Władysław Bodnicki

polski pisarz

Władysław Bodnicki (ur. 7 kwietnia 1910 w Krakowie, zm. 12 czerwca 1983 we Wrocławiu) – polski pisarz.

Władysław Bodnicki
Data i miejsce urodzenia

7 kwietnia 1910
Kraków

Data i miejsce śmierci

12 czerwca 1983
Wrocław

Zawód, zajęcie

pisarz

Życiorys edytuj

W 1935 ukończył filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim. Przed wojną był redaktorem miesięcznika literacko-artystycznego „Nasz Wyraz”. Po 1945 działał w Związku Literatów Polskich (pełnił m.in. funkcję sekretarza oddziału krakowskiego w latach 1960–1976) oraz publikował na łamach prasy codziennej. W 1953 podpisał rezolucję ZLP w sprawie procesu krakowskiego.

Debiutował jako poeta w 1929. Był autorem powieści, utworów poetyckich i scenicznych, poświęconych przede wszystkim historii i kulturze Krakowa. Do najbardziej znanych książek Bodnickiego należy cykl biograficzny o Matejce Pustelnia pod Trzema Pyskami (trzy tomy, 1956–1960, wydanie skrócone 1966); również trzyczęściowy cykl biograficzny poświęcił Wyspiańskiemu (Z rodu tytanów, 1970–1977). Ponadto autor m.in.:

  • Muzy na Krupniczej (1982)[1]
  • Legendy o Wieniawskim (1957)
  • Orfeusze i Syreny (1960)
  • Ballady przy kawiarnianych stolikach (1969)[2]
  • Ostatni z rodu (1961)[3]
  • Cesarzowa i smerda (1963)[4]
  • Syn Popiela (1974)
  • Komediant (1946, dramat o Molierze)

Pisał także felietony, recenzje, wspomnienia, reportaże z podróży. W 1965 został uhonorowany Nagrodą Miasta Krakowa.

Przypisy edytuj

  1. Władysław Bodnicki, Muzy na Krupniczej, Kraków: Wydawn. Literackie, 1982, ISBN 83-08-00397-4 [dostęp 2018-03-28].
  2. Władysław Bodnicki, Ballady przy kawiarnianych stolikach., Łódź: Wydaw. łódzkie, 1969 [dostęp 2018-03-28].
  3. Władysław Bodnicki, Ostatni z rodu: powieść historyczna z XV w., Katowice: "Śląsk", 1961 [dostęp 2018-03-28].
  4. Władysław Bodnicki, Cesarzowa i smerda: powieść historyczna z 12 w., Katowice: Śląsk, 1963 [dostęp 2018-03-28].

Bibliografia edytuj