–4), typu matematyczno-przyrodniczego[3]. 4 lipca 1916 rozporządzeniem austriackiego MWiO na życzenie c.k. Naczelnej Komendy Armii, Żłobicki został przydzielony do służby w Referacie Szkolnym c.k. Wojskowego Generalnego Gubernatorstwa w Lublinie. Wraz z innym pracownikami koordynował proces wznawiania nauki w szkołach oraz usuwania skutków zaniedbań i wieloletniej rusyfikacji Na bazie tego Referatu ukształtowały się później władze oświatowe niepodległej Polski. Na początku 1917 był w grupie doradców opiniujących projekty utworzonej przez Polaków – Tymczasowej Rady Stanu, został inspektorem szkolnym i przeniósł się z Lublina do Warszawy. Został szefem, powstałej na bazie lubelskiego Referatu Szkolnego, Sekcji w Departamencie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. W styczniu i lutym 1918 Departament przekształcił się w Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, a Żłobicki, na mocy decyzji ministra Antoniego Ponikowskiego, pozostał na dotychczasowym stanowisku. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w listopadzie 1918 minister WRiOP powołał Żłobickiego do pracy w Ministerstwie na stanowisko dyrektora I Departamentu – Szkolnictwa Ogólnokształcącego. W 1921 podlegały mu wydziały: Wychowania Przedszkolnego, Szkolnictwa Powszechnego, Szkolnictwa Średniego, Seminariów, Oświaty Pozaszkolnej i Wydawnictw. Departamentem I Ministerstwa WRiOP kierował w latach 20. i 30. XX wieku[4]. Funkcję dyrektora departamentu sprawował do stycznia 1931[5]. W 1932 włączył się w prace nad wdrażaniem reformy oświatowej, tzw. jędrzejewiczowskiej. Wraz z młodszym kolegą z czasów gimnazjalnych Karolem Adwentowskim, wydali podręczniki: Przyroda martwa. Dla VII klasy szkół powszechnych (1932), Wiadomości z fizyki i chemii. Cz.1 dla klasy V szkoły powszechnej (1933), Przyroda martwa dla klasy VI szkół powszechnych (1935), Podręcznik do nauki o przyrodzie martwej dla klasy VI szkół powszechnych drugiego stopnia: kurs A (1938), Podręcznik do nauki o przyrodzie martwej dla klasy VI szkół powszechnych trzeciego stopnia (1938), natomiast z K. Adwentowskim i Delfiną Gayówną – Podręcznik do nauki o przyrodzie żywej i martwej. Dla klasy VI szkoły powszechnej. Z książek tych korzystała młodzież do końca lat 40. XX wieku[1][6].

Został pochowany na cmentarzu Stare Powązki, kwatera 229-1-13[7].

Odznaczenia edytuj

Publikacje edytuj

  • Żłobicki W., Über die Theorien der galvanischen Elemmente (O teorii ogniw galwanicznych) /w:/ Jahresbericht des k.k. Zweiten Obergymnasiums in Lemberg für das Schuljahr 1904, Lwów 1904, s. 3–61
  • Żłobicki W., Wiek pary i elektryczności, Biblioteka „Macierzy Polskiej” Nr 34, Lwów 1906
  • Żłobicki W., Pomiary napięcia powierzchniowego metodą małych baniek, Rozprawy Akademii Umiejętności, 1906, 46 A, s. 181–232
  • Żłobicki W., Wpływ radu na przewodnictwo elektryczne roztworów koloidalnych, Rozprawy Akademii Umiejętności, 1907, 7A, s. 153–166
  • Żłobicki W., Wiadomości z fizyki – dla III. i IV. klasy szkół średnich, Wydawnictwo K. S. Jakubowskiego, Lwów 1913.
  • Żłobicki W., Wiadomości z fizyki, Wyd. III, Wydawnictwo K. S. Jakubowskiego, Lwów 1920
  • Żłobicki W., Wiadomości z fizyki, Wyd. VI Wydawnictwo K. S. Jakubowskiego, Lwów 1922
  • Żłobicki W., Wiadomości z fizyki, Wyd. VII, Wydawnictwo K. S. Jakubowskiego, Lwów 1926
  • Żłobicki W., Wiadomości z fizyki, Wyd. VIII, Wydawnictwo K. S. Jakubowskiego Sp. z o.o., Lwów 1927
  • Żłobicki W., Potrzeby szkolnictwa powszechnego i ich finansowanie przez samorządy i państwo w najbliższej przyszłości, Warszawa 1930
  • Żłobicki W., Adwentowski K., Przyroda martwa. Dla VII klasy szkół powszechnych, Wydawnictwo K. S. Jakubowskiego, Lwów 1932
  • Żłobicki W., Adwentowski K., Wiadomości z fizyki i chemii. Cz.1 dla kl. V szkoły powszechnej, Wydawnictwo K. S. Jakubowskiego, Lwów 1933
  • Gayówna D., Żłobicki W., Adwentowski K., Podręcznik do nauki o przyrodzie żywej i martwej. Dla klasy VI szkoły powszechnej, Wydawnictwo K. S. Jakubowskiego. Lwów i „Nasza Księgarnia”, Warszawa 1934.

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b Tadeusz Ochenduszko, Władysław Żłobicki – pedagog, urzędnik oświatowy, elektryk, Maszyny Elektryczne – Zeszyty Problemowe Nr 4/2017 (116), s. 191–197.
  2. ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Wyższego Gimnazyum w Tarnopolu za rok szkolny 1899. Tarnopol: 1899, s. 79, 80.
  3. ↑ Zbysław Popławski, Gimnazja na odłączonych ziemiach Małopolski Wschodniej, Towarzystwo Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich, Wrocław 1994 [online], www.lwow.com.pl [dostęp 2019-12-07].
  4. ↑ Sprawozdanie XVII Dyrekcji Państwowego Gimnazjum im. Bolesława Chrobrego w Leżajsku za rok szkolny 1929/30.
  5. ↑ Joanna Sadowska, Jędrzejewiczowska reforma oświaty w latach 1932–1933, Uniwersytet w Białymstoku Instytut Historii, s. 53.
  6. ↑ Dziennik Urzędowy Kuratorium Okręgu Szkolnego Brzeskiego Nr 7 (125), wrzesień 1937 r., s. 314, 343, 351.
  7. ↑ Cmentarz Stare Powązki: WŁADYSŁAW ŻŁOBICKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-12-07].
  8. ↑ Gazeta Lwowska nr 7 z 9 stycznia 1918 r. Część urzędowa [online], jbc.bj.uj.edu.pl [dostęp 2019-12-07].
  9. ↑ M.P. z 1921 r. nr 100, poz. 110. [online], monitorpolski.gov.pl [dostęp 2019-12-07].

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Władysław_Żłobicki&oldid=71792941”